Bordo Ev -Orijinal-

61. Bölüm

Alen'den

"İçeri almayacak mısınız?" Diye sordu hâla sırıtan Kayra abi. Ha? Ferit abi kapıyı tam açtı.

"Geçin tabii," kapıdan çekildik, içeri girip ayakkabılarını çıkardılar. Gözde bu mu? Ama Gözde diye biri yok demişti. Tam kapıyı kapatacakken Uras'ı gördüm, elleri cebinde kulaklık takmış yavaş yavaş buraya geliyor. Gelmesini beklerken onu süzüyordum, her hangi bir yerinde bir şey yoktu, kıyafetleri toz bile olmamış. Okan gerçekten ders çalışmaya mı çağırdı onu? Kafasını kaldırdığın da beni gördü ve kulaklarını çıkarıp koşarak bahçeye girdi.

"Bir yere mi gidiyordun?" Diye sordu içeri girerken.

"Yok. Kayra abi geldi daha demin, kapıyı kapatırken seni gördüm de bekledim." Gülümsedi.

"Sağ ol kardeşim," ayakkabılarını çıkarınca bende çıkardım ve kapıyı kapatıp içeri girdik. Kayra abi ve sevgilisi yanyana oturmuş. Yenge hanım utanarak bize bakıyordu, yine de yüzünde kocaman bir gülümseme vardı.

"Ben, İren'i çağırayım." Seyit abim yukarı çıktı. Koltuklara dizildik hepimiz. İren ve Seyit abim hemen geldiler, boş yerlere oturdular.

"Hepiniz öyle bakmayın lan! Ne diyeceğimi şaşırıyorum," İren ayağa kalktı.

"Haklı. Hoşgeldin yenge, ben İren." Yenge hanım da ayağa kalktı ve İren'e sarıldı.

"Hoşbulduk canım, Gözde adım." Ayrıldılar.

"Memnun oldum," Begüm de ayağa kalktı. Kardeşimi tanıyorsam pek fazla hoşnut olmadığını anladım.

"Hoşgeldin," derken elini uzatmıştı. Ow!

"Begüm olmalısın sende galiba. Hoşbulduk canım," yenge sarılıcakken Begüm geri çekilip oturdu ve bacak bacak üstüne attı. Ow! Trip ki ne trip.

"Begüm sarılsana yengene," Kayra abi kısık sesle demişti.

"Yengen? Aa! Ben ilk defa görüyorum ya. İstersen düğün gününde tanıştırsaydın abi, erken tanıştık."

"Begüm!" İren ellerini çırptı.

"Strese yer yok! Hadi Begüm, yenge biz mutfağa geçelim. Hem tanışmış oluruz iyice. Hadi Begüm," Begüm ayağa kalkıp mutfağa gitti. İren, Gözde yengeye bakıp dudağını ısırdı, derin bir nefes alıp;

"Begüm ani olmasına kızıyor, siniri sana değil. Kusura bakma olur mu?" Gözde yenge gülümsedi.

"Sorun değil. Hadi mutfağa geçelim," a-ow! Onlarda mutfağa geçince Rüzgâr abi, Kayra abinin kafasına vurdu.

"Salak adam! Önce ailenle tanıştırsana," Kayra abi omuz silkti.

"Annem, sevgilim yok sanıyor. Bir anda karşısına çıkıp anne, gelininle tanış deseydim şu anda morgda olurdum. Begüm'ün yaptığı neydi lan öyle? Senelerce bana sevgili bulmaya çalışsın, sevgilime de kötü davransın. Vay hayvan," ona yastık attım.

"Kardeşinle düzgün konuşsana! Kız haklı trip atmakta," Kayra abi ofladı. Uras'a döndüm. "Senin Okan'la ne işin vardı lan? Niye habersiz gittin?"

"Ha! Evet ya. Lan mal! Sana demedim mi ben habersiz bir yere gitme diye?" Ferit abi 3 kere kardeşinin kafasına vurdu.

"17 yaşımdayım ben, kendimi koruyabilirim." Derin bir nefes aldı. "Aslında sizden bir şey isteyeceğim," ne isteyecek? "Okan birisinden çok pis dayak yemiş. Ama öyle böyle değil lan," inanmıyorum. O çocuğa bir daha hiç inanmayacağım.

"Bize ne? Ailesi korusun,"

"Bu kadar vicdansız olmak zorunda mısın abi? Dedem bizi korudu mu? Okan'ın da ailesi korumuyor işte. Okan'la aranızda ne geçti bilmiyorum ama yapmayın böyle. Bu gece söz verdim ona, kavgaya gideceğim." Yok artık! Birde o pislik için kavgaya mı gidecek?