AUBREY DEI'S POV
Nasa kwarto ako ngayon dahil sabi sakin ni Mr, PD nim ay mag pahinga muna ako at baka mag kasakit ako lalo na malapit na yung lipad namin papuntang USA para sa concert nila.
Bakit ba kase ngayon pa sumakit ng todo yung ulo ko, ano bang malay ko bang hindi pala kakayanin ng sikmura ko yung akal na yun, at kamalas-malakas eh sumabay pa itong dalaw ko!!
Sobrang hiyang-hiya ako kanina kay Yoongi. Hindi ko maimagine kung paano siya naka bili ng napkin, hindi ko kayang iharap ang mukha ko sa kanya pag katapos ng kagagahan ko kanina. Mas lalo pa akong nainis sa sarili ko nung maalala ko yung kaninang niyakap ko siya.
Bwisit Aubrey anong kagagahan nanaman ang pinag gagagawa mo!!
Inaayos ko ngayon ang higaan ko dahil sobrang sakit na talaga ng tiyan ko, bakit ba kase ngayon pa ako tinagusan!!
*KNOCK! *KNOCK!
Napa lingon ako sa pinto nang marinig kong may kumakatok. Mabilis kong sinara yung pinto nung makita ko na si Yoongi ang pinag buksan ko ng pinto.
Hindi ako mapa kali, hindi ko alam kung bubuksan kopaba o mag papakain nalang ako sa lupa.
"Buksan mona." Dinig kong sabi niya mula sa labas pero hindi ko parin binuksan dahil nahihiya talaga ako sa kanya. "Wag kana mahiya."
Wow, lakas ng pandinig neto.
"M-matutulog na ako." Palusot ko pero tinulak niya ng malakas yung pinto kaya naka pasok siya.
Para akong tangang nag takip ng mukha nung makita ko siya pero pinitik niya yung kamay ko kaya naalis ang pag kakatakip neto.
Natawa siya. "Sabing wag ka ng mahiya eh." Natatawang sabi niya. Dahan-dahan kong inangat ang ulo ko sa kanya.
Ngumuso ako. "Nakakahiya yung ginawa ko.." Hiyang-hiyang sabi ko. "Bakit ka andito?" Tanong ko sa kanya hanang naka yuko.
"Oh," Tinignan ko yung plastic bag na inabot niya sakin. "Wag mo ng itanong kung para saan yan." Dagdag niya pa, kinuha ko yun kahit na gusto kong itapon mula sa bintana sa loob-loob ko.
"Pwede ka ng umalis." Naka yuko paring sabi ko. Hinawakan niya ang baba ko saka inangat ang ulo ko.
Kita ko ang ngiting halos mawala na ang mata niya kita ko din ang mapupula niyang gilagid. "Alagaan mo ang sarili mo." Huling sinabi niya sakin bago niya guluhin ang buhok ko saka lumabas.
Hindi ko nalang pinansin ang sinabi niya, sobrang bigat ng nararamdaman ko dahil sa nang yari kanina tsaka medyo kinulang ako sa tulog.
Tinignan ko yung laman ng plastic bag na binigay niya sakin pag kasara ko ng pinto. Puro napkin na iba't-ibang klase, hindi ko mapigilang hindi mapangiti, binili niya pa talaga lahat ng to para sakin. Tsaka bakit sobrang dami.
Tss. Mr, Sungit..
YOONGI'S POV
"Suga." Tawag sakin ni J-hope pero tumango nalang ako dahil hindi pa ako tapos kumain. "Sunod ka nalang." Sabi niya pa kaya sumesenyas ako na umalis na siya dahil hindi ako makakain ng maayos sa sobrang daldal niya.
Kumakain na ako dahil dalawang araw kaming wala dito nila Hyung Jin, RM, J-Hope. Kailangan kona ding mag paka busog dahil malapit na ako gumawa ng music video na Agust-D. (Search on YouTube: 'Agust-D')
Nag sisilabasan na yung mga make-up artists habang ako ay kumakain lang. Narinig kong may nag re-ring na cellphone sa ibabaw ng sofa.
"Dhin?" Tawag ko sa make-up artists ko pero ako lang pala mag isa sa loob kaya nag punas ako ng labi tsaka nag lakad papunta sa sofa.
YOU ARE READING
The Savage Man
Romance"I love you until the scientist find the end of the universe." -MIN YOONGI