The Unknown Boy | Dutch {Ft. NHC}

3|121.

Bedroom Floor - Liam Payne

Aaliyah's p.o.v.

Ik trek als laatste mijn broekje uit voor het zwemmen in de zee. Wat met moeite gaat door mijn rechterbeen. Ik zucht en ga zitten op mijn handdoek. Nu gaat het wat makkelijker. 'Wie als laatste in de zee is, moet straks een ijsje trakteren!' Roept Blake en George en Levi volgen hem rennend de dee is. George is als laatste. Van verre afstand hoor ik hem nog zachtjes lachend vloeken. Ik pak mijn zonnebrandcrème uit mijn rugzak en begin me in te smeren. Mijn benen, mijn gezicht, mijn nek, mijn rug en mijn armen als laatste. 'A?' Klinkt Reece. Ik smeer nog snel mijn bovenarm af en kijk dan naar hem om. 'Ja?' Terwijl hij zit te struggelen om zijn rug in te smeren, kijkt hij ook naar mijn om. 'Kan je m'n rug insmeren?' Ik knik. 'Tuurlijk,' Hij wendt zijn hoofd af naar het zand. Ik zet wat druppels op zijn rug, zet het flesje weg en begin het uit te smeren. Mijn handen bewegen op zijn blote rug. Iets wat ik misschien wel honderden keren heb gedaan. Niet alleen maar tijdens sex of zo, maar ook gewoon in bed of net zoals nu, op het strand. 'Wanneer zullen we trouwens afspreken voor dat lied?' Vraag ik. Ik wacht een tijdje, maar hij antwoordt niet. Ik frons. 'Aarde aan Reece?' Zeg ik dan met een kleine lach. 'Sorry, wat zei je?' Word hij wakker. 'Ik vroeg wanneer je kon afspreken? Om te helpen met een lied voor men album,' Leg ik uit. 'Morgen?' Stelt Reece voor. Ik smeer het laatste stipje in en ga weer op mijn handdoek zitten. We kijken elkaar aan. Ik stem in. 'Is goed,' Ik glimlach, maar Reece zijn glimlach verdwijnt. Hij zucht na een tiental seconden en schud zacht zijn hoofd. Ik frons. Hij kijkt weer naar zijn badhanddoek en is weer voor een halve minuut niks aan het doen. Tot hij zijn ogen dichtknijpt. 'Is er iets?' Vraag ik. Reece schudt zijn hoofd, maar houd zijn ogen dicht. Ik kijk naar voren als er iemand bij ons komt staan. Hij kijkt verbaasd naar Reece. 'Zeker?' Ik kijk weer naar Reece. Hij antwoordt niet, maar zet alleen maar zijn handen in zijn haren. Ik kijk weer naar Blake. 'Dit is niet oké,' Zegt Blake. Ik schud mijn hoofd. 'Reece!' Roep ik zijn naam. Hij begint te mompelen. 'Nee, nee. Stop Reece,' Ik frons. Waarmee moet hij stoppen? Vanuit mijn ooghoek zie ik hoe Blake de andere twee ophaalt. Hij trekt zijn knieën op. 'Reece!' Roep ik weer zijn naam. Ik ga op mijn knieën zitten. 'Reece, word wakker,' Klinkt George. Alle vier zitten we om hem heen. Hij begint zwaarder te ademen. 'Re-' Levi word onderbroken doordat Reece begint te schreeuwen. Geschrokken kijken we elkaar vier en aan. 'Levi, jij bent de arts,' Hint Blake hem op. Levi bijt op zijn lip. 'We kunnen niet meer doen dan hopen dat hij wakker word. Waarschijnlijk haalt hij allerlei herinneringen op wat voor hem te veel word,' Legt Levi uit. Ik knik. Bezorgt kijken we weer naar Reece om. 'Reece! Word wakker!' Alweer begint hij te schreeuwen. En al die tijd zit hij nog steeds het zelfde. 'Reece!' Hij begint te hoesten. Hard en zwaar. 'Reece!' Maar het helpt weer niets. Ik wil ook zijn naam weer roepen, maar hij verliest zijn kracht en valt plat. Op zijn rug, met zijn hoofd naar de lucht. Zijn ogen gesloten. Zijn adem is normaal. Alsof hij slaapt. Levi komt dichterbij en kijkt goed naar hem. 'Hij slaapt,' Ik knik. 'En hoe lang zal dat duren?' Levi haalt zijn schouders op en zucht. 'Het langste is denk ik een uurtje,' Stil kijk ik naar Reece, terwijl ik me goed moet tegen houden om mijn hart te volgen en naast hem te gaan liggen. Zoals we een paar jaar terug altijd in bed lagen. Ik met mijn hoofd op zijn borst en mijn arm om zijn buik heen. En hij een arm om mij heen. Ik slik. Waarom heb ik daar zo'n behoefte aan. Ik heb met Levi en ik hou van hem. Toch?

-

'Gaat het echt?' Vraag ik nog een keer. 'Ja! Dat zeg ik toch?' Antwoord Reece geïrriteerd. Hij gooit zijn tas over zijn schouder en strikt zijn veters. Sinds hij wakker is geworden, reageert hij alleen maar geïrriteerd en wilt hij niet zeggen wat er is gebeurd. 'Waarom ga nu al?' Reece kijkt naar Blake om, dan naar mij en dan weer naar zijn schoenen die hij vast maakt. 'Ik ben gewoon moe,' Zucht Reece. We knikken. Reece staat op en kijkt me, weer, aan. 'Morgen bij mij thuis? M'n ouders en Lexi zijn er niet' - Ik knik - 'Dus dan zie ik je om twee uur,' En daarmee loopt hij weg. Verbaasd leid ik mijn ogen naar de andere vier. 'Ben ik de enige die hem raar vind doen sinds wat er is gebeurd?' Maar nee, iedereen stemt in. Gelukkig. Ik zucht en zie hoe hij in zijn auto stapt en na een minuut weg rijd. 'Dus, wie gaat er mee de zee in?' Vraagt George. 'Ik!' 'Ik!' 'Sowieso!'  Lachend rennen we mee en beginnen me lol te maken.

---
Media = IG post. "You'll always be mine, i promise @levi_" 29.768 Likes & 10.342 Comments.

Moet Reeciyah weer terug komen?😉