23

532 23 0
                                    

Tatlong araw na rin ang nakalipas simula nung huling pag-uusap namin ni Drake.

Aaminin ko na hanggang ngayon nasasaktan parin ako sa lahat ng pangyayare. Simula nung araw na yun ay di niya na ako kinulit pa, kahit tignan man lang ay di niya ginagawa. Di ko man lang aakalain na unti unti na pala nahulog yung loob ko sa lalakeng yon. Sa mga araw na lumipas na kasama ko siya, di ko inakala na may bubuo pala akong nararamdaman sakanya.

Nandito ako ngayon sa cafeteria at kasama ko lang si Zekiya na kanina pa ako kinukulit sa mga nangyare, hanggang ngayon wala parin siyang masyadong alam. Unti unti na rin kameng mas naging malapit sa isa't isa, at isa lang ang masasabi ko tungkol sakanya, talagang ang layo niya kumpara kay Zeke. Speaking of Zeke, simula ng araw na yun ay di niya na ako ginulo pa. Diba eto naman yung gusto ko na tantanan na nila akong tatlo? Pero bakit parang di kompleto araw ko pag wala ni isa sakanila ang nakakasalubong ko man lang.

Kahit ang laking pagbabago ang nangyare samin ay di parin nawala ang atensyon sakin ng lahat.

'Drake and Lindsay will end up together sadyang umepal lang talaga yung newbie na yun hahaha I knew it.' Agad naman naagaw ng isang studyante ang atensyon ko nung binanggit niya ang pangalan ng dalawa. Oo, nakalimutan ko sabihin sainyo na simula nung nangyare yun ay panay dikit na si Lindsay kay Drake, halos sila na nga lang yung palaging magkasama eh. May history nga pala sila, mas bagay sila, mas better na to.

'You dont look.....fine.' Nag-aalalang sabi sakin ni Zeki at hinawakan niya yung kamay ko.

Ngumiti naman ako sakanya at sumagot.

'Dont worry, I will be soon.'

Ang bait bait ni Zeki, ang gaan gaan ng loob ko pagdating sakanya.

'Let's go?' Yaya ni Zeki.

Tumango naman ako at tumayo ngunit para akong binagsakan ng lupa sa nakita ko.

Nakita ko lang naman sina Lindsay at Drake na magkayakap. Oo, palagi silang magkasama pero never silang nagyakapan in public. Maybe pag sila lang they do, pero in public? Nope.

Pinilit ko yung sarili ko na wag ipakita sakanila na nasasaktan ako pero parang mabibigo nanaman ako. Ang pasaway naman ng nararamdaman ko.

'Dont cry infront of them.' Agad ko naman napigilan yung luha ko sa sinabi ni Zeki. Tama, I shouldnt cry infront of them. I SHOULD NOT.

Tinignan ko si Drake na nakatingin rin pala sakin. He's not the Drake I know, this Drake infront of me is super cold. I dont know him. Wala man lanh ekpresyon tong Drake na nasa harap ko, ibang iba siya sa nakilala kong Drake. Lumingon ako kay Lindsay at nakita kong nakangisi siya sakin at mukhang pinapamukha niya talaga sakin kung ano man ang meron sila. Well, okay Im hurt. Happy?

'We should go bago pa man gumulo ang lahat.' Sabi ni Zeki at hinila na ako palabas ng cafeteria.

'Thanks.' Sabi ko sakanya nung nakalabas na kame.

'For?' Sagot naman niya habang nagreretouch ng lipstick.

'For getting out of that place. I owe you a lot.' Sagot ko at nginitian siya.

'C'mon, I dont wanna see you fall infront of them.' Sagot naman niya at nilagay yung lipstick sa bag niya.

Tama siya, I should not let them see the weak side of me dahil mas lalo nila tong e tatake advantage.

'35 more minutes hanggang mag-end ang lunch. What should we do? Im bored.' Biglang sabi ni Zeki. This girl is so jolly.

'You decide.' Tanging sabi ko.

-------

'Why are we here?' clueless kong tanong sa kasama ko.

'To relieve our stress, wait I mean to relieve YOUR stress. Youre not in your usual self since the past few days, now tell me, what really happened?' Nakangiting sagot niya. Andito kame ngayon sa salon. Hanggang ngayon di ko parin nakwkwento ang lahat sakanya at wala akong balak na gawin yun nu, she's too innocent para madamay sa walang kwenta kong problema. I should keep things and fix things by myself.

The Bad Boy's LadyWhere stories live. Discover now