BAD CHOICES

34. ~Προετοιμασιες~

"Μαμα θες τις λευκες μπομπονιερες με τη ροζ κορδελα ,ή τις λευκες με τη χρυση?"ειπε η Δαναη στη μαμα της καθως ειχε παρει πολυ σοβαρα το θεμα του γαμου.

"Χμμ....με τη χρυση καλυτερα."

"Χαιρομαι και εγω αυτες θελω."

"Δεν εχουμε ομως πολυ καιρο ακομα ,ο γαμος ειναι στις 1 Φεβρουαριου και ακομα δεν εχουμε κανει σχεδον τιποτα."

"Μην αγχωνεσαι μαμα μου αστο πανω μου ,θα σαι μια κουκλα."

"Κουκλα ειμαι ετσι και αλλιως."

"Εναι...απλα τωρα θα εισαι ακομα καλυτερη."

"Κατι κανεις τωρα."ειπε η κ.Μαρινα και σηκωσε το κεφαλι της ψηλα με αυστηρο υφος.

Η Δαναη εσκυψε το κεφαλι της.Την αγαπαει πολυ τη μητερα της.Δεν θελει να της χαλαει χατιρι.Αν και τη φοβαται μερικες φορες.Μικρη οταν ηταν της ελεγε παντα"εσυ εισαι η καλυτερη απο ολες .Μην αφησεις καμια να σου παρει το στεμα".Και οταν η Δαναη πηγαινε σπιτι και εκλαιγε επειδη καποιο κοριτσακι της μιλησε ασχημα ,η μητερα της την εβριζε που δεν αντιμιλησε και της ελεγε πως την απογοητευσε με αυτην της τη σταση.Ετσι η Δαναη με τον καιρο εγινε πολυ σκληρη.Μεσα της κυριευε η εχθρα ,ο ζηλος και το μισος.Το ειχε πιστεψει πως αυτη ηταν η καλυτερη .Ισως να εγινε επειδη δεν ηθελε να ξαναπογοητευσει την μητερα της.Ισως επειδη την φοβοταν.Ισως επειδη την αγαπουσε την αγαπουσε αρκετα και ηθελε να κανει αυτο που της λεει.Ποιος ξερει?

"Δαναη γλυκια μου τι στεκεσαι εκει και κοιτας το παραθυρο χωρις να κανεις τιποτα?Δεν καταλαβες ακομα οτι βιαζομαστε?Θες να με απογοητευσεις και να μην μπορω να βασιστω πανω σου?"

"Οχι μαμα μου....συγνωμη."

"Μπραβο το κοριτσι μου "ειπε και εδωσε ενα χαμογελο "κακιας "

"Μαμα μπορω να σε ρωτησω κατι;"

"Για πες"

"Τον αγαπας στα αληθεια τον Πετρο;"

"Τι ερωτηση ηταν αυτη .Σε παρακαλω πολυ .Δεν εχω χρονο για βλακειες .Συνεχισε την δουλεια σου."

"Ενταξει"

Τρεις μερες περασαν και οι ετοιμασιες ειχαν σχεδον τελειωσει .Η κ.Μαρινα αποφασισε να παρει ενα μακυ λευκο νυφικο με μια ουρα αρκετα μακρυα,στραπλες με μαργαριταρια.Δεν της αρεζε το λιτο ντυσιμο και προτιμουσε κατι πιο φορτωμενο γαι να τραβαει τα βλεματα πανω της.

Η Ιφιγενεια αυτες τις μερες δεν δεχτηκε καποιο απειλητικο μηνυμα.
Δεν ηξερε ομως αν επρεπε να την ησυχασει αυτο ή οχι.Απλα περιμενε υπομονετικα και ηλπιζε να χει τελειωσει ολο αυτο.Ξαφνικα το κινητο τηα χτυπησε.Καποιοα της εστειλε μηνυμα.Η καρδια της αρχισε να χτυπαει δυνατα.Δεν ηξερε τι να κανει.Η φωνουλα μεσα της της ελεγε δες το και αντιμετωπισε το με ψυχραιμια.Η αλλη φωνουλα παλι της ελεγε παρε το κινητο και πετα το απο το παραθυρο.Αποφασισε ομως να ακουσει την πρωτη φωνουλα.