Ravage | SKYA book 2 [COMPLETED]

32nd: Cupcakes and Cookies

Nasa gitna na ako ng syudad. Magulo ang itsura ko dahil sa kumalat ng kolorete sa mukha ko, palagay ko ay mas lalo pang naging nakakatakot ang itsura ko dahil sa walang emosyong mababakat sa mukha ko. Lalo naman akong pinagtitinginan sa damit ko, at dahil na rin sa buhat ko ang heels ko.

Damn it! Titigan niyo na ako ngayon dahil hindi niyo na ako makikitang ganto pagtapos ng gabing ito.

Dirediretso lang ako sa pag lalakad at hindi pinapansin lahat ng sinasabi ng mga nadaraanan ko. Wala na akong pakealam sa image na inalagaan ko.

Napatigil ako sa pag lalakad nang maramdaman ko ang pag bagsak ng tubig ng ulan sa balikat ko. Pero hindi ako nito napigilan sa pag tuloy ko sa pag lalakad.

I'm walking in the middle of the city while the rain is pouring. Great! What a scene!

Mukha nang baliw kung mukhang baliw. Isipin na nila ang gusto nilang isipin kung bakit ko ginagawa ito sa sarili ko, kasi kahit naman ipaliwanag ko pa ay wala namang nakakaintindi sa akin.

Ni sarili ko ay hindi ko na maintindihan.

Nag patuloy lang ako sa pag lalakad hanggang sa marating ko ang gate ng subdivision. Inalok naman ako ng tulong ng gwardya pero pinigilan ko ito at nag patuloy na sa pag pasok.

"A-ariia? What happened to you?! Bakit ka nag papaulan?" Malas na boses ni Mama ang bumungad sakin nang makasalubong siya na palabas ng bahay.

"I just want to, Ma" I smiled bitterly, but that bitter smile didn't stop my tears from falling.

"Sssshhh.. Criexxen told me what happened. Dapat ay nagpahatid ka, paano kung nasapaligid lang ang taong gustong manakit sayo? Halika na sa loob" pinayungan ako ni Mama at mabilis na pinapasok sa bahay.

Damn it Criexxen! Why do you have to tell her this?!

"Mama? Hindi po ba ako kagusto gusto? Is something wrong with me? Ano po bang kulang sakin?" Dirediretso kong tanong

I have to remove that thing in her head. It will only bring her danger. Just let me face Melissa and her death threats.

Iniabot nito sa akin ang towel at umupo sa tabi ko.

"Criexxen told me about what he found inside the comfort room, but he didn't tell me about you being broken hearted. What really happened?" Alalang tanong nito

Maaari akong saktan ng kung sino kahit anong oras niyang gusto. May taong gustong pumatay sakin, at hindi ko hahayaang iba ang humarap non para sakin.

It's me who they want, It's me who'll they face.

"Nothing mom. I just thought so. " pilit akong ngumiti rito

"Don't think too much. Pinapaimbestigahan ko na kung sino ang taong nasa likod ng sulat na iyon. I won't let anyone hurt you" sambit nito at isinandal ako sa balikat niya

Damn! How can I even pull them away from getting close to that person who wants me dead?

"Thank you Ma" Tanging nasambit ko nalang rito.

I can't think about anything. All I know is I'm scared, and... hurt.

**

"I'll tell your adviser, don't worry." Sagot ni Mama nang sabihin ko ditong hindi muna ako papasok ngayong umaga dahil na rin sa may sinat ako at sa sakit ng paa ko.