Chapter 57⇨ The Awaited

11 0 0
                                    

Jiro's POV

After 2 days

Dalawang araw na simula nung umalis si Jin hyung. Hindi ko pa siya nacocontact. Hindi ko alam kung bakit parang hindi nakakarating sa kanya ang mga tawag ko.

Nag-aalala na tuloy ako kung ano na ang nangyari sa kanya sa Pilipinas. Hindi naman kaya dinumog na siya ng mga army ng Pilipinas. Hindi naman siguro, dahil wala pa namang balita dito.

Sana naman ay nakausap na niya si Sami. Sana naman ay sa pag-uwi dito ni Jin hyung, ay kasama na niya si Sami.

"Jiro hyung, any news?" Tanong sa akin ni Chunyeong. Kanina pa ako naghihintay sa kanya dito sa playground, bakit naman kaya ang tagal ng batang ito? Usually kasi siya palagi ang nauuna sa meeting place namin.

"Bakit ang tagal mo?" Tanong ko sa kanya.

"May hinihintay kasi ako, pero hanggang ngayon ay hindi pa rin dumarating. When will he call me?" Paliwanag naman ni Chunyeong. Ano naman kaya ang ibig niyang sabihin?

"Yah, sino naman ang hinihintay mo?" Tanong ko.

"Oh nothing, malalaman mo rin kapag tumawag na siya" sagot naman ni Chunyeong. Paminsan talaga, hindi ko rin maintindihan ang tumatakbo sa isip ng batang ito.

Sangmin's POV

Philippines

Dalawang araw na simula nung bumalik kami dito ni daddy sa Pilipinas. Hanggang ngayon ay naninibago pa rin ako. Lalo na dahil araw-araw kong nakikita si Daddy Rodrigo.

Hindi ako sanay na palagi siyang kasama pero kahit papaano ay nakakatuwa dahil ito yung dating hinahanap ko sa kanya. Palagi siyang nasa bahay, kung sakaling aalis man ay babalik agad kinalaunan. Dito na rin siya natutulog kaya maaga pa lang ay hinahatidan na niya ako ng breakfast.

"Kasandra, gusto mo bang magshopping? Tara, may alam akong  bagong bukas na mall" pag-aanyaya sa akin ni Daddy Rodrigo. Nandito kami ngayon sa sala at nanonood ng tv.

"Pero marami pa po akong damit dito. Hindi ko na nga po nagagamit yung iba" paliwanag ko naman sa kanya.

"Okay lang yan. Yung mga damit mo diyan, luma na. Gusto mo bang bilhan kita ng bago? Sige na, magshopping tayo" Pagpupumilit ni daddy sa akin. Napangiti na lang ako sa loob dahil sa inaasal ni daddy. Para na kasi siyang bata na gusto akong ilabas ng bahay.

"Sige na nga po, matagal na rin akong hindi nakakapagshopping" sagot ko saka bumalik sa kwarto para magpalit ng damit.

Jin's POV

It's been 2 days since we got here. Jisang and I are staying in a hotel that Jisang picked. I'm really thankful that she's with me. She does all the talking to others. I can't approach others because they might recognise me.

"Jinssi, let's go shopping today. I need a few things, can you go with me?" She asked me. Actually, I'm not sure if I want to go, but it might hurt her feelings. She helped me, so I'm also going to help her.

"Okay, I'll just get ready" I answered. After that, I got my mask ang cap. Jisang and I went to a newly oppened mall. I became extra careful because I may get caught by the public. I can't be seen here in that Philippines for no specific reason.

"I want to go there, Jinssi" she keeps on calling my name so that makes me anxious about someone recognizing me. We are now looking for another boutique. She already bought everything she needed but she still wanted to go to another boutique.

When we got there, I was shocked to see so many people. What will I do? This people might recognize me. Jisang already looked for some clothes and I was left standing by the corner of the boutique.

Pink Oppa Is My BrotherTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon