I Love You Two [COMPLETED]

Kabanata VI

Kabanata 6

His Reason

MICHELLE'S POV:

Nasa hospital ako ngayon, hindi ko alam kung bakit ako nandito basta dito na lang ako dinala ng mga paa ko.

Weird ang hospital. Ang saya. Nagdidiwang sila habang ako clueless. Then suddenly their mood change, biglang umingay ang tunog ng ambulansya at ang pintuan ng hospital ay bumukas. At sa pagbukas neto mabilis na pumasok ang mga nurse na may tinutulak silang parang higaan ng pasyente pero hindi ko maaninag dahil parang napakaliwanag.

Nagulat na lang ako at biglang bumilis ng napakabilis ang bawat pintig ng aking puso ng makita ko ang sarili ko na umiiyak.

Gulong-gulo ang aking isipan at parang sumisikip ang aking dibdib at tila ba ako'y parang hindi makahinga dahil parang may pumipigil sa 'king dibdib sa paghinga na di ko mawari kung ano pero... peroooo...

"Ahhhh!!!" sigaw ko at napabangon ako. Humugot ako ng napakalalim na hininga. Hinawi ko ang buhok at napalunok na lang.

My gosh! That nightmare is just a curse no one will love. I shaked my head at sinabi ko sa sarili ko na kalimutan na ang bangungot ko.

Gosh! Umaga na pala!

Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako kagabi and I'm still wearing my uniform.

Tinanggal ko ang band aid sa arm ko at dumerecho na ako agad sa banyo.

Nagpalit na 'ko pagkatapos kong maligo at ginamot ulit ang sugat ko tas nilagyan ko ng band aid...

After... bumaba na ako to take my breakfast.

"Si mama manang?" tanong ko sa kasambahay namin.

"Ma'am maaga po siyang umalis." sagot niya.

"Hindi ba niya nasabi manang kung saan siya pumunta?" tanong ko.

"Hindi na po ma'am eh." sagot niya.

Hotdog. Egg. Milk. Rice. For my breakfast, I just took a hotdog at umalis na 'ko. Hindi na rin naman ako pinigilan ng aming kasambahay basta umalis na lang ako.

I took my bike and went to school.

Malapit na 'ko sa classroom at tumatakbo sa isipan ko kung meron na ba si Yam. Kung pumasok na siya o baka he went somewhere emergency na naman?

Pagpasok ko sa classroom, wala pa siya.

Okay, if this is what he wants? No communication, forget each. Call! You're not special boy!

Pumunta na 'ko sa silya ko at may one pink rose na nakalagay. Tumingin ako sa paligid pero walang pakealam ang mga tao rito.

Tinignan ko ang rosas at may letter na nakasulat.

"I won't give up.
-KENN."

Kinuha ko ang Rosas at itinapon sa basurahan. I don't need it.

Dumating na si ma'am Castillo at chinceck na rin niya ang attendance namin.

"Mr. De Marasigan?" pagchecheck niya.

Walang sumagot kaya inulit niya. Ang rule kase dito she will call the surname thrice and if that person didn't respond that means na absent siya.

Sa paguulit niya ay wala paring sumagot kaya inulit niya ulit.

"Last call, MR. DE MARASIGAN?" tawag niya ng madiin.

"Ma'am! Sorry I'm late." biglang sagot mg isang lalake na nagmumula sa pintuan ng classroom.