ᴀʟᴛıɴ ᴏʀᴅᴜ ᴀᴋᴀᴅᴇᴍɪsɪ || ᴘᴊᴍ

Onyedinci Bölüm

#bangtansonyeondanLoveMaze

Multi Medya | Lavinia

▪▪▪

Sinirle nefes vererek karşımdaki elbiseye, ya da olmayan elbiseyi süzdüm.

Elbise güzeldi.

Hatta haddinden de güzeldi.

Büyük bir el emeği var diyebilirdik. Mavi transparanımsı ve işlemeleri olan uzun kuyruklu bir elbiseydi.

Sorun şuydu ki, dehşet bir dekoltesi vardı.

Hem sırt bölgesinde, hemde transparan olduğu için bütün vücudum ortadaydı.

Tamam bir tören için ve törenin sahibinin de kurtarıcı yani ben olduğumu düşünürsek oldukça ihtişam bakımından kesinlikle bu törene uygun bir kıyafetti.

Ama gerçekten eğer bunu giyersem, bütün gece rahat edebileceğimi sanmıyordum.

"Lavinia, tanrım bu saraya ç- woah bu, bu elbise gerçek mi?!"

Kapıdan içeri dalan eunji ile gözlerimi devirerek kendimi yatağa attım.

Bir hafta geçmişti ve bir haftada saray istediğim üzere düzenlenmiş ve benim için uygun bir yaşam haline getirmelerini istemiştim ki gayette güzel bir hale gelmişti.

Pandora'ya geleli yaklaşık iki gün olmuştu. Ve ben ne kadar gelmiş olsamda tören için dışarıdaki hazırlıklar hala bitmemişti.

Ama sarayın içi tamamiyle benim için hazırdı ve gayette benlikti.

Yani buraya ilk adım attığımda kendimi eski çağlardaymış gibi hissetmiştim.

Tam olarak 5 asır sonra pandoranın kapısı ilk defa açılmıştı benimle birlikte ve gerçekten baya baya eskiydi.

Yani ne kadar değiştirmek istemesemde ki zaten sadece bir bölümünü değiştirmiştim, diğer bütün yerler hala aynıydı.

Üşenmeden bütün pandorayı gezidiğimde birşey farketmiştim. Pandoranın her katında ve çeşitli yerlerinde on bir tane kapısı mühürlü oda vardı.

Benden önce on bir tane kurtarıcı gelmişti ve sonradan farkettiğim ki onlar onbir kurtarıcının odasıydı.

Tanrım! Bu gerçekten harikaydı.

Onların mirasları bu derece korunuyorken bütün sarayı değiştirmeye hakkım yoktu.

Sadece kendi odamı, kraliyet mutfağı denen yeri, oturma odasını ve birkaç yeri daha değiştirmiştim.

Daha doğrusu değiştirmekten kastım biraz teknoloji ve yenilik getirmiştim.

Hadi ama sarayda priz yoktu ulan! Telefonunun şarjı bittiğinde nereye takacaktım!

Bu yüzden cidden biraz değişikliğe ihtiyacı vardı. Yoksa bu şartlar altında burada yaşayamazdım abi ben.

Gerçi şimdi yaşamayı da düşünmüyordum.