Düğün devam ediyordu.
Zehra : öf bu ne bayık bir müzik ya?! Çalın ordan hareketli bir şarkı, oynayalım biraz
Ankara'nın bağları çalınca Zehra en ortaya geçer...
Selin : bu nerden çıktı şimdi ya?! Öff!
Zehra : Alllahhhh! İşte en sevdiğim şarkım! Kudurrrr!
Herkes eğleniyordu. Kızlar beraber oynuyor, bunca zamandır yapamadıklarını yapıp sonunda mutlu olmuşlardı...
Saatler geçtikçe Songül de kızlara yavaş yavaş alışmış, babasının yanından ayrılıp kızlarla oynamaya başlamıştı...