The Unknown Boy | Dutch {Ft. NHC}

3|88.

Reece's pov.

Een paar maanden later.

Met een kleine tempo, loop ik achter Andrew aan, door een gebouw waar ik al veel vaker ben geweest. Het is een gebouw waar we vaak vergaderen en opnemen voor nieuwe muziek. '..Dus gedraag je goed en wie weet scoren we wel weer een hit,' Eindigt hij zijn verhaal waar ik weinig van mee heb gekregen. Mijn gedachten zijn nergens. Letterlijk, mijn hoofd is helemaal leeg. En toch kan ik mijn hoofd er daardoor niet bij houden. 'Reece!' Klinkt de strenge stem van mijn manager. Geschrokken kijk ik op mijn schoenen en zie dan pas dat hij niet meer voor me loopt. Ik draai me om en loop terug. 'Sorry,' Maar blijkbaar is daar geen tijd voor, want ik word de zaal ingeduwd. Het vrolijke gesprek dat de stilte verbrak in de kamer met een grote tafel en vele stoelen, valt stil. Drie gezichten kijken naar mij toe en één van de glimlachen, verdwijnt. De glimlach veranderd naar een licht geschrokken blik. De deur word achter me gesloten en Andrew neemt plaats. Maar ik kan alleen maar in de ogen kijken van het meisje, waar van ik nu ook het zelfde kijk. 'S-sorry, ik eh, moet gaan,' Stamelt ze na een tijdje. Ze pakt haar jasje van haar stoel en wilt weg lopen, alleen word ze vast gehouden door de gene naast haar. Ze kijkt om en kijkt in de dringende ogen van Blake. Hij fluistert iets toe waar ik alleen de helft van versta. Geef, kans, belangrijk, geen vrienden en alsjeblieft. Aaliyah zucht diep en gaat weer tussen de boys zitten. 'Kom je ook?' Vraagt Andrew, deels geïrriteerd aangezien zulke gesprekken heel belangrijk voor hem zijn. Natuurlijk, voor mij ook. Maar bij meneertje Andrew gaat het alleen maar om geld. Ook ik schuif aan de tafel en zucht ongemakkelijk. 'Reece, dit is Aaliyah, misschien ken je haar al van grote hits de laatste paar maanden met andere artiesten. Aaliyah ,de bekende Reece,' Oh, je weet nog niet eens een kwart waar van ik haar ken. Ik ga goed zitten en friemel wat met mijn vingers. 'Dus, wat is het plan?' Vraagt George. Damn, het is echt ongemakkelijk met Andrew erbij. 'Ik zou het fantastisch vinden als deze twee artiesten een duet gaan zingen,' 'Pardon!' Roept Aaliyah. Ik kijk naar haar op. Haar wangen kleuren rood. Waarschijnlijk was dat niet helemaal de bedoeling om te zeggen. Ze verontschuldigd haar en geeft een sein aan de managers dat ze verder mogen. 'Jullie mogen het lied samen schrijven, het zelfde geld voor de muziek, zelf opnemen en publiceren. En dan misschien optreden,' Dat betekend dus dagen samen? Geweldig. Ik kijk naar Blake, die ook naar mij kijkt met een kleine grijns. Ik frons en zie dan hoe Blake geluidloos 'Vrienden,' verteld. Oh, ja. Of course, vrienden met Aaliyah worden? Never dat dat gaat gebeuren. Mij best, maar zij? Nee. 'Is goed, wat vinden jullie?' Vraagt George. 'Perfect,' Mompelt Aaliyah, naar beneden kijkend. 'Mooi, jij?' Ik laat mijn ogen glijden naar G. Hij doet als of hij een echte manager is en dat we elkaar niet kennen. Anders zou het nooit mogen. Dat zijn de regels in de muziek wereld. 'Ja, goed idee,' Stamel ik. 'Goed!' Klinkt Andrew enthousiast. George en mijn manager schudden elkaar de hand. 'Mag ik dan nu gaan?' Maar Aaliyah gaat al voor ze antwoord krijgt. Ze trekt haar jas aan en verlaat de zaal. 'Dan ga ik nu even bellen,' En het zelfde doet Andrew. Een diepe zucht verlaat George zijn lippen zodra de deur dichtvalt. Hij zakt onderuit. 'Wanneer Aaliyah een echte manager heeft, word ik dat nooit weer. Man, wat een kut werk,' Blake en ik lachen, wat het hem ook laat doen. Hij gaat weer recht zitten en Blake begint het gesprek. 'Heeft iemand nog iets bijzonders gedaan?' Beide antwoorden we een nee. 'Alleen na zitten te denken over hoe ik Aaliyah' George knikt naar mij. 'jou een kans laat geven,' 'Komt vanzelf wel,' Vertel ik en pak mijn telefoon erbij. Ik draai me om en zet mijn snapchat camera op selfie stand. Zodra de boys doorhebben wat ik ga doen, zetten ze hun lach op en maak ik de foto. Ik bekijk hem, sla hem op en plaats de leuke foto in mijn story. Opnieuw beginnen we een gesprek, waarbij we veel lachen, wat overgaat naar random video's maken. We maken veel plezier en nu pas heb ik echt door hoeveel ik hun heb gemist. Ik kom bij van onze lachbui, wat mij deels buikpijn heeft bezorgd, en kijk ze aan. 'Ik heb jullie echt gemist,' Zeg ik dan. Ze glimlachen en zeggen dan tegelijk: 'Ik jou ook,' We trekken elkaar in een groepsknuffel en sluiten onze ogen. Genietend van het moment.

--

I know, best veel tijdsprongen, sorry whaha.

En misschien weet je zelf wel wat gekke video's die ze hebben gemaakt😉