İncir Ağacı: Ne diyeceğimi bilemiyorum. Sol kolumun üstüne düştüğümü bile hatırlıyorsun.
Anonim: Dediğim gibi, sana dair hiçbir şeyi unutmuyorum.
İncir Ağacı: O gün kolum kırılmıştı. Hastane odasında deli gibi ağlamıştım. Pek bir şey hatırlamıyorum ama kolum alçıya alındıktan sonra odama geri döndüğümde, komodinin üstünde bir çiçek duruyordu.
İncir Ağacı: Sen yollamıştın, değil mi?
Anonim: Hayır, yollamamıştım.
Anonim: Bizzat kendim getirmiştim.
İncir Ağacı: CİDDİ MİSİN?! O KADAR YAKINIMDA MIYDIN YANİ?!
Anonim: Sana bir sır daha vereyim:
Anonim: Sizi hastaneye götüren de bendim.
İncir Ağacı: Şok geçireceğim şimdi! Seni hatırlayamıyorum bile. Kolum o kadar kötüydü ki, o güne dair hiçbir şey hatırlayamıyorum, daha doğrusu hatırlamak istemiyorum.
Anonim: Neyse, geçti gitti işte.
İncir Ağacı: Anonim?
Anonim: Efendim?
İncir Ağacı: Bir ara, hakkında ne düşündüğümü sormuştun.
İncir Ağacı: Cevap vereyim,
İncir Ağacı: Gamzelerin.
İncir Ağacı: Aklımdan tamamen silinsen de, bir aydır asla unutmadığım tek şey onlar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bayat Ekmek
Teen Fiction"Âşık olacağımız kişiyi kendimiz seçmeyiz, derler. Ama ben bu düşünceyi desteklemiyorum. Ben seni seçtim, Leyla. Bu yüzden; kalbini kazanana kadar senden vazgeçmeyeceğim." |25.08.2017|