The Unknown Boy | Dutch {Ft. NHC}

3|138.

Alarm - Anne-Marie

Reece's p.o.v.

Verveeld plof ik neer op de bank. Ik zet mijn bril goed op mijn gezicht en start FIFA op. Ik pak de controler vast, klik op het team dat ik wil spelen en stel de instellingen goed in. Ik klik op "start spel", wil net beginnen totdat de bel gaat. Ik zucht geïrriteerd, mijn oog rollend. En laat ik net weer eens alleen thuis zijn omdat mijn ouders en Lexi een gesprek hebben op school. Ik sta op, loop naar de toe en open hem. Wanneer ik Aaliyah zie staan, begin ik gelijk te glimlachen. Waarom was ik ookal weer zo geïrriteerd? Tot ik zie hoe ze eruit ziet. Ze kledder nat, rilt van de kou aangezien ze alleen maar een trui en vans aan heeft, haar ogen staan knalrood en daarom een is het zwart, net zoals de zwarte strepen op haar wangen. Alsof ze uren heeft gehuild. Zwijgend kijken we elkaar aan, de harde regen enkel te horen op achtergrond. 'H-hij h-heeft me v-verk-racht,' Bibberd A zacht met een snik. Het duurt even voor ik weet wat ze precies zegt, maar als snel weet ik het donders goed. Mijn ogen worden groot, maar ik blijf stil. Niet wetend wat te zeggen. Wat the fuck is mis met die gast? Ik pak haar pols vast om haar uit de regen te halen, sluit de deur en trek Aaliyah in een lange stevige knuffel. Ze barst in huilen uit. Janken. Troostend ga ik met mijn hand door haar haren heen. 'Het is oké,' Zeg ik fluisterd in Aaliyah's oor als ze blijft huilen, maar wilt stoppen.

Na minuten lang geknuffeld te hebben, trekt ze op een gegeven moment terug. Haar ogen staan waterig. We houden onze handen opelkaars lichamen. Mijn ogen gaan over haar heen. Ze rilt van de kou door enkel mijn gele trui aan te hebben. Ik glimlach klein als ik opmerk dat ze hem nog steeds draagt. Dan maken we weer oogcontact. 'Heb je pijn?' Vraag ik zacht en voorzichtig. Zelf mijn ogen beginnen nat te worden nadat ze heeft geknikt. Ik zucht om de tranen in te houden, laat Aaliyah los en sprint de trappen op. Ik pak een joggingbroek uit mijn kast en een trui die vandaag nog aan had van de stoel in mijn slaapkamer. Dan jog ik de treden weer af en geef ik het stapeltje aan haar over. Zachtjes klinkt er een 'dank je,' Ze schopt haar schoenen uit, de rechter gaat wat moeilijker waarbij ze me hopeloos aanstaart. 'Moet ik je helpen?' A knikt. Ik ga op mijn knieeën zitten, maak de witte veters los en trek de schoen uit. Ik pak de joggingbroek uit haar handen trek die ook bij haar aan.

'Zit hij zo goed?' Aaliyah knikt en verwisseld nog snel haar -mijn- trui om voor de andere zwarte voordat ze naast me gaat zitten, ik in kleermakerzit naast/tegenover haar en zij gewoon een normale zitstand. 'Wil je het vertellen?' Vraag ik zachtjes na een tijdje. Het is even stil. 'Ja,' Ze kijkt naar me om. Ze neemt een diepe zucht en kijkt naar de grond. 'Ik eh, kwam thuis van wat songs opnemen, Levi en ik kregen ruzie en hij gooide een glas op me wat in mijn wenkbrauw kwam'- Ik probeer haar wenkbrauw te zien, maar ze blijft naar de grond kijken -'De ruzie ging nergens over zoals wel vaker. Toen trok Levi me mee naar boven en begon hij me ruw te zoenen, terwijl ik een paar keer heb gezegt dat ik het niet wilde,' Een traan valt op de grond als ze een korte pauze houd tussen haar zinnen. 'Hij duwde me op bed en begon me uit te kleden, zei dat ik me niet zo moest aanstellen en niet mocht huilen,' Dan barst ze weer in huilen uit, wat ook er ook voor zorgt dat ik weer waterige ogen krijg. Aaliyah kijkt naar me om, ik trek d'r in een stevige knuffel. Haar natte haren zijn te voelen tegen mijn nek, net zoals haar natte gezicht. Ik slik. Waar aan heeft ze dit verdiend? Waar heeft ze die fucking klootzak aan verdiend? Ik zucht, sluit mijn ogen en stel haar fluisterend gerust:

'Je bent veilig nu, dat beloof ik je,'

---
Media = IG Story "Home"