"Ο Γάμος λοιπόν είναι η μόνη λύση" είπε η μητριά μου
"ωραία λοιπόν πάντρεψε την κορη σου με τις ευχες μου" είπα εγω εκνευρισμένη
"μην είσαι αφελής. Θα παντρευτείς εκτός κι αν θες να καταστρέψεις τον πατέρα σου"
[...]
"μην γελιέσαι δεν πρόκειται να...
"έχεις να πάς κάπου;" είπε κοιτάζοντας με στα μάτια.. όταν κοίταζα σε τοσο κοντινή απόσταση τα ματια του νομίζω μου κοβόταν η ανάσα..
"ναι με περιμένει η Μπλερ γιαυτό ασε με να ετοιμαστώ" είπα εγώ.. τι το έλεγα σε εκείνον τι στον τοίχο το ίδιο ήταν. Ίσως ο τοίχος μου έδινε απάντηση.
"Εβαν σταμάτα δεν μπορείς απλά να με εμπιστεύεσαι;" είπα εγώ αλλά εκείνος ήταν απασχολημένος με τον λαιμό μου.
Ήξερα ότι με το να τον διώχνω εξαγριωνόταν περισσότερο, με το να ρισκάρω όμως μπορεί να έπαιρνε θάρρος αλλά εγώ είχα και έναν καφέ να πάω..
σταμάτησα να τον σπρώχνω και τύλιξα τα χέρια μου γύρω απ τον λαιμό του, όσο έφτανα τέλος πάντων..
ναι εντάξει καμια φορά το να ρισκάρουμε δεν φέρνει τα αποτελέσματα που περιμένουμε.. το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν εκείνος με σήκωσε ετσι ωστε πλέον τα πρόσωπα μας να είναι στην ίδια ευθεία...
"Τι ήταν αυτό;" ρώτησε ήρεμα.
ωραία τον αιφνιδίασα. καλό αυτό.
"ποιο;" ρώτησα σαν να μην καταλαβαίνω.
"ξερεις τι εννοώ" είπε εκείνος και με άφησε ώστε να πάτησουν τα πόδια μου έδαφος όμως ακόμα είχε τυλιγμένα τα χέρια του στη μέση μου και εγω γυρω απ τον λαιμό του.
"Εβαν απλα παραιτούμε το θέμα είναι να καταλαβαίνεις απο μόνος σου πότε να σταματάς να κάνεις κάτι" είπα εγώ,
μάλλον δεν ήταν η απάντηση που ήθελε να ακούσει και τι ήθελε να ακούσει ακριβως; δεν τον καταλαβαίνω αυτόν τον ανθρωπο.. απ τη μία θέλει να συνεχισει τη ζωη που έκανε απ την αλλη τι θέλει απο μενα να είμαι μια απ το χαρέμι του; απλά γελάω..
"μάλιστα" είπε άχρωμα και απότομα.
"πήγαινε να ετοιμαστείς" είπε και με άφησε απ τη λαβή του. Εγώ πήγα στη ντουλάπα και διάλεξα να φορέσω αυτά:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
