Η σημαντική βραδιά έφτασε και η Ιφιγένεια φορώντας μία μαύρη ολόσωμη φόρμα που της την είχε κάνει δώρο ο πατέρας της για τα γενέθλια της πέρυσι, κατέβηκε τις σκάλες. Τα μαλλιά της τα είχε πιασμένα σε μία ψηλή αλογοουρά και ίσια. Πρόσθεσε ένα απαλό ροζ κραγιόν που έκαναν τα χείλη της έτοιμα για φίλημα.
"Αχχ αγάπη μου τι όμορφη που είσαι!" της είπε η κ. Δάφνη,η μητέρα της, και την φίλησε στο μέτωπο καθώς την αγκάλιαζε.
"Σιγά βρε μαμά πως κάνεις έτσι, δεν έκανα κάτι το ιδιαίτερο. Απλά αυτό το φόρεσα, γιατί θέλω να δει ο μπαμπάς πως δεν τον έχω ξεχάσει και τον εκτιμώ για όσα μου είχε κάνει, ακόμα κι αν αυτός δεν με θυμάται.."
"Μην αγχώνεσαι. Ο μπαμπάς σου σε αγαπάει πολύ και το ξέρεις αυτό. Όσα έχω πει για αυτόν όταν χωρίσαμε ήταν πάνω στον εκνευρισμό μου. Δεν τα εννοούσα...όλα. Τέλος πάντων θα αργήσεις και το ταξί σου σε περιμένει έξω! Καλά να περάσεις!"
Η Ιφιγένεια άνοιξε την πόρτα και μόλις την έκλεισε πίσω της, η κ.Δάφνη αναστέναξε ξέροντας βαθιά μέσα της πως ο πρώην άντρας της δεν είχε σκοπό να έχει πολλές ακόμα σχέσεις μαζί τους.
Μόλις η Ιφιγένεια έφτασε στο εστιατόριο που της είπε ο πατέρας της ότι θα την περιμένει, ένας κύριος την πλησίασε και την ρώτησε αν έχει κάνει κράτηση ,καθώς το εστιατόριο ήταν γεμάτο και κάποιος για να πάει εκεί,εκτός του ότι έπρεπε να είχε λεφτά, έπρεπε να είχε κάνει κράτηση.
"Πάντα θέλει να με εκπλήσει αυτός ο άνθρωπος" σκέφτηκε και είπε στον κύριο πως την περίμενε ο κύριος Παπαϊωάννου. Το γκαρσόν, της έδειξε το τραπέζι.
"Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα ο
ότι θα ερχόσουν.." της είπε με μία ανακούφιση να σχηματίζεται στο πρόσωπο του."Εγώ πάντα είμαι εδώ όταν με ζητάς. Άλλος δεν είναι εδώ όταν χρειάζομαι εγώ..." είπε η Ιφιγένεια με μία ειρώνια να διακρίνεται στα μάτια της.
"Αχχχ...σε κάλεσα γιατί πρέπει να σου εξηγήσω κάποια πράγματα.."
"Σε ακούω.."
"Όπως ξέρεις η Μαρίνα ζηλέυει αρκετά την Δάφνη. Το ίδιο και η Δανάη εσένα. Ξέρουν την αγάπη μου για την παλιά μου οικογένεια και εφόσον γίνεται η καινούρια μου οικογένεια πρέπει να αφήσω πίσω την παλιά μου αν θέλω να είναι χαρούμενες. Όμως εγώ.."
Δεν πρόλαβε να τελειώσει την φράση του και τα μάτια της Ιφιγένειας είχαν αρχίσει ήδη να βουρκώνουν. Δεν άντεχε να ακούσει ότι ο πατέρας της είχε ήδη επιλέξει ποια οικογένεια αγαπάει. Τον σταμάτησε και σηκώθηκε από το τραπέζι.
"Με συγχωρείς αλλά δεν νομίζω ότι έχουμε κάτι άλλο να πούμε. Πρέπει να φύγω" προσπάθησε να κρύψει τα δάκρυα της και έφυγε τρέχοντας.
Ο Πέτρος Παπαϊωάννου δεν πρόλαβε να την σταματήσει.Ήταν ήδη αργά και εκείνη είχε φύγει. Ήθελε να της πει τόσα πολλά...πως θέλει κυρίως να της κάνει μια πολύ σημαντική πρόταση. Όμως εκείνη είχε φύγει. Είχε φύγει και ήταν αργά..
Και κάπου εδώ τελείωσε αυτό το κεφάλαιο.
Τελικά δεν πήγαν όλα και τόσο καλά στο δείπνο.
Και ο καημένος ο μπαμπάς της δεν πρόλαβε να της πει αυτό που ήθελε
:(Ήταν υπερβολική η αντίδραση της Ιφιγένειας ή αντέδρασε φυσιολογικά;😞
Τα λέμε στο επόμενο.
YOU ARE READING
BAD CHOICES
Teen FictionΜετά τον χωρισμό των γονιών της η Ιφιγένεια (16) περνάει πολλά από την θετή αδερφή της. Η στεναχώρια της επιδεινώνεται όταν μαθαίνει για τον νέο γάμο του πατέρα της. Το αγόρι της, ο Τηλέμαχος τής κρατά ένα μυστικό το οποίο όμως θα αναγκαστεί να αποκ...