Bayat Ekmek

Bayat Ekmek|16

İncir Ağacı: Ben ne zaman düşmüşüm incir ağacından yahu?

Anonim: 19 Aralık. Kalabalık bir ormanda arkadaşın Derin'le beraber mangal yaparken, sucukların pişmesini bekliyordunuz. Sonra sen sıkılıp Derin'e saklambaç oynamayı teklif ettin ve uzun uğraşlar sonucu kabul edince taş kağıt makas yapıp onu ebe seçtiniz. Arkadaşlarımla beraber o ormandaydım. İlk başta bu salaklar napıyor diye düşünmüştüm ama sonra, kızıl saçlı bir kızın heyecan ve aceleyle incir ağacına tırmanışını izledim.

İncir Ağacı: Nasıl bu kadar detaylı hatırlayabiliyorsun?

Anonim: Sana dair hiçbir şeyi unutmuyorum ki.

Anonim: Neyse. Sonra hızlıca ağaca tırmandın ve Derin'i beklemeye başladın. Yapraklar kurumuştu ve yere dökülüyorlardı. Gözükmediğini sanıyordun ama çok net görüyordum seni. Derin etrafta dolanırken, yukardan bakıp kıkır kıkır güldüğünü hatırlıyorum. Üstelik hırkanı da oturaklara bıraktığın için kolların üşümüştü. Onları ısıtmaya çalışıyordun. Bir yandan da dengeni sağlamakla uğraşıyordun.

İncir Ağacı: Hatırladım şimdi bak.

Anonim: :)

Anonim: Sonra dengeni sağlayamayıp sol kolunun üstüne düşmüştün. Ciyak ciyak bağırmıştın ve herkes size bakmıştı. Arkadaşlarım seninle dalga geçerlerken, ben...

İncir Ağacı: Sen, ne?

Anonim: Ben sana âşık olmuştum.

Anonim: O gün, seni düşerken gördüğüm ilk an gülümsedim ve 'bu kız' dedim.

Anonim: "Sevgimi hak eden tek kız, bu kız."

Anonim: Âşık olacağımız kişiyi kendimiz seçmeyiz, derler. Ama ben bu düşünceyi desteklemiyorum. Ben seni seçtim Leyla. Bu yüzden; kalbini kazanana kadar senden vazgeçmeyeceğim.