The Unknown Boy | Dutch {Ft. NHC}

3|103.

Cheap Thrills - Sia

Blake's p.o.v.

Lachend lopen we met de groep door de stad heen van Manchester. Met de camera achter ons aan. Soms is het irritand, maar je hebt vaak eigenlijk niet door doordat je gewoon je eigen ding kan doen. 'Zullen we naar de Nike shop?' Vraagt Reece. 'Sure,' 'Hmhm,' 'Prima,' Antwoorden we. Reece knikt en met zen zessen de winkel in. 'Hier, deze trui! Vind je die niet leuk?' Klinkt George. Ik kijk om en haal mijn schouders op. 'Als ik een meisje was wel,' Lach ik en wijs naar de koeienletters "Dames". 'Oh,' Komt er zacht uit zijn lippen en ook hij lacht nu. Ik kijk om me heen en zie de camera bij Reece staan en hem wat vragen stellen. Dan gaan mijn ogen verder naar Aaliyah. Ze staat een paar meter verderop. 'Blake?' Ze kijkt me aan en winkt me om te komen. Ik loop naar haar toe en kijk naar de hoodie die ze vast heeft 'Zwart of rood?' 'Hmm,' Hum ik nadenkend. 'Zwart, past mooi bij je haar,' 'Ha-ha,' Lacht ze sarcastisch aangezien haar haren dezelfde kleur zijn. 'Wist ik nog niet, joh,' 'Nou, dan weet je het nu,' Vertel ik. Ze grinnikt en neemt de zwart kleurige hoodie mee naar de paskamers. Opnieuw gaan mijn ogen de winkel rond en zie ik dat Reece zijn weg naar me toe beent. 'Er is echt helemaal niks hier,' Zucht 'ie. 'Klopt. Echt dom dat ze in de zomer altijd een wintercollectie doen,' Stem ik in. Reece knikt. Na nog tien minuten in de winkel zijn geweest, lopen we, met nog steeds de twee camera's achter ons aan, verder door de winkelstraten. Ik focus me op Aaliyah als ik zie dat ze wat wankelt. Ik frons. 'Gaat het?' Vraag ik als ik zie dat ze er ook een moeilijk gezicht bij trekt. 'Hm? Ja, gaat wel. M'n been doet gewoon wat zeer,' Ik knik met een twijfel. 'Maar we lopen nog maar net vijftien minuten in totaal,' Ze haalt haar schouders op en stopt daarbij het kleine gesprek als er een fan naar haar toe komt. Licht Bezorgd kijk ik haar aan. Ze had er gisteren ook last van, alleen dan in haar schouder. Ik zucht en wuif het weg in mijn gedachten. Vast gewoon spierpijn. Karin en Amy lopen naar Aaliyah en Reece toe en richten de camera's op hun. Amy voor hun, Karin naast hun. 'Mis jij dat ook?' Licht geschrokken kijk ik om als ik George zijn stem plotseling zo dichtbij. 'Wat?' Vraag ik verward. 'Gewoon, meiden die je herkennen,' Ik haal mijn schouders op en kijk in zijn goddelijke blauwe ogen. Ik bijt op mijn lip en kijk weer naar de vijf. 'Ik plaats natuurlijk nu soms nog wat covers op Instagram maar ja, aangesproken word ik nooit meer. In het begin vond ik het een beetje wennen aangezien New Hope Club niet zo bekend was dat we elke dag werden aangesproken, maar na een paar maand was ik het wel weer gewent,' Ratel ik aan één stuk door als uitleg. Ik kijk George weer aan. 'Jij?' 'Het zelfde,' Ik knik. 'Weet je, misschien kunnen we wel weer een keer een cover opnemen met ons drieën? Gewoon zoals vroeger,' Stel ik voor. Een glimlach verschijt er op zijn lippen. 'Graag,'

--
Media = IG post. "Hello There!" 2,7K Likes & 124 comments. (Bedenk er natuurlijk een iets oudere versie bij van de boys😉)