The Unknown Boy | Dutch {Ft. NHC}

3|135.

Rude - MAGIC!

Aaliyah's p.o.v.

Een paar dagen geleden had ik een geweldig half uurtje, totdat Levi binnen kwam stormen. Ik had verwacht dat hij zou schreeuwen, maar dat had hij bewaard om weer een ruzie met mij te beginnen zoals hij de laatste paar drie weken altijd doet. Waar ik - alweer - een blauwe plek van over heb gehouden. Vanochtend werd hij weer kwaad om niets. Hij begon te roepen en me te duwen. Ik wou iets teug doen, maar was te bang...

'Aaliyah!' Geschrokken kijk ik om. 'Zo, rustig maar,' Lacht George. We zijn bezig met de loop oefening die ik ongeveer om de dag moet doen. Het lukt al aardig, maar heb er nog steeds moeite mee. 'Probeer eens je knie te buigen,' Blake hurkt naast me neer en pakt met een hand mijn prothese been vast. Voorzichtig proberen we samen mijn knie te laten buigen. Ze hadden me verteld om een spier aan te spannen zodat het ging werken, dus dat ik probeer ik. En langzaamaan gaat de prothese buigen. Met een glimlachend kijk ik de jongens één voor één aan.  Hun blikken zien trots. Ze zijn samen een weekend naar Amsterdam geweest nadat ik het hun had aangeraden, Reece wou niet mee. De boys hadden het mij ook aangeboden, maar ik wees af. Ze hadden wel een weekendje samen verdiend als twee beste vrienden. En bovendien mag ik niet weg voordat ik de uitslag heb.

'Nice!' Roept George. Ik laat de prothese weer naar de normale stand gaan en zie hoe Blake weer opstaat. 'Zullen we nu stoppen?' Vraag ik hun. Ze knikken. 'Natuurlijk,' Samen met ons drieeën lopen we naar de achtertuin waar we plaats nemen op de loungeset. Het is avond, zeven uur. Het is nog licht genoeg dus. Na we wat gekletst hebben, pak ik me telefoon erbij. Gisteren heb ik een nieuwe gekocht, wat ook aardig nodig was, en heb toen de iPhone X wit gekozen. Reece heeft hem ook, misschien had ik daarom ook wel voor die telefoon gekozen. 

Verveeld scrol ik door het nieuws heen, iets wat ik wel vaker doe als ik me verveel. Er is niet echt iets interessant te zien, totdat mijn ogen op een post van deze ochtend vallen. Mijn vinger stopt met scrollen en klikt erop. Ik frons bij de titel. Is Reece Bibby in a new relationship? Er staat een foto bij waar Reece opstaat met een meisje, waarschijnlijk een fan. Ze houden elkaars handen vast. Wat hij wel vaker doet met fans. Ik rol mijn ogen onopvallend. Geez, wat zeiken ze. Ik begin te lezen.

De wereld bekende zanger Reece Bibby is twee dagen gespot met een meisje. Op een video die gemaakt is door Melissa (Melissa._.) is te zien hoe de zanger met het meisje zoent. Volgens zijn fans is zijzelf óók een fan. Op diezelfde dag heeft Reece een foto geplaatst op Instagram. De foto is gemaakt is het park waarbij ze lief hun handen vasthouden. Zal Reece zijn nieuwe liefde hebben gevonden? 

Bullshit! Als Reece een vriendin had, had hij het me echt wel verteld. En blijkbaar is het dus op dezelfde dag gebeurd van ons zoen. Zoenen.. Ik rol mijn ogen en open Instagram om de video op te zoeken. Ik type de username "Melissa._." in en open het account. Ik slik als ik inderdaad een video zie. Twijfelend kijk ik ernaar, maar besluit de video toch af te spelen. Reece en het meisje kijken elkaar zwijgend aan, een tijdje. Totdat Reece de poging waagt en zijn lippen op die van haar duwt. Hun lippen vlechten, maar meer wil ik niet zien. Ik vergrendel mijn scherm. Tranen wellen op door het beeld. Maar waarom? We hebben niet eens een relatie? Dan mag hij toch best met iemand anders zoenen? Een steek gaat er door mijn maag heen. 'Liyah? Wat is er?' Klinkt Blake. Ik kijk naar hem op en maak oogcontact. Nu pas merk ik dat George er niet meer is, waarschijnlijk naar de wc gegaan of zo. Ik veeg mijn tranen weg. 'Niets,' Blake zijn ogen gaan naar bezorgd. 'Weet je het zeker?' Ik schud mijn hoofd en barst in huilen uit met nog steeds de steek in mijn maag en het beeld in mijn hoofd. Armen worden om me heen geslagen. Ik huil terwijl Blake me sussend troost. 'Ik ben een slet,' Mompel ik met een snik in zijn nek. Verbaasd trekt Blake ietsjes los en kijkt hij me aan. 'Wat? Nee! Hoe kom je daar bij?' Maar het is waar.. Ik ben een slet. 'Gewoon, het is zo,' Een traan rolt overnieuw over mijn wang heen. 'Eerst Toby, dan Reece, dan jij, dan George, dan Levi en nu...' Ik sluit mijn ogen en zucht diep. Tranen glijden langs mijn kaken naar beneden. Ik denk na. Weet ik het zeker? Ja... Het is officieel en ik kan mezelf er niet meer onderuit halen. Voorzichtig open ik mijn natte ogen weer. Het zicht is deels wazig, maar ik kan Blake nog zien. 'En nu?' Vraagt Blake zachtjes na een paar seconde. Ik zucht,

'En nu Reece weer...'

---

Whahaha zo slecht 😅😩❤️