1 yıl sonra...
Kızlar ve Feride hanım, cezaevinin önünde bekliyordu. Bugün Kader de serbest kalmıştı...
Kader, kızları görür görmez sarılır onlara...
Kader : çok özledim sizi kızlar...
Cemre : biz de seni çok özledik...
Kader : Feride hanım...
Feride : güzelim benim, bitti, kabus bitti... kurtuldun artık...
Kader : ben Songül'e gitmek istiyorum... yani mezarlığa...
Eylül : evet, hadi gidelim...
Meral : çiçekçiden çiçekler de alırız dimi?
Feride : alırız tabii güzelim...
Kızlar, Feride hanımla birlikte mezarlığa gitmişti...
Ali, Mert ve Serkan, Ali'nin evinde buluşmuşlardı...
Serkan : Güney dönüyormuş yarın.
Ali : kızlara söyledin mi?
Serkan : hayır söylemedim, daha az önce söyledi Güney zaten...
Ali : abi, bence daha söyleme...
Mert : neden ki? Kızlar aylardır bu anı bekliyolar...
Ali : ya önce Güney'le biz konuşalım, biliyorsunuz, sinirli, kızlara Songül'ü göstermedi, yine göstermeyecektir muhtemelen. Kızlar yine gidip hayal kırıklığına uğramasınlar.Ama biz konuşursak belki ikna ederiz.
Serkan : evet, haklısın... öyle yapalım.
Mert : ee abi, aldın mı çiçeğini çikolatanı?
Ali : dalga geçmesene abi
Mert güler...
Serkan : hazır kardeşim, herşey hazır. Annemin bu kadar istekli olacağını tahmin etmezdim, söylediğimde anında kabul etti hatta hazırlık bile yaptı. Annemin kızlarla arası gün geçtikçe iyi oluyor. Tabii benim de işime geliyo, sonuçta Cemreyi sevmesi iyi birşey...
Mert : tabii kardeşim tabii...
O sırada Meral, Mert'i arayıp Kader'in çıktığını haber verir...
Mert : Kader çıkmış, kızlarla Feride hanımlara geçiyorlarmış...
Serkan : e biz de inelim o zaman...
Kızlar Feride hanımlara doğru ilerlerken erkekler merdivende bekliyordu...
Mert : geçmiş olsun Kader
Kader : sağol..
Feride : Kadercim bir an önce geçelim istersen, bugün yapılacak çok işimiz var
Kader : ne işi Feride hanım?
Feride : akşama misafirlerimiz var (Ali'ye bakarak)
Ali : e biz de gidelim artık o zaman..
Kızlar içeri girerken Kader birşey anlamamıştı...
Kader : kızlar nooluyo? Ben birşey anlamadım, ne misafiri?
Meral : canısı çok işimiz var, sana sonra uzun uzun anlatırız ama kısaca bugün Ali'ler Eylül'ü istemeye gelicek, biz de hazırlık yapıcaz
Kader : hih! Eylül, evleniyor musun?
Eylül : hemen değil, mezun olduktan sonra.
Kader : yaa..Ne zaman oldu bunca şey?
Eylül : biz hapisten çıktıktan sonra Ali evlenme teklif etti, ben de kabul ettim. Ama tüm bu herşey için seni bekledim işte...
Kader : nerdeyse bir yıl olmuş, kardeşim bunca zaman neden bana söylemedin?
Eylül : sen içerdeyken biz dışarıda mutluyuz, hayatımıza devam ediyoruz mu deseydim Kader?
Eylül ve Kader sarılır...
Kader : çok mutlu ol kardeşim... hak ettin...
Meral : dramınız bittiyse artık hazırlanabilir miyiz? Ay Eylül, ben senden daha heyecanlıyım canısı
Cemre : ya Meral tamam, kardeşimize kavuştuk, hasret gideriyoruz burda.
Meral : öf iyi be tamam...
Eylül : tamam tamam Meral haklı... (gözyaşlarını siler)
Kader : ee Eylül, Ali'nin anne babası yok dememiş miydin sen? Nasıl olacak?
Meral : o zaman bombayı patlatıyorum canısı, hazır mısın? Serkan ve Nazan hanım gelicek...
Kader : Nazan hanım?
Cemre : aynen..
Kader : Nazan hanım? Kızlar emin misiniz?
Eylül : onun mekanında çalışıyoruz, aramız iyi artık
Kader : vay be, neler kaçırmışım...
Meral : o zaman diğer bombayı da patlatıyorum. Bu Ejder var ya, Nazan'ı her görüş gününde ziyarete gitmiş ve evlenme teklifi falan etmiş
Kader : ne? Ejder amcam ve Nazan hanım mı?
Cemre : evet, ama Nazan teyze kabul etmemiş, yani Serkan öyle dedi...
Kader : ee nasıl yani? Sevgililer mi şimdi?
Meral : aynen... Güney, annesinden şüpheleniyordu ama asıl hedefi Nazan hanımmış meğer...
Kader güler...
Kader : Güney dediniz de, hala gelmedi mi?
Cemre : hayır, resmen kaçıyo, onca zaman geçti bir kez bile gelmedi...
Meral : nasıl olsa gelicek, ben o zaman hesabını sorucam. Songül, yeğenimizi bize emanet etti, onu nasıl bizden kaçırır?
Eylül : bir kez görebilseydik, sarılabilseydik en azından...
Cemre : Meral'in dediği gibi, nasılsa gelicek...
