Güney, Yağmur ve Eylül'ün birlikte çıktığını görünce şaşırır...
Güney : hanımlar, sabah sabah nereye? kahvaltı edin bari...
Eylül : benim aç olmam gerekiyor, sen birşeyler ye istersen Yağmur
Yağmur : senle sonra birşeyler yeriz biz Eylül...
Güney : nereye? Bırakayım sizi..
Eylül : hastaneye, ama gerek yok, biz gideriz...
Yağmur : sen arabaya bin Eylül, ben de geliyorum...
Eylül gidince Yağmur da durumu Güney'e anlatır...
Yağmur : bu kızın başka bir sıkıntısı var Güney. Yani kimseye anlatamıyor ama o da aldırmak istemiyor aslında. Ne olduğunu bilmiyorum zorundayım falan diyor, ne söylediysem ikna edemedim...
Güney : hadi ya...
Yağmur : en azından yalnız kalmasın, ben götüreyim onu hastaneye. Emre de burda Songülle oynasın, olur mu?
Güney : tabii tabii...
Onlar gittikten sonra Güney Ali'yi arar...
Ali : nasıllar abi? İyiler mi?
Güney : oğlum bu kızın bir derdi var ya... bak Yağmur da konuşmuş Eylülle, o da birşey sezmiş. Eylül bu Eylül, bu kız çocuğunu falan aldırmaz normalde...
Ali : ne var o zaman Güney? Anlamıyorum naapmaya çalışıyor bu kız?
Güney : bilmiyorum... Yağmur'la hastaneye gittiler...
Ali : benim bu kadar istediğimi bile bile aldıracak demek ki..
Fadik konuşmaları duymuştu...
Fadik : amirim, siz de hastaneye gidin, konuşun onunla, ikna edin... olmaz mı?
Ali : kararını vermiş, ben ne yapabilirim ki? Benim bu çocuğu ne kadar istediğimi biliyor oysa ki...
Fadik : git, son kez konuş Ali. Sonra pişman olursun bak
Ali : öyle mi diyorsun?
Fadik : yani...
Ali hastaneye gitmeye karar verir...
Eylül ise ameliyathaneden çıkıp odaya getirilmişti bile. Ali birden odaya girince şaşırmıştı...
Eylül : Ali naapıyorsun sen burda? Gider misin lütfen?
Ali : yaptın mı? Kıydın mı ona?
Eylül evet anlamında kafasını sallar...
Ali : bir umut, fikrini değiştirirsin diye gelmiştim. Benim o çocuğu ne kadar çok istediğimi bile bile aldırmazsın diye düşünmüştüm ama sen yapmışsın. O cana kıyabilecek kadar acımasız olmuşsun... benim tanıdığım Eylül bu değil... benim sevdiğim, aşık olduğum Eylül bu değil... bu değil...
Yağmur : Ali, sen de git lütfen hadi.. kız yeni çıktı zaten, yorgun... hadi... sonra konuşursunuz...
Ali : sonrası yok... benim artık onunla konuşacak birşeyim olamaz...
Ali çıkıp gider...
Yağmur da dışarı çıkıp telefonla Güney'e haber verir.
Güney : ciddi ciddi aldırdı yani... ben vazgeçer sanıyordum...
Yağmur : maalesef...
Güney : ben bunu Ali'ye nasıl söylerim?
Yağmur : buna gerek kalmadı çünkü Ali burdaydı, öğrendi, çok üzüldü, çok sinirlendi. Eylül çok kötüydü...
Eylül de çalan telefonunu açtı... Kader arıyordu...
Kader : kardeşim... Eylül.. nasılsın? Nasılsın diye merak ettik biz...
Eylül : iyiyim Kader
Kader : biz sadece siz mutlu olun diye uğraştık. Kötü bir amacımız yoktu Eylül. Bize kızma noolur
Eylül: biliyorum ama size boşanmak istediğimi söyledim. İstemiyor olsaydım zaten sizin yardımınızı isterdim dimi?
Meral : şimdi onu boşver, bebiş nasıl?
Eylül: bebek yok Meral...
Cemre : nasıl yok ya?!
Eylül: aldırdım, yok.
Meral : şaka bu dimi? Şaka
Eylül: hayır değil... Yağmur biliyo, Yağmur'a sorun isterseniz...
Kader : inanamıyorum ya... Yağmurla mı gittin hastaneye? Biz, kardeşlerin dururken...
Cemre : Kader, sırası mı şimdi?
Eylül: ben yorgunum.. kapatıyorum şimdi...
Eylül telefonu kapatıp elini karnına koyup uyumaya çalışır...
Adamlar Aylin'i bırakmıştı. Hemen abisinin evine en yakın hastaneye gider, Eylül'ün burda olacağını düşünüyordu. Tahmin ettiği gibi de olmuştu, Eylül burdaydı...
İçeri girecekken aralık kapıdan Eylülün biriyle konuştuğunu duyar ve konuşmayı dinler...
Eylül: ... şimdi Aylin'i bırakın... bıraktınız mı? İnanabilir miyim buna?.... doğru, istediğin tek şey mutsuzluğumdu dimi? Başardın da. Bir daha sakın ama sakın hayatıma dahil olma!
Ve sezon finali :) kısa bir ara veriyorum bu hikayeye. Biraz kafamı toparlayayım, güzel senaryoyla dönücem. Bu arada sizi Kördüğüm adlı yeni hikayeme bekliyorum. Hangi çiftler olacak derseniz, işte orası isminden de anlaşılacağı üzere biraz karışık 🙊
