Γάμος χωρίς επιλογή-Σταχτοπούτα-

Part 36

η πίσω απο αυτα τα μνμτα βρισκεται ο Εβαν
ή και ο Εβαν ξέρει κάτι κι θέλει να γυρίσω

ή...... ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΩ.. ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΜΕ ΠΙΕΖΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΆΝΩ..

και αν τεσταρει ο Εβαν την εμπιστοσύνη μου;; χρειαζομαι ένα σχέδιο.. πρέπει να δράσω προσεκτικά..

βρήκα στο ιντερνετ το τηλεφωνο του αεροδρομιου κι κάλεσα

"καλημερα σας θα ήθελα εισητηριο για τη μεσημεριανη πτηση για αμερικη" είπα αποφασιστικά.. 

 Ήξερα πως έπρεπε να δράσω προσεκτικά, οπότε προσπαθούσα να συλλέξω στο κεφάλι μου τις κατάλληλες λέξεις για το πως ξαφνικά βρέθηκα στην Αμερική.. Όπως τα υπολογίζω θα φτάσω χαράματα οπότε έπρεπε να κλείσω ένα ξενοδοχείο και μετά να πάω κατευθείαν στην εταιρεία. 
  Έτσι και έγινε, κοιμήθηκα ελλάχιστες ωρες, το πολυ τρεις, αλλα παρόλα αυτα σηκώθηκα να ετοιμαστώ και να καλέσω ένα ταξί.

"ΚΑΛΩΣΗΡΘΕΣ!! ΑΡΧΙΣΕΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΜΠΡΟΣ ΕΛΠΙΖΩ, ΜΙΑ ΛΑΘΟΣ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ, ΙΣΩΣ ΕΙΜΑΙ Η ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΕΛΠΙΔΑ. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΑΝ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕΣ..  ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΔΩ ΓΙΑΥΤΟ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΑΥΤΟ, ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΣΟΥ; " 

Αρχιζει και με τρομαζει η κατασταση αυτη με τα εμαιλ. τι στο καλο πια. Καθισα για ένα λεπτό να επεξεργαστώ τις πληροφορίες. Δεν ξέρω αν μπορώ να εμπιστευτώ τον Εβάν όμως θα ακολουθήσω το ενστικτο μου και θα καταλαβω ποιος κρυβεται πίσω απο αυτά.. 


Μπήκα στην Εταιρεία και ήξερα ότι μόλις θα ανέβω στον όροφο των μεγαλοστελεχων θα με περιμένει ο Εβαν, σιγουρα έχει ενημερωσει η ρεσεψιον. 

Βγήκα απο το ασανσέρ και περπάτησα κατα μήκος του χώρου καθώς ο Εβαν ερχόταν προς το μέρος μου, ο Κάιλ βρισκόταν κι αυτός πίσω απο τον Εβαν με ενα χαιρέκακο ύφος. Ο Εβαν απ την αλλη φάνηκε προβληματισμένος.. Για μια στιγμή σκέφτηκα μηπως ευθυνεται ο Καιλ πίσω απο τα εμαιλ. παντα με προειδοποιούσε...

 Ο Εβάν με κοίταγε με ένα ανακριτικό και παράλληλα επιφυλακτικό βλέμμα. 

"Τι κάνεις εδώ Αμέλεια;" είπε χαμηλόφωνα.

"και εγώ χάρηκα που σε είδα" του είπα αγκαλιάζοντας τον. 

για μια στιγμή φάνηκε να ξαφνιάζεται αλλά μετά ανταπέδωσε την αγκαλιά μου. 

"χρόνια και ζαμάνια Αμέλεια, είχαμε πληροφορηθεί ότι δεν θα έρθεις ακόμα" είπε ο Κάιλ φιλώντας το χέρι μου κερδίζοντας ένα άγριο βλέμμα απο τον Έβαν. 

"Ναι η αλήθεια είναι άργησα να το αποφασίσω" είπα κοιτώντας στα μάτια τον Εβαν όμως το προσωπο του παρα ήταν σκληρό.

Δεν ξέρω αν έφταιγε η κοντρα του με τον Καιλ η αν όντως τα Εμαιλ ειχαν δικιο κι ο Εβαν κατι κρύβει.. Κάτι που τον βολεύει να λείπω.. 

"χαίρομαι που το αποφάσισες, να ομορφύνει λίγο και η εταιρεία" είπε ο Κάιλ χαμογελώντας. 

"ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια Καιλ αλλα αν δεν σε πειράζει θέλω να μείνω λίγο μόνος με τη γυναίκα μου" είπε ο Εβαν με ενα ψευτικο χαμογελο καθοδηγωντας με, καθως με κρατουσε απο τη μεση , προς το γραφείο του.. 

Μπήκαμε μέσα και εκείνος έκλεισε τη πόρτα πίσω του. Εγω στάθηκα μπροστά απο το γραφειο του κοιτώντας τις κινήσεις του.. 

"Γιατί δεν μου είπες τίποτα;; θα μπορούσαμε να είχαμε γυρίσει και μαζι.." είπε εκείνος κι στάθηκε μπροστά μου..

"το αποφάσισα αφού ξύπνησα" του απάντησα και εκείνος χάιδεψε το μάγουλο μου κοιτώντας με στα μάτια. 

"κάτι σε απασχολεί έτσι; το ξέρω αυτό το βλέμμα" ανακοίνωσε κατι που παλι με εκανε να εκπλαγώ.. με ήξερε πολύ καλά φαίνεται.... 
 Ήταν καλή αφορμή για να του μιλήσω όμως δεν ήξερα αν παρακολουθούσαν το γραφείο του αν είχαν καμερες, γενικά δεν ήξερα τίποτα.. 

"Πάμε για καφέ, δεν έχω πιεί καθόλου ήρθα κατευθείαν" είπα και εκείνος χαμογέλασε, μου άφησε ένα φιλί στο μέτωπο και έπειτα έκανε ένα βημα πίσω ώς θετική απάντηση.. 

περπάτησα προς την πόρτα κι γρήγορα το χέρι του βρέθηκε κι πάλι στην μέση μου καθώς περπατούσαμε.