Ravage | SKYA book 2 [COMPLETED]

44th: Three Month Rule

Tahimik kaming nakarating sa burol ni Kyo. Hindi inaalala ang mga nangyari kanina lang sa bahay nina Zayd.

"Ariia,..." Adlie reached out for me.

Tumingin ako rito at umupo sa isang bakanteng upuan sa tabi niya.

"Is it true? I mean... Alam kong hindi mo magagawa lahat ng sinabi ni Aeco kanina... But... Uhmm... Tsk, never mind" ngiwi nito nang hindi niya mahanap ang mga gagamiting salita para hindi ako ma-offend sa mga sasabihin niya.

It's obvious. They all wanted the truth. And the clues that was shown to everyone is that I'm the one to blame. They just can't believe those because I was once a good friend, before all this happened.

"It's okay Adlie. You can ask me what ever you want. I won't get offended" I smiled bitterly and he let out a deep sigh.

"Seems like we've missed so much stuffs. Ano bang nangyari nang mawala kami" pag sulpot ni Vienna mula sa likuran namin.

Pano napunta to dito? Parang kanina lang ay kasama nito si Bryon.

I just gave them pale smile. The story 'What happened after SKY Academy officially opened to public' can't be told in a day, ni hindi ko maalala kung bakit nagkaganito. Kng pano nagsimula na nagkakagulo gulo na pala kami. Mula sa maliit na bagay hanggang sa lumaki ng lumaki, napunta sa kung saan saan, nadamay ang mga walang kinalaman, at tumapos muli ng buhay ng isang kaibigan.

"It's okay Ariia, hindi mo naman kailangang pilitin ang sarili mo kung hindi mo kayang mag kwento. We're always here for you" Adlie smiled. Tsaka ko lang naramdaman na tumutulo na pala ang luha ko.

"I'm sorry. I'll be outside" nag lakad ako palabas para takasan ang mga naaawa nilang tingin sa akin at para na rin itago ang mga luhang ito.

Hindi ko kinakaya ang sobrang lungkot at awa sa sarili ko. Mananatili nalang muna ako dito sa labas mag isa. Mas mabuting dito nalang muna ako.

"Ariia," isang boses na matagal ko nang hindi naririnig.

Sa gitna ng katahimikan ay boses niya ang nangibabaw.

"N-nathan... Anong ginagawa mo rito?" Magkahalong saya at kaba ang naramdaman ko nang nadikit siya sakin ng umupo siya sa tabi ko.

"Nothing... I mean, I just saw you went out, a-and then...-.."

"You followed me." I smirked at him

I miss this. Just talking to him without worrying about things. I miss him. I miss him so much.

"I...-.. Ahmmm... Y-eah" medyo hiya nitong sambit na ikinailing ko rito.

Parang pati ako ay nahiya dahil sa ikinikilos nito. Ibang iba na kami sa isa't isa.

Saglit kaming natahimik at nakatulala lang sa mga halaman dito.

"Nathan-../Ariia-.." Nagkatinginan kami at napangiti nalang sa isa't isa dahil sa pag sabay sa pag sasalita. "Sige mauna ka na" he smiled.

Damn that smile! How I miss it! It feels like I'm falling again. Well, even if I really didn't fell out of love.

"W-where's Melissa? B-baka kasi ma-misunderstood niya kung bakit tayo m-magkasama" iniwas ko ang tingin ko sa kaniya sa pag tatanong ko.

Always do reality check if you're with someone in a relationship. It save lives.

"Ahmmm.. About Melissa and I, we broke up" mabilis akong napatingin sa kaniya.