The Unknown Boy | Dutch {Ft. NHC}

3| 71.

Reece's pov.

'Babe?' Ik hum. 'Hoeveel krijg je hier nou voor?' Ik smeer het gel in mijn haren, wat niet veel nut heeft aangezien ik toch weer een pet op doe. 'Weet ik veel, duizend?' Nu is het Rebecca's beurt om te hummen. 'Hoezo?' 'Oh nee, gewoon. Ik dacht misschien dat we wel op een kleine vakantie konden,' Ik haal mijn schouders op. 'Dat kunnen we sowieso wel hoor, but,Who know's we can,' Een klopt klinkt er op de deur. 'Binnen,' De deur gaat open en een kale man komt tevoorschijn. 'Tien minuten,' Ik knik en zie hoe de man verdwijnt. Ik pak mijn pet van de tafel en loop naar Rebecca toe. Ik buig voorover en geef haar, ondersteboven, een kus op haar lippen. 'Zie je zo,' Ze glimlacht en ik loop naar de deur, waar ik na twee seconden al voorbij ben. Ik sluit de deur achter me, maar zodra ik omkijk zie ik iets wat ik niet had verwacht. George? Zwijgend kijken we elkaar koud aan, terwijl hij doorloopt. Zingt hij hier ook? Is hij zó bekend? Zodra hij een paar stappen verder is, kijkt hij weg en roept hij een enthousiaste "Hey". Ik kijk naar het vrouwelijke lichaam en gelijk herken ik het. Aaliyah haar bruine ogen kijken me stil aan. Ze slikt en kijkt weg. Zouden ze verkering hebben? Oké, ho! Wait a second Reece. Wat boeit jou dat? Ik schud de gedachtes van me af en kom ook in beweging. Toch kan ik het niet laten om te kijken wat George en Aaliyah hier doen, dus kijk ik op de deur van Aaliyah uit kwam. 'Aaliyah B. Camera vrouw,' Fluister ik. Snel been ik weer verder. Dus die baan heeft ze toch gekregen.

Flashback

'Reece! Reece!' Vrolijk komt Aaliyah de woonkamer inlopen. Ik lach. 'Wat is er?' Haar looppas is wat sneller dan normaal en haar glimlach is van hier tot Tokyo. 'Ik krijg zaterdag te horen of ik de baan heb!' Ook ik glimlach nu breed. 'Echt?' Ze knikt enthousiast en rent op me af. Ik spreid mijn armen om haar op te vangen voor haar knuffel. Ze springt en slaat haar benen om mijn middel. Na een tiental seconden, trekt ze terug uit mijn nek en kijkt ze mij aan. 'Ik ben trots op je babe,' Fluister ik en plaats mijn lippen op de h-

~~

Ik knijp mijn ogen dicht. Waarom de fuck krijg ik dat opeens in mijn hoofd? Ik plaats geïrriteerd mijn zonnebril voor mijn ogen en versnel mijn pas.

-

'Hier is, Reece Bibby!' Word ik aangekondigt. Harde meiden gegil verbreekt de stilte. Ik ren de trappen op en voor ik het weet sta ik weer voor duizenden mensen. Ik pak de microfoon vast. 'Hoe gaat het ermee Manchester?' Roep ik. Alweer hard gegil. De muziek begint en ik ga goed staan voor de microfoon. 'It takes two to love
But that don't mean much
Sensitive tough, you don't get enough,' Mijn ogen glijden over de mensen, maar blijven haken op de camera rijen. Intotaal vijf rijen. Veel camera's dus. Ik kijk naar elke camera vrouw en zie uiteindelijk Aaliyah op rij drie. Ze is erg geconcentreerd, dat herken ik nog. Voor een seconde maken we oogcontact, ook al heb ik een zonnebril op. Ik kijk snel weer terug naar het publiek. Kom op Reece, doe alsof ze er niet is. Je hebt de beste keuze gemaakt om voor Rebecca te kiezen. Helemaal achterin zie ik George praten met een man van dit gebouw. Ik zucht inmezelf. Ook hem uit je kop zetten, Reece. New Hope Club verlaten was het beste. Ik knik en zing dan mijn laatste zin. Ook het publiek zingt met mij mee de laatste zin. 'Girl, you got the vibe, I'm up for the climb
Get low,' Ik laat de microfoon op de standaard los. 'Bedankt!' En ik ren weer van het podium af om de beurt te geven aan Shawn Mendes. De jongen waar Aaliyah een grote fan van was. Of is? Oh kom op! Ga je alweer? Ik loop mijn kamertje in en gooi mijn pet en zonnebril weg. Ik plof neer op de bank en nestel mijn handen in mijn haren. What's wrong with me today?

--
Het officiële lied dat van Reece is in dit verhaal is "Get Low • Zedd Ft. Liam Payne"