Eylül ve Ali, ellerinde çiçeklerle mezarlığa geldiklerinde yalnızlardı. Songül'ün mezarının üzerinde çok güzel bir buket çiçek vardı...
Ali : Güney bizden önce geldi herhalde
Eylül : öyle görünüyor... onun için de zor olmalı.
Ali : öyle.. çok zor. Ben... düşünemiyorum...
Eylül : Ali.. bak eğer bana birşey olursa
Ali : Eylül hayır...
Eylül: Ali.. dinle beni. Eğer doğumda bana birşey olursa Ali... eminim ki sen mükemmel bir baba olursun. Gözüm arkada kalmaz... ama benim çocuğum annesiz kalmamalı...
Ali : hayır Eylül. Sakın bir daha bundan bahsetme. Hiçbir şey olmayacak... bundan konuşmayalım artık. Yalnız kalmak ister misin?
Eylül: iyi olur... sağol Ali
Ali : arabada bekliyorum...
Ali gittikten sonra Eylül mezarın yanı başına çöker ve özlediği kardeşiyle konuşmaya başlar...
Eylül: kardeşim, Songül... ben geldim, Eylül... seni çok özledik kardeşim. Kızın Songül, öyle güzel bir kız ki. Çok akıllı, güzel... sana benziyor. Aynı senin gibi kıvır kıvır saçları, yemyeşil gözleri var. Aklın kalmasın, Güney seni aratmıyor, hem anne hem baba oldu ona. Güney çok iyi bir baba oldu, aynı tahmin ettiğin gibi. Güzel kardeşim, bizim için yaptığın fedakarlıklar öyle büyük ki... Fadik'e yazdırdığın yazıyı da bulduk, herşeyi kendi üstüne aldığın o itirafı. Ama biz cezamızı çektik... Songül.. biliyor musun, ben hamileyim... hani bir gün Ali ile size gelmiştik, sen daha hamileydin, Güney de senin üstüne düşüyordu hep. Sen demiştin ki eğer bir gün evlenirseniz, karının üstüne bu kadar düşme Ali, insan bir süre sonra sıkılıyor diye. Ali de tamam demişti hatta ama o da aynı Güney gibi, çok ilgili ve telaşlı.
Eylül çiçeğini bırakıp, arabaya, Ali'nin yanına gider...
Ali : ee, hazır mısın? Gidelim mi?
Eylül: evet, gidelim.
Hastaneye vardıklarında ikisi de heyecanlıydı. Doktor ikisini de içeri alır.
Ali : ee cinsiyeti belli mi?
Doktor : evet belli...
Eylül: ay sonunda! Ee neymiş?
Doktor : oğlan... hem de çok sağlıklı ve inatçı bir oğlan. İki muayenedir kendini göstermiyordu ama sonunda görebildik..
İkisi de mutlu bir şekilde ayrılırlar hastaneden...
Ali : bir oğlan... çok güzel planlarım var Eylül...
Eylül: bundan eminim...
Ali : herşey çok güzel olacak. Şu bizim diğer odayı ona hazırlarız. Mavileri almaya başlayalım.
Eylül: bence mavi almayalım...
Ali : neden?
Eylül: çok cinsiyetçi değil mi? Kızsa pembe, erkekse mavi. Benim kızım mavi giyemez mi? Ya da oğlum hiç mi pembe giyemez?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ali : yani...
Eylül: Bir çok erkek de pembe t-shirtler ya da gömlekler giyiyor. Renklerle sınırlandırmayalım...
Ali : ee aklındaki ne?
Eylül: Beyaz. Odayı beyaz yapalım. Kahverengi ve bej de olabilir. Hem böylelikle bir sürprizle karşılaşmamız durumunda, yani cinsiyetin son anda farklı görünmesi halinde, oda bir renge bağlı olmaz. Hem kız hem de erkek bebek için hazır olmuş olur...
Ali : iyi fikir... hem diğer çocuklarımız da rahatlıkla kullanır...
Eylül: diğer çocuklar... aklında birden fazla var anladığım kadarıyla
Ali : evet, aynen öyle, zaten bunu sana söylemiştim, sürpriz değildi ki...
Eylül: evet ama dalga geçiyorsun sanmıştım. Bu kadar ciddi olacağını tahmin etmemiştim
Ali : bir komiser asla dalga geçmez Eylül hanım, senin bunu daha önceden biliyor olman lazımdı...
Eylül: biliyordum ama emin olmuş oldum... çocuklar...
Ali : ne kadar olursa...
Eylül: benden iyi bir anne olur mu sence?
Ali : senden harika bir anne olur, hiç şüphem yok...
