36.

453 11 0
                                    

Aaliyah

"We waren heel gelukkig tot dat hij me vaak om geld vroeg. Steeds vaker en vaker gaf ik geld aan hem en het bedrag werd hoger en hoger tot ongeveer de driehonderd. Toen mijn ouders erachter kwamen dat ik veel geld uitgaf hebben ze gezegd dat ik moest stoppen anders pakten ze al mij geld af voor een jaar. Ik heb het verteld aan Toby, die jongen dus, maar als ik het niet deed sloeg of schopte hij me. Dus zo liep het af tot ik bond en blauw was. Ik maakte het uit en Toby verhuisde naar Engeland met zijn familie." Ik kijk naar Reece die de hele tijd aandachtig heeft geluisterd. "Wow.. ehm, heftig." Ik knik en zucht. "Maar, ik ben nu gelukkig." Reece trekt een wenkbrauw op. "Je p- Je stiefpa?" Ik haal men schouders op. "Hij doet het niet meer na een paar dagen terug, dus ik denk dat dat ook klaar is." Reece knikt en slaat een arm om mijn middel heen. "Je weet wel dat ik je normaal behandel?" Ik glimlach en knik. We stoppen met lopen en Reece draait me naar zich om. "Als er iets is, vertellen we het elkaar, afgesproken." "Afgesproken!" Reece glimlacht en begint me te zoenen. Dat is wel handig aan even lang zijn, op een paar centimeter na, je hoeft niet te bukken of op je tenen te staan. We stoppen na een tiental seconden en kijken elkaar stil aan. "Ik hou van je." Fluistert hij met een schorre stem. "Ik ook van jou." En kus hem nog één keer. We glimlachen en lopen dan weer door naar de schoenenwinkel.

"Deze dan?" Ik kijk naar Reece die een schoen omhoog houd. Ik knik. "Die is leuk!" Ik loop naar hem toe en pak hem aan om van dichtbij te bekijken. Het is simpel maar leuk. Ik knik, pas ze en na het passen betaal ik ze. "Zesennegentig pond." Als ik mijn portemonnee wil pakken, legt Reece wat briefjes neer op de balie. De vrouw pakt het aan en geeft was wisselgeld. Fronsend kijk ik Reece aan. "Waarom deed je dat?" "Omdat jij al genoeg geld kwijt bent voor vier jaar." Ik zucht en pak het tasje aan. "Doe ze aan." Ik kijk hem vragend aan maar doe na een tijdje toch wat hij zegt. Ik ga zitten op het bankje en verwissel mijn schoenen. (media) Ik sta op en Reece komt voor me staan. "Nu je precies even groot bent; kan ik er nog beter bij." Zegt hij met een grijns. Ik lach en voor ik weer weet plaatst hij zijn lippen op de mijne. "Dit mogen jullie thuis doen." We stoppen en lachen even en ongemakkelijk. "Sorry.." Ik doe mijn oude schoenen in de tas en loop samen weer naar buiten. "Zullen we naar Blake? George is daar ook." Ik knik. "Sure." We lopen naar de bushalte en stappen de bus in als hij na een paar minuten er is. We checken in met onze ov's en gaan zitten. "I like them." Glimlacht Reece en seint naar mijn schoenen. "I know, want jij koos ze uit, you remember?" Reece lacht en knik. "Yeah, i do." Ik lach ook en laat mijn hoofd op zijn schouders leunen.

The Unknown Boy | Dutch {Ft. NHC} Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu