Bordo Ev -Orijinal-

60. Bölüm

Eve tekrar girdiğim de akşam oluyordu. Saat 17,30 ve ben hâla Kefken'deyim. Evden daha kimse aramadı, şahsen aramalarını da istemem. Yalan söylemekten hoşlanmıyorum, nerede olduğumu söylersem neden burada olduğumu soracaklar. Yalan söylemeyi sevmiyorum. Evin her çalışanı karşımdaydı şu an ve beni dikkatle izliyorlardı.

"Öncelikle merhaba," dedim. Avukat beni izliyordu. "Bir çoğunuzun simasını hatırlıyorum, lakin isim konusunda iyi değilim. Dediklerimden sonra kendinizi tanıtmanızı istiyorum." Koltuğun kenarına kıçımı dayadım ve etrafa baktım. "Evin düzenini kesinlikle değiştirilmesini istiyorum." Gözlerinde korku belirdi.

"Bunun için eve 10, 15 kişi getireceğim. Sizden o kişilerin yanında durup hem yardım etmenizi, hem de onları gözlemenizi istiyorum. Evin her şeyinden haberder olabilecek biri var mı?" Uzun boylu, kır saçlı va yaşlı biri öne çıktı.

"Ben Remzi, efendim. Şu ana kadar evin her şeyinden haberdar oluyordum," başımı aşağı yukarı salladım.

"Bana eski sahiplerin, yani Şahin beyin kardeşlerinin neler yaptığını anlatır mısın, Remzi bey?"

"Tabii, efendim. Salih beyin bir sürü sevgilisi olurdu ve hep eve getirirdi." Elimi kaldırıp susturdum.

"Hangi yatağı kullandıysalar yakılıp atılsın, kullandıkları eşyaları çamaşır suyuyla yıkansın. Eğer o kızlardan biri veya onlarla bağlantısı olan biri eve gelirse gönderin, gitmezse polisi arayın. Bodyguard tutucam zaten," hepsinin gülümsediğini gördüm. "Devam et."

"Nesrin hanım takı meraklısıydı, odasında fazlasıyla mücevher, altın ve benzeri değerli takısı var. İnternetten sipariş verdiği takıları vardı," elimi kaldırdım.

"Aranızda internetten anlayan var mı?" Herkes birbirine baktı, en sonunda biri öne çıktı. Kız, uzun siyah saçları ve masmavi gözleri vardı.

"Benim kuzenim Sökmen var. Kendisi 4 sene bilgisayara kursuna gitti, internet üzerinde bilmediği bir şey yok ve hacker." Başımı aşağı yukarı salladım.

"Güvenilir mi?"

"Evet. Çağırmamı ister misiniz?" Başımı aşağı yukarı salladı.

"İyi olur." Kız tam çekilecekken; "adın ne?" Diye sordum.

"Hale," telefonumu çıkardım.

"Hale'nin kuzeni Sökmen internet ve bilgisayar işlerimde bana yardım edecek,"sesli söylerken yazdım da. "Çekilebilirsin. Devam eder misiniz?" Adamın adı neydi ya?

"Remzi, efendim." Gülümsedim.

"Remzi bey," gülümsedi. "Bir de isim vermeden devam ederseniz kafamı daha çok toplayabilirim."

"Tabii, efendim. Şahin beyin iki numaralı kız kardeşi çok fazla kıyafet alış-verişi yapmayı severdi. Ama aldığı her kıyafeti götürdü,"

"Güzel. Onların hiç bir izini görmek istemiyorum. Biriniz not defteri alıp beni takip edebilir mi?" Bir tane erkek aynalı çekmeceden not defteri ve kalem aldı.

"Tabii, efendim."

"Öncelikle kendi hakkımda kısa ve öz bilgi vereceğim. Aklınızda tutamazsanız yazın, lütfen." Kimseden ses çıkmayınca yaslandığım yerden ayrıldım ve; "titiz bir insanım. Her şeyin düzenli, ütülü, yerinde olmasını isterim. Benim dağınıklığımı göremezsiniz, lakin kardeşim biraz dağınıktır. Ama kendisini ben zaten uyaracağım, yine de bir dağınıklığı olursa sizin de onu Ersin bey diyerek uyarmanızı isterim. Sevgilim veya aşk anlamında hayatımda hiç bir kız olmadığı için buraya getirdiğim her kız ya ablam, ya da kardeşim niteliğindedir. Kendi işimi kendim görebildiğim için rica ediyorum odama temizlemek için girmeyiniz. Herkese güvenemediğim için et yemeğini pek sevmem. Eğer et pişecekse helal gıda ve güvenilir olması lazım. Evde içki, sigara ve benzeri şeyler varsa şimdiden onları yok etmenizi isteyeceğim. Takıntılı bir insanım. Önemli her şeyin kaydedilmesini isterim, unutmaktan nefret ederim ama hep unuturum." Gülüşme geçti aralarından. "Her şeyimi bilmenizi isterim ki aranızda tahmin yürütmeye çalışmayın. Sorusu olan var mı?" Biri el kaldırınca ona söz hakkı verdim.