Jiro's POV
★Riiinnnggg rriiiinnnggg★
"Hmmmpphh... wala kaming pasok ma..."
★Riiinnngggg rriiiinnngg★
"Hmmmph... I don't remember setting an alarm today"
★Rriiiinnnggg rrriiinnnggg★
>_<
.
●0●Dali ko namang kinuha ang cellphone ko dahil sa narinig kong tumutunog ito. Nakita ko na may tumatawag pala. Sinagot ko yun kahit hindi pa man din tinitingnan kung sino ang tumatawag.
"Yeobohsehyo" pagsagot ko ng tawag.
"Jiro hyung, where are you? I've been waiting here for hours!" Narinig ko ang boses ni Chunyeong mula sa kabilang linya. Bakit? Sino ba ang nagsabi sa kanya na maghintay siya? At ano ba ang pinagsasasabi ng batang ito?
"Huh? Sino ba naman kasi ang nagsabing maghintay ka?" Pabulyaw ko namang tanong sa kanya pero hindi naman masyadong malakas.
"Didn't you recieve my messages? Kanina pa kaya ako nagtetext sa'yo" sagot niya naman. Tiningnan ko ang message ko at.
()_()
57 messages na pala ang napadala niya. Kanina pa pala nagtetext sa akin si Chunyeong hindi ko man lang nabasa. Bakit naman kasi siya magtetext sa oras na 6:00 am? Syempre tulog pa ako ng time na yun.
"Bakit ka naman kasi magmemessage ng ganito kaaga? Hindi ka ba natutulog?" Tanong ko sa kanya.
"I just needed to talk to you. And also, we need to continue with the investigation. Don't you remember? Sinabi ko sa'yo na kailangan pa nating tapusin ang investigation natin. Isang tao pa lang ang nakakausap natin and it is not enough" paliwanag naman ni Chunyeong, kaya kahit ayaw ko ay bumangon ako ng higaan.
Akala ko pa naman makakapagpahinga ako sa araw na ito. Wala pa naman kaming pasok ng isang buong linggo. Kung hindi kasi ako sisipot, alam kung maghihintay lang doon si Chunyeong. Baka ako pa ang managot kung sakaling may masamang mangyari sa batang yun.
Bumaba na ako pagkatapos kong makapaghanda para sa pupunahan ko. Papunta ako ng dining area para kumain ng breakfast bago umalis.
"Where are you going? You don't have school today. Don't tell me that your going on a date with that girl again. I'm telling you Jiro, if ever there is a slightest of change in your grades because of that girl. I'll make sure to erase the day the two of you met each other" seryosong saad naman ni Aboji habang nakaupo sa kabisera ng mesa.
"I will not fail in class because of this girl, Aboji. Cause she will be my motivation on everything" sabi ko naman, pero mahina lang para hindi niya marinig.
"So tell me, where are you going to date that girl?" Tanong uli ni Aboji.
"Aboji, we're not going on a date—I mean I'm not going on a date today. M-my classmates will have a group study so I wanted to join them" pagpapalusot ko naman.
"Just make sure your not pulling any strings" huling saad ni Aboji bago inumin ang kape saka umalis na.
3rd Person's POV
Bumalik muna si Jin para kausapin ang manager niya na magbreak muna siya dahil sa sitwasyon ngayon ng Ama nila.
"Hyung, how was it? Is everything alright?" Pagsalubong sa kanya ni Jungkook.
"Y-ye-yes... everything is fine now" sagot niya naman.
"No, your not fine. Hyung, you can tell us anything" sabi naman ngayon ni Namjoon.
BINABASA MO ANG
Pink Oppa Is My Brother
FanfictionKim Seokjin, also known as Jin ng BTS, isang sikat na boy group sa Korea. Siya ay makulit, mapagbiro at higit sa lahat mahilig sa PINK!!! . . . Kim Sangmin or Kasandra Minerva Lopez, unica ihja ng isang businessman. Nag-iisang anak at nag-iisa sa bu...