ᴀʟᴛıɴ ᴏʀᴅᴜ ᴀᴋᴀᴅᴇᴍɪsɪ || ᴘᴊᴍ

Onüçüncü Bölüm

#bangtansonyeondanBornSinger

Multi Medya | Park Jimin

▪▪▪

Vücudumda kendi belli eden keskin ağrı, başımdaki sanki bıçak saplayıp çıkartırmışcasına giren sancılar ve göğüsüm sıkışıp nefes almamı zorlaştırması ile yüzümü buruşturdum.

Kendimi şey gibi hissediyordum, dünya çarpmış gibi, yada bir örümcek tarafından gögüsüme boyum kadar bir mızrak sokulmuş gibi falan filan.

Gözlerimi aralamak istediğim ama sanki göz kapaklarımın üzerinde tonlarca ağırlıkta yük var gibiydi.

Ufak bir hareketimde bile bütün zerrelerime acı yayılıyordu.

Tanrım!

Acıdan bile şuan ölebilirdim.

Kuruyan dudaklarımı hafifçe aralayarak, son gayretle gözlerimi açmaya denedim. Göz kapaklarım hafifçe aralandığında, gözlerime yansıyan gün ışığı ile tekrar kapamak zorunda kalmıştım.

Vücudumun her santiminde o kadar keskin ağrılar hissediyordum ki, nefesimi kesiyordu bir süreden sonra.

Tüm gücümle son kez göz kapaklarımı araladım.

Açılan kısık gözlerimi birkaç saniye kendine gelebilmek için ve nerede olduğumu anlayabilmek için etrafımda gezdirdim.

Oldukça lüks hatta baya baya lüks ev gibi bir odanın içindeydim.

Büyü geniş çift kişilikten de öte oldukça büyük kraliyet yataklarını andıran yatak, lüks ve işlemeledi dolap ve mobilyalar...

Ah, lanet olsun ben aten şuan kraliyet sarayındaydım!

Dişlerimi gıcırtadattım. Mümkünse hemen buradan gitmek istiyordum.

Burası benim yerim değildi. Bu kartallık, oda... bir zamanlar benimdi ama ben öldüğüm gün herşey bitmişti.

Seslice nefes vererek, gözlerimi gögüsüme indirdim.

Üzerimdeki oldukça geniş hatta bana üç dört beden büyük bir tişört vardı. Tişörtü tutup havaya kaldırdım. Köprücük kemiklerimden, göğüs kafesinin bitimine kadar vücudum sargılarla çevriliydi.

Ah, tanrım!

Ardından ise üzerimdeki ince battaniyeyi kaldırarak gözlerimi bacağıma çevirdim. Üzerimde ince pijama altı şort olduğu için bacağındaki sargıda göz önündeydi.

Cidden acaba ben neden ölmedim diye sorguluyordum şuan kendimi. Ölseymişim felan daha iyimiş.

Üzerimdeki tişörtü geri indirerek öne doğru eğildim.

Ben kaç gündür bu yatakta yatıyordum? Yatmaktan vücudum tutulmuş.

Bacağımı tutup kaldırarak yere koydum.

Ardından ise sağlam ayağımı da yere basarak yatakta oturur pozisyona geldim.

Sikeyim!

Ulan varya şu yataktan tamamiyle iyleşip kalkayım bu bacağımı bu hale getireni de, o boktan böcekleri oraya koyanıda, o lanet olası yarışmayı düzenleyninde sıçacaktım hepsinin ağzına.

İki elimle yatakta destek alarak yavaşça ayağa kalktım.

Saniyesinde bütün vücudumu ele geçiren acı ile yere düşmemek için elimi hızlıca duvara dayayarak derince nefes aldım.