"Κυρια Δαφνη η Ιφιγενεια πως ειναι?"
"Καλυτερευει κοριτσι μου. Αυριο που ξεκινανε τα σχολεια πιστευω πως θα πανε ολα πολυ καλα και θα τα θυμηθει σιγα σιγα ολα".
"Και γω το ελπιζω αυτο με ολη μου την καρδια. Θα ερθω αυριο στις 8 να την παρω να παμε μαζι".
"Ενταξει Μελινα μου θα σε περιμενει. Ευχαριστω που πηρες".
"Τιποτα κυρια Δαφνη. Απλα σημερα ειχα θεματα στο σπιτι αλλιως θα ερχομουν σιγουρα απο εκει".
"Δεν πειραζει. Ερχοσουν τον τελευταιο καιρο αλλωστε συνεχεια".
"Εναι. Μια την εχω" ειπε η Μελινα και γελασε.
"Αντε σε κλεινω γιατι ετοιμαζομαι υο φαγητο τωρα. Και παλι ευχαριστω που πηρες".
"Τιποτα. Καλη σας ορεξη".
"Ευχαριστω παιδι μου" ειπε η κ. Δαφνη και εκλεισε το κινητο.
Οι μερες περασαν δυσκολα για την Ιφιγενεια. Παρολο που περασαν τοδοι μηνες ενιωθε ακομα το κεφαλι της να βαραινει. Θυμηθηκε τους φιλους της μερικα απο τα παδικα της χρονια, ακομα και τον Λουκα. Οχι ομως τα ασχημα. Αυτα τα διργραψε απο την μνημη της. Οπως τις απειλες που δεχοταν τοσο καιρο, την ξαφνικη αρρωστια του πατερα της καθως και την απιστια του Λουκα. Ο γιατρος ειπε πως ολα θα τα θυμοταν αργα ή γρηγορα αλλα εκεινη θα επελεγε ποια θα θυμοταν πρωτα. Και επελεξε τα καλα.
Επομενη μερα
"ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΑΑΑ. ΞΥΠΝΑΑΑΑ" ειπε η Μελινα και της εριξε ενα μαξιλαρι στο προσωπο της.
"ΑΧΙΛΛΕΑ!" Ειπε η Ιφιγενεια ξυπνωντας απο τον λυθαργο της.
"Οχι δεν ειμαι ο Αχιλλεας. Μαντεψε παλι".
"Ρε Μελινα! Δεν ειπες πως θα ερθεις 8? Η ωρα ειναι 7μιση! Μηπως το ρολοι σου δεν πηγαινει καλα?" Ειπε η Ιφι με φανερα εκνευρισμενο υφος.
"Μια χαρα πηγαινει το ρολοι μου, εννοια σου".
"Ε αρα εσυ δεν θα πηγαινεις καλα" ειπε η Ιφι και πηρε το μαξιλαρι και το βαλε πανω απο το κεφαλι της δριχνοντας πως δεν ηθελε να ακουσει.
"Μια χαρα πηγαινω. Αντε σηκω. Ειναι η πρωτη μερα σημερα του τελευταιου μας σχολικου χρονου και πρεπει να σε ετοιμασω!"
"Γιατι θεε μου σε τι εχω φταιξει" ειπε βγαζοντας το μαξιλαρι απο πανω της.
"Αντε ελα ελα. Και μην λες πολλα".
Η Ιφιγενεια μην εχοντας αλλη επιλογη σηκωθηκε εφοσον ηξερε πως οτι και να ελεγε στην Μελινα τζαμπα θα πηγαινε. Η Μελινα της εκανε τα μαλλια ελαφρες μπουκλες που επεφταν στους ξεσκεπαστους ωμους της αφου φορουσε μια στραπλες λευκη μπλουζα. Της εκανε ενα ελαφρυ βαψιμο το οποιο αναδεικνυε τα πρασινα ματια της. Φορεσε επισης ενα μαυρο κοντο σορτς που εδειχναν τα ψηλα της ποδια.
YOU ARE READING
BAD CHOICES
Teen FictionΜετά τον χωρισμό των γονιών της η Ιφιγένεια (16) περνάει πολλά από την θετή αδερφή της. Η στεναχώρια της επιδεινώνεται όταν μαθαίνει για τον νέο γάμο του πατέρα της. Το αγόρι της, ο Τηλέμαχος τής κρατά ένα μυστικό το οποίο όμως θα αναγκαστεί να αποκ...