The Unknown Boy | Dutch {Ft. NHC}

37.

XL PART

3 maanden later

Aaliyah

Verveeld liggen Reece en ik op mijn bed. Beide zitten we op onze telefoons met onze benen over elkaar. Het is alweer een tijdje later, maar er is niet echt iets gebeurd; behalve dat ik mijn 'je weet wel' ben verloren aan Reece. We kerst en oude en nieuw gevierd met zen vieren, Richard weg is omdat het uit is, Reece zijn rijbewijs heeft gehaald en.. dat was het denk ik. Oh nee wacht! Nog één ding: Reece is verhuisd naar een andere wijk. Zijn ouders vonden het hier niet meer leuk of zo, we weten het allebei niet. "Zullen we vanavond uit gaan?" Ik kijk op van mijn telefoon en kruip overeind, aangezien ik op de kop hing. "Waar?" Hij haalt zen schouders op. "Een vriend van Blake geeft een feest en iedereen mocht komen dus why not?" Ik knik. "Is goed. Hoe laat en welk adres?" Reece humt en tikt wat dingen aan op zen telefoon. "Kingsstreet 37 om elf uur." Mijn ogen vergroten. "Dat is toch die villawijk?" "Jup.. Daarom mag ook iedereen komen." "Ja, dan is het wel logisch." Als ik weer wil gaan liggen, pakt Reece mijn pols en trekt me weer recht. Hij zet me op zijn schoot en plaatst gelijk zijn lippen op die van mij. Ik laat mijn telefoon uit mijn handen vallen en leg ze in Reece zijn nek. "Liyah w-" Snel laten we elkaar los en ga ik van Reece af. "We gaan eten..." Maakt Ruby haar zin ongemakkelijk af. We knikken en staan op. We lopen naar beneden en nemen plaats aan de tafel. "Nog plannen voor vanavond?" Vraagt mijn moeder met een glimlach. Reece knikt enthousiast. Hij doet zen vinger voor zen mond en wacht tot hij zijn mond leeg heeft. "We gaan naar een feest van iemand die Blake kent." "Leuk! Wel voor drie uur er weer zij hé?" Zegt ze meer tegen mij dan Reece. "Ja mam.." Mijn moeder kijkt vragend om naar Ruby die wat raar kijkt naar ons. "Is er iets?" Ze richt haar ogen toe tot mama. "Gewoon nog niet gewend dat Liyah met mijn idool heeft en vrienden is met mijn andere idolen." Ik rol mijn ogen. "Na drie maanden?" Ze haalt haar schouders op. "Het is gewoon raar oké?" Ik zucht en eet verder. Had ik al gezegd dat Richard weg is? Ja? Oké, sorry, ben er gewoon heel blij mee.

"Hey!" Groet ik Reece als ik ben aangekomen waar we hadden afgesproken. Het huis van die ene gast is hier om de hoek, het is niet ver i know, maar we vonden het fijner om samen naar binnen te gaan. "Hey! Zullen we gelijk heen gaan? Het is al een half uur begonnen." "Sure." Hij pakt mijn hand en zo lopen we naar binnen als we er zijn. Ik kijk om me heen en word al misselijk als ik die meiden zie. Letterlijk, maar dan ook écht letterlijk, iedere meid heeft een kort jurkje aan, hoge hakken en dikke lagen make-up. Ben ik dan de enige die daar niet van houd? Ik negeer die meiden en loop samen Reece naar woonkamer, die trouwens acht keer die van mij is. "Zullen we drinken halen?" Reece humt als antwoord en loopt achter mij aan naar de soort bar. "Zegt u het maar." Een man, dat waarschijnlijk hun butler is, komt naar ons toe lopen zodat hij het beter kan horen door de luide muziek heen. "Een cola en..." Ik kijk Reece aan die op de kaart kijkt van de dranken. Ja jongens echt waar, ze hebben hier alles. Bediendes, een bar, een menu, gereserveerde plekken en nog veel meer luxe dingen. "Een flügel." Maakt hij mijn zin af. "Gelijk hard beginnen?" Lacht de barman naar Reece. Reece knikt lachend terug en neemt plaats naast me op één van de krukken. De man achter de bar maakt ze klaar en na een halve minuut komt hij weer terug. "Vijf pond." Ik pak het geld uit mijn broekzak en leg het neer. De man glimlacht en pakt het aan. Als ik net de helft van mijn glas op heb, besteld Reece alweer een nieuwe flügel. Ik trek een wenkbrauw op, maar zeg er niks van. "Zullen we dansen?" Snel drink ik nog de laatste slok van mijn cola op en loop dan mee naar de 'dansvloer'.

Na heel wat gedans en gekletst te hebben is Reece weggegaan, dus nu zit ik alleen op de loungeset buiten. Verveeld scrol ik door mijn insta heen. Vermoeiend zucht ik en sluit mijn telefoon af. I'm done. Ik heb geen zin om nóg een uur te wachten. Ik loop naar binnen en ga opzoek naar Reece. Met de geur van zweet en alcohol negerend druk ik mezelf door de menigte heen. Geez, waar is hij? Als ik hem beneden niet heb gezien, loop ik naar boven. Ik check alle kamers, maar kan hem nergens zien. Then there's only one option. Ik pak mijn telefoon weer uit mijn broekzak en app Reece dat ik het feest verlaat. Ik vergrendel hem weer en doe hem in mijn kontzak. Ik pak mijn jas van de kapstok en loop, nog helemaal fit en gezond, naar mijn huis. Dat word dan maar weer een kwartier lopen in het donker...

"Hey lieverd! Nu al terug?" Zegt mijn moeder terwijl ze een blik werpt op de klok die één uur aangeeft. Ik knik en gooi mijn jas in de hoek. "Reece kon ik niet vinden nadat ik een uur alleen heb gezeten." Mijn moeder glimlacht klein. "Ga maar slapen, je ziet er moe uit." "Ga ik doen, slaap lekker." "Slaap lekker." Ik loop naar boven en loop gelijk door naar mijn kamer. Ik kleed me om in een wit shirt, een joggingbroek en het klink misschien vies, maar ik houd mijn enkelsokken aan. Het is koud oké? Ook al is het maart, het vriest. Ik kruip in mijn bed en sluit mijn ogen.

Door wat gestrompel in mijn kamer, open ik mijn ogen. Ik wrijf in mijn ogen en wen aan het licht dat net is aangeknipt. "Reece?" Hij kijkt naar me om en lacht random. "Hey!" Hij ploft op me neer en blijft stil liggen op mijn buik. "Nog wat beleefd?" Vraag ik als Reece niks meer zegt. "Neh.. Gewoon wat gedanst met Blake en George en toen heb ik ze naar huis gebracht." Mijn ogen worden groot. "Je hebt gereden?" Reece knikt fronsend en staat op. "Jup." Ik klim uit mijn bed en ga voor hem staan. "Ben je gek geworden of zo?" Reece rolt zijn ogen en pakt zijn sleutels van mijn kastje. "Ik ga wel weer, hier is het dus niks aan." Als Reece de kamer wilt verlaten, pak ik hem vast en draai ik hem om. "Je gaat helemaal nergens heen, je bent stomdronken!" "Ja dus? Wat boeit jou dat?" Ik pak zijn sleutels uit zijn handen en kijk hem dringend aan. "Ik heb geen zin dat je een ongeluk krijgt!" Alweer lacht Reece random. "Geef me gewoon die sleutels!" "Nee Reece! Je bent dronken!" "Ik zei geef!" Hij kijkt me kwaad en duwt me hard, waardoor ik mijn evenwicht niet hou en ik achterover val tegen de punt van de kast. De sleutels vallen uit mijn hand en het laatste wat ik zie is dat Reece de sleutels pakt. Alles word zwart en het lijkt of ik in een diepe slaap val.