The Bad Boy's Lady

07

"Huh?"

Hindi ako makagalaw dahil sa gulat.

Anong ibig niyang sabihin?

"You're my dads scholar." Pauulit niya.

Hindi ko parin inaalis ang tingin ko sakanya, Im still processing everything he told me.

"Stop staring." He said.

Agad akong umiwas ng tingin.

How could that be.

His father is basically paying for my tuition.

Agad kong naalala yung feeling ko, yung feeling ko na nakapasok ako dito hindi dahil sa na ace ko yung interview pero dahil may nagpapasok sakin.

"Wait..... Ikaw ba yung dahilan kung bakit natanggap ako?" Tanong ko sakanya.

He just shrugged.

Hmmm. Is it possible tho?

"Dont worry, your secret is safe with me." Biglang sabi niya.

Napalingon ako sakanya.

"In one condition." Dagdag pa niya.

Agad ko siyang tinaasan ng kilay, "Ano?"

"Grant me 1 wish." He said.

"What's your wish?" Tanong ko.

"I dont know yet, I'll just tell you if I already have one." Sagot niya habang hindi parin tinatanggal ang kanyang tingin sa kalsada.

"Wait, saan tayo pupunta?" Napapanic kong tanong sakanya nung napansin kong lumampas na kame sa daanan ng bahay namin.

Hindi niya pala alam kung saan ako tumitira.

"Huy! Saan ka pupunta? Hindi diyan yung daanan ng bahay namin!" Natataranta kong sabi sakanya.

"Chill woman, who told you that you can go home already?" Tinaasan niya ako ng kilay.

"What? Hoy! Saan mo ko dadalhin?!" Kumakalabog na yung puso ko dahil sa kaba. Kikidnapin niya ba ako?

"I won't kidnap you so stay put." Sabi niya.

"And also, stop calling me hoy, I have a name, its Drake." Dagdag pa niya.

"Whatever." Mahinang bulong ko.

Wala naman akong magagawa kaya hindi nalang ako nagsalita at hinayaan siyang dahil ako kung saan niya gustong dahil, pero yung legal ah.

"Japanese restaurant?" Tanong ko nung pumarada na kame sa harap ng isang Japanese restaurant.

"Yes, why?"

"Is this your wish?" Tanong ko sakanya.

"What wish?"

"Oh that. Nope, this is not my wish yet." Sabi pa niya.

"Hah?" Nagtataka kong tanong sakanya.

Kala ko pa naman wala na kong utang sakanya. Tsk.

"Why would I even wish to eat with you?" Tinaasan niya ko ng kilay.

Agad ko siyang tinignan ng masama, medyo masakit pala siya magsalita ah.

"Sino bang nagsabi na gusto kong kumain kasama ka?" Inis kong sabi.

"Wala, bakit?"

"Bahala ka diyan, uuwi na ko. Kausapin mo nalang ako ulit kapag nakapagdesisyon ka na kung anong hihilingin mo sakin." Sabi ko sakanya at akmang bubuksan na sana ang pinto ngunit agad niya akong pinigilan.