Shadows of Yesterday

Chapter Twelve

Chapter 12

Hawak-hawak ni Louis Yung kamay ko. Habang hinihila niya ako palayo dun sa music room. Puzzled pa rin Ang isip ko sa mga narinig. May ibang Mahal si Ivan. Sino ang Mahal niya. Bigla huminto sa paglalakad si Louis na naging dahilan Kung bakit ako nabangga sa likod Niya.

"Sorry" biglang Sabi niya na nagpakunot ng kilay ko. Bakit siya nagsosorry?

"For what?" Tanong ko

"sa paghila ko sayo dito." Sabay kamot sa ulo Niya. Ang cute niyang tingnan.

"bakit mo ba ako hinila basta-basta?"

"No reasons. Gusto ko lang. At Saka di ba masama ang mag eavesdrop?" Pagbibiro Niya

"Hindi ko namang ginusto na makinig e. Nasakto lang na papunta ako dun at narinig ko." Pagdadahilan ko

"Ganun pa din yun" Hindi na lang ako umimik. Mahirap makipagdebate sa isang to.

Biglang tumunog yung bell ibig sabihin tapos na Ang break ko. Sabay kaming pumasok sa next class namin ni Louis. Nakita ko si A na nakangiting naghihintay sa akin at may nakahanda Ng bakanteng upuan.

Agad akong umupo dun at Saka yumuko sa arm chair. Sinundot ako ni A Ng hindi ko siya pinansin..

"Anyayare sayo?" Tanong Niya

"Pagod na ako A." Sagot ko

"Pagod saan?"

"Sa lahat. Parang gusto ko na lang maglaho na parang bula. " Saka ko siya tiningnan.

"Umiyak ka ba?" Biglang tanong Niya na ikakunot Ng boo ko.

"Hindi. Bakit?"

Bigla niyang hinawakan Yung dalawang pisngi at yung noo ko "Ang init mo. May lagnat ka A!" Bulalas niya Kaya napatingin si Louis sa gawi namin.

"Are you okay K?" Tanong ni Louis .Kailan pa to napunta sa tabi ko?

"Yeah. I'm okay". Saka ako yumuko ulit. Gusto ko lang magpahinga.

Nagising ako ng may naramdamab akong malamig na dumapo sa noo ko. Ibinuka ko Ang mga Mata ko at nakita ko si Ivan na inaalagaan ako.

"I-iii-vann" mahinang Sabi ko

"Huwag ka na munang magsalita. Magpahinga ka na muna" sabi Niya Saka Naman ako tumango at pumikit ulit.

Nagising ako kinabukasan na nasa tabi ko si Ivan. Nakaupo siya sa gilid ng kama habang natutulog.

Dahan dahan akong tumayo para Hindi ko siya magising saka ako nagpunta sa kusina para magluto.napatingin ako sa kalendaryo sabado pala ngayon. Buti na lang Wala akong pasok. Pagkatapos Kong magluto at maghanda ng pagkain ay umakyat ako sa taas para gisingin si Ivan pero kakalabas Niya lang pala sa kwarto.

"Bakit ka bumangon? Baka mabinat ka" kunot noong Sabi niya.

"Magaling na Naman ako e. " Nahihiyang Sabi ko.

"Kahit na! Ang taas Kaya Ng lagnat mo kagabi" he sound so concern. Sana Hindi na lang ako gumaling para ganito siya palagi.

"Sorry" Yun na lang Ang nasabi ko.

"Tsk." Tinitigan ko lang siya dahil sa reaksyong ginawa Niya.

"What?" Naguguluhang tanong Niya.

"Hindi mo ba talaga àko maalala?" Tanong ko ulit. Hindi ko Alam Kung panh-ilang ulit ko na tong tanong sa kanya.

"Look A. Sorry Kung Wala akong maalala talaga sayo. "

"Nagka amnesia ka ba?" Nangingilid na ang luha sa Mata ko.

"Hindi ako nagka-amnesia. Wala din akong sakit. " Mahinahong Sabi niya.

Pinunasan ko Ang luhang tumulo sa pisngi ko. Ilang beses pa ba akong iiyak dahil sayo Ivan?

"S-so-sorrry" I said between my sobs. "Sorry Kung makulit ako, hayaan mo. Hindi na ako magtatanong tungkol dun. " He hugged me tightly na nagpalakas Lalo Ng iyak ko.