Hastanedeki korkulu bekleyiş devam ederken Tapasya yavaş yavaş pişmanlık emareleri göstermeye başlamıştır. Ancak bu pişmanlık korkudan mı, gerçekten mi bilinmez. Buda’nın karşısına geçip pişman olduğunu söyler. İşça’ya çektirdiği sıkıntıları düşünür ve üzülür. Bu sırada onu babası da izlemektedir.
Babası bu pişmanlığın Tapasya’yı düzelteceğini düşünerek ona sahip çıkar. Tapasya çok şaşırırken Jogi kızının sırtını sıvazlar. Sonra annesi Divya’nın yanına götürür. Anne kız ağlayarak birbirlerine sarılırlar. Veer Tapasya ile tanıştığı ve görüştüğü günleri düşünürken çok üzgündür.
Polis İşça ile yüzleşmesi için Sid’i onun yanına getirir. İşça Sid’i hatırlar ve onun Tapasya’nın eski erkek arkadaşı olduğunu söyler. Herkes şoktayken Sid Tapasya’nın yüzünden böyle bir şey yaptığını söyler.
Başta Divya kızını nefretle hırpalar. Arkasından Jogi kızına bir tokat patlatır. Çok geç kalmış bir tokattır ancak yerini bulmuştur.
Polis İşça’nın şikayetçi olması halinde Tapasya’nın tutuklanacağını söyler. İşça ise şikayetçi olmayacağını söyler. Doktor bugün İşça’nın çok yorulduğunu söyleyip dışarı çıkmalarını ister. Tapasya içerde kalarak İşça’dan af diler. İşça ise her zamanki gibi kabul eder. Masum yürek İşça bir kere daha büyüklüğünü gösterir
