Kader Eylül'ü ağlayarak gördüğünde şaşırır...
Kader : kuzum, nooldu? Neden ağlıyorsun?
Eylül: neden ya Kader?! Neden böyle insanlar var?
Seslere Meral de gelmişti...
Meral : nasıl insanlar canısı?
Eylül : kötü insanlar işte... Kemal gibiler, ondan kötüler...
Kader : kardeşim anlatsana bize... ne dedi o adam?
Eylül: boşverin kızlar... iyiyim ben...
Eylül gözyaşlarını silmişti...
Eylül: bakın iyiyim...
Meral : iyi tamam...
Kader ve Meral odadan çıktıklarında konuşurlar...
Meral : nesi var bunun canısı?
Kader : bir adam çıktı odadan, Eylülse arkasından ağlıyordu
Meral : kim ki o?
Kader : valla tanımıyorum. Daha önce hiç de görmedim. Öyle çok yaşlı biri de değil
Cemre de dolapların önünde dikiliyordu...
Cemre : bizim için önemli bir sayı... ne olabilir ki?
Cemre dolaptaki sayılara bakar... 16... 16 haziran olabilir mi diye düşündü...
16 numaralı dolabı açmaya çalışır ve anahtar o dolabı açmıştı...
Serkan ona 16 haziranda çıkma teklifi etmişti...
Dolabın içinden bir elbise çıkar. Çok güzel bir elbiseydi. Elbisenin üzerinde de bir not vardı...
"Çok yakışacağından eminim... Akşam 9da evin önünde bu kıyafetle hazır ol, seni alıcam."
Cemre gülümseyerek elbiseyi alır ve odasına çıkar...
Eylülse akşamı beklemeden evine gitmek ister. Kader de yanındaydı...
Eylül : Kader ben çıkıyorum. Birkaç iş kaldı onları evde Alinin bilgisayarından halledebilirim...
Kader : tamam da sen iyi değilsin Eylül... anlatsana
Eylül ağladı ağlayacak ayağa kalkar. Dengesini bulamamıştı, hemen masaya tutunur...
Kader : içine atarsan, üzüntüden birşey yemezsen olacağı bu... neden üzüldün bu kadar? Ne dedi ki o adam sana?
Eylül : kötü şeyler Kader... hiç tahmin edemeyeceğin kadar kötü şeyler...
Kader : ben sana tuzlu ayran getiriyorum, sen burda otur tamam mı?
Eylül Kader'in ayran getirmesini bekler, içip iyi olduğundan emin olunca da erkenden eve gelir. Uzunca oturup düşünür... bugünkü olanlar, duydukları, öğrendikleri onu düşündürmüştü...
Ali, elinde birkaç poşet ile birlikte eve girer. Oysa ki Eylüle sürpriz yapmayı planlıyordu, Eylül'ü erkenden evde görünce şaşırdı...
Ali : Eylül... bitanem iyi misin sen?
Eylül: hı hı...
Ali : eve neden erkenden geldin? İşi gücü kenara bırakıp biraz yalnız kalalım diye mi?
