Axalia Ashtrid

CHAPTER 38

Chapter 38: Comeback

SEANZO'S POV

Ang init nang panahon ang sumalubong sa amin ni Xaxa. Kakaibang pakiramdam ang nararamdaman ko, namin ngayon. Hindi pa rin nagbabago ang klima  dito sa Pilipinas. Ang bilis nang panahon, parang noong isang linggo lang nagplano si Xaxa na uuwi kami nang Pinas but now we're here. Kakababa lang namin mula sa eroplano at kasalukuyang tinatahak ang arrival area. Maraming tao ang nasa labas. Pero mas marami ang media. Nagulat na lamang ako nang may biglang lumapit na Reporter sa harapan ko.

"Sir, totoo po ba na dito itatayo ang AAUM?" Whoa. Ganito na ba talaga ka-bigtime ang Ashtrid Corporation? Well, if am right. Si Xaxa lang naman ang pumapangalawa sa pinakamayamang business woman sa buong mundo.

"Excuse us, miss."  Nagulat na lamang ako nang hinila ako ni Xaxa diretso pasok sa sasakyan niya. Hindi ko talaga siya maintindihan minsan. Kasi minsan parang siya pa iyong lalaki sa'min.

"Where are we going?" Tanong ko habang may nagmamaneho siya. Hindi ito ang daan patungo sa Mansion nila. I check my phone since may GPS naman 'yun. What the hell!? Anong ginagawa namin dito sa resthouse? Yeah, our resthouse. Kung saan doon niya ako sinagot, kung saan doon siya nagtapat sa'kin. Nasa Tagaytay kami ngayon. Nauna siyang bumaba mula sa sasakyan at dire-diretsong pumasok doon. Kaya wala na rin akong choice, I followed her.

The ambiance surprised me. Hindi na ito tulad nang dati. This is new. Mukhang nasa classical era kami ngayon. This is not just a resthouse, can you tell me that this a quite huge house? Just like her mansion? Kung papasok ka ay bubungad sa'yo ang malawak na bakuran nang resthouse or should I say a mansion. Then, the living room in the other side was the kitchen. At kabilang dako naman nang resthouse ay mayroong tatlong kwarto.

Lingid sa kaalaman ko ang nangyayari sa Resthouse namin. Napangiti ako sa mga naiisip ko. Uh, she never fail me to make me smile, always. Can I marry this girl right now, please? And speaking of that I was suppose to be proposing to her next week. Kasama ang board. Yes, mag-propropose ako sa harap nang board. It's kinda weird but I love it. At sigurado akong magugulat siya sa gagawin ko. Para sa'kin sapat na ang dalawang taon bilang magkasintahan. Hindi ko na kasi kayang pakawalan siya. I want her to be my girl, my muse, my everything for the rest of my life.

"Ikaw ba ang nagpagawa nito? Xaxa?" I asked her habang nakatingin sa ceiling.

"Hmm. Yes, pinarenovate ko ang bawat bahagi nang resthouse mo. What do you think?"

"It's awesome!" I said but I just heard her famous 'tsk childish' Uh, she never change at all same Xaxa I know.

"Sean, we have a meeting with the board next week, right?" Napangiti ako sa tanong niya. I nodded.

"Good, so let's eat. I'm hungry" She said.

Uh, kaninang umaga pa pala kami hindi kumakain dahil sa sobrang pagmamdali para sa flight namin. Hindi niya kasi ginagamit ang private plain niya. Nasa harap ko siya ngayon, kumain. Hindi ako kumain kasi naaliw akong tumitingin sa kaniya. Napatigil naman siya sa pagkain nang nahuli niya akong nakatitig sa kaniya. I was thingking about her, not this time but everytime. Every seconds, minutes even an hour.

"What are you looking at? May dumi ba sa mukha ko? Hey?"

I was amaze in her attitude since we're kids. I love her eyes since we're kids. I was seven that time when I meet her then an accident happend, I lost my memories. I lost her. I lost my life but my heart still remember her. Then, one day I was walking in our village when a girl show up. I'm drinking a chuckie when I accidentaly spill it in her cloths and make her mad at me and that moment I cry.