Γάμος χωρίς επιλογή-Σταχτοπούτα-

Part 9

"Νυστάζω" είπα αδύναμα..

"πας γυρεύοντας.." είπε εκείνος ρίχνοντας με στο κρεβάτι και ερχόμενος από πάνω μου..

"για την ακρίβεια πάω για ύπνο" κατάφερα να πω πρίν το σώμα του πέσει πάνω μου.

Εκείνος ξεκίνησε να με φιλάει στο λαιμό και σιγα σιγά ο εγκέφαλος μου συνειδητοποιούσε τι συνέβαινε. 

"έχεις δυο επιλογες" είπε εκείνος αυτη τη φορά κοιτώντας με στα μάτια. Είχε τόσο όμορφο βλέμμα που δεν είχα καταλάβει αν με είχε παραλύσει το βλέμμα του η απλά τα ηρεμιστικά μου..

Εγώ τον κοίταζα προσπαθώντας να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά.

"Η κατεβαίνεις μαζί μου κάτω και ξανα κοιμάσαι κανονικά το βράδυ και όχι στις 6 το απόγευμα!! ή συνεχίζω" είπε εκείνος.

Αυτή τη στιγμή όμως με ταλαιπωρούσε..

"εντάξει εντάεξι θα προσπαθησω" είπα και το σώμα του έπεσε δίπλα στο δικό μου..

Εκείνος σηκώθηκε πρώτος και μου έδωσε το χέρι του για να σηκωθώ. Κατεβήκαμε στο σαλόνι και η Λεν είχε ετοιμάσει καφέ φιλτρου. 

Για άλλη μια φορά χώθηκα στη γωνία του καναπέ μου πήρα τη κούπα μου στα χέρια μου και ήπια μια γερη γουλιά για να μπορέσω να διαχειριστώ τη νύστα μου..

"γιατί έπαιρνες τέτοια χάπια;" ρώτησε εκείνος και γύρισα το κεφάλι μου ώστε να τον κοιτάω.

"δεν τα παιρνα μόνη μου, μου τα είχε γράψει ο γιατρός μου. Ξερεις ένα σπίτι με τη Ρίτα ήταν επιβλαβες για τη ψυχική μου ηρεμια" είπα γελώντας μόνη μου. Είναι αυτο που θες να γελάσεις για να μη βαλεις τα κλάμματα.

"εδω δεν μένεις με τη Ρίτα όμως" είπε εκείνος με σοβάρο βλέμμα.

"προσπαθω απλά να προσαρμοστώ" είπα εγώ και ξανά γύρισα το κεφάλι μου ώτσε να κοιτάω τον κήπο..

Το κινητο του Εβαν χτύπησε, σε δευτερόλεπτα το είχε σηκώσει.. 

"παρακαλώ; μαλιστα, ναι νομίζω οτι αύριο είναι μια χαρά. ναι το ξέρω, φυσικά και ειναι ενημερωμένη, γεια σας" είπε εκείνος και το εκέισε