Γάμος χωρίς επιλογή-Σταχτοπούτα-

Part 19

"ναι μου πέρασε κι αυτό απ το μυαλό, αυτό δεν ήταν τόσο πρόβλημα αν σε εκανα να με ερωτευτεις" είπε εκεινος

"η καρδια δεν καθοδηγηται αν στο έχουν μαθει"

"διεκδικείται όμως, και εγώ σε διεκδίκεισα με κάθε τρόπο" είπε εκείνος.

"Όχι όχι! εσυ με παγίδευσες!! με το ζόρι δεχτηκα όλα αυτα μόνο και μόνο για να μην προδώσω τον πατερα μου και για να μην χασω ότι μου εχει απομεινει απ τη μητερα μου!!" είπα εγώ

"ναι ήξερα ότι ήσουν αρκετά λογική" είπε εκείνος

"Όμως παραδέξου.. με θες όσο εγώ!!" είπε εκείνος ψιθυρίζοντας στο αυτί μου.

"αυτό θα το έβλεπες αν στη πραγματικότητα προσπαθουσες όντως να με διεκδικήσεις, όχι μεσα απ αυτη τη συμφωνία" είπα εγώ εκνευρισμένη.

"Αμέλια τον τελευταιο καιρό νομίζω οτι κατι ξεκιναγε μεταξυ μας και σε είδα να ενδίδεις σε αυτο δεν νομιζω να το εβγαλα απ το μυαλο μου" μου είπε.

"πριν όμως δεν ήξερα οτι εσυ με παγιδευσες σε όλο αυτό" είπα νευριασμένη

"και τι διαφορά έχει; τι σου αλλαζει τη γνωμη;" είπε εκείνος και εγώ ξάπλωσα στο ωραιο κρεβατακι, το μονο που μου άρεσε σε όλο αυτό..

η αλήθεια είναι όταν είμαι στεναχωρημένη πάντα κοιμάμαι.. νομίζω ότι θα μου περάσει χωρίς να πονάω... κι το ορκιζομαι αυτη τη στιγμή νιωθω τόσο προδωμένη τοσο θυμα.. 

"Αμέλια σου μιλάω" είπε εκείνος ταρακουνιώντας με 

"Σε ακούω" απάντησα άτονα..

"θες να ακούσεις συνέχεια η μπα;"

"μπαα" είπα και εκείνος πάλι με τραβηξε ωστε να μην του εχω γυρισμένη πλάτη.

"Γιατι όχι;" ρωτησε

"καμια φορα το να μην γνωρίζεις είναι περισσοτερο ανακουφιστικό ενταξει το καταλαβα παγιδευτηκα ενταξει; ασε με τωρα μόνη μου" του είπα.

"θες να μου εξηγησεις τι σου αλλάζει τη γνώμη;" ρώτησε ήρεμα.

"Το ότι δεν έχω επιλογή!! δεν έχεις ιδέα πως ήταν η ζωη μου ακομα κι αν με παρακολουθούσες, δεν εχεις ιδεα ποια είναι τα πραγματα που θελω να κάνω, τι θέλω να κάνω! γιατι θέλω να κάνω!!!! γνωρίζεις οτι δεν δεν ήθελα ποτε μου να παντρευτω; το θέωρώ ως κάτι τόσο δεσμευτικό χωρις λογο!! οι ανθρωποι δενονται με συναισθηματα και με εμπιστοσυνη οχι με χαρτια!!! Τι ξέρεις για μένα πια ρε Εβαν; ζω μια ζωη που δεν θέλω πανω εκει που ζούσα τη ζωη που ηθελα!!! είναι τόσο άδικο για τα δικά σου συμφέροντα να καταστρέφεις τη δική μου ζωή!!!" είπα εγώ κοιτώντας τον στα μάτια, ήξερα ότι τα λόγια μου ηταν μπερδεμένα.. το ηξερα καλά.. αλλά καμια φόρα όταν τα παντα βρισκονται σε αταξια, καρδια μυαλο ψυχη, είναι τόσο δυσκολο να βγει η λογική μεσα απ τις λέξεις..