Γάμος χωρίς επιλογή-Σταχτοπούτα-

part 26

"δεν ξέρω αν θα χρειαστεί να με διεκδικήσεις αλλά ξέρω ότι μέχρι αύριο μέχρι να έχω στείλει αιτήσεις για μεταπτυχιακό" του απάντησα κι εκείνος χαμογελασε..

"Μην ανησυχείς μέχρι το βράδυ θα το κανονισω" είπε

"Γιατί είσαι τόσο ενθουσιασμένος πιθανότατα θα χρειαστεί να παω κάπου μακρυά"

"Έτσι είναι τα μεταπτυχιακά.. εμένα μου φτάνει να ξέρω ότι με θες όλα τα άλλα θα περάσουν"

"Τι άλλαξε;" Τον ρώτησα μη ξέροντας γιατί ήταν τόσο καλός τον τελευταίο καιρό..

"Σε αγάπω και το ξέρεις" είπε αλλά δεν ήξερα πως να απαντήσω..

Δύο μήνες αργότερα..

Πάνε δυο μήνες που έχω ξεκινήσει το μεταπτυχιακό μου στην Οξφόρδη, ο Έβαν έρχεται αρκετά συχνά και με επισκέπτεται..
Μπορώ να πω τα πάμε αρκετά καλά τον τελευταίο καιρό όμως κάτι δεν πάει καλά..

Οπότε είπα να γυρίσω αιφνιδιαστικά..

Άλλη μια φορά που κάνω την είσοδο μου στην εταιρία..

"Ήρθες για το συμβούλιο Αμέλια;" Ρώτησε ο καιλ

"Ο Έβαν που είναι;" Ρώτησα με σταθερό τόνο.. ήξερα ότι στον Κάιλ δεν έπρεπε να λέω πολλά..

"Στο γραφείο του περιμένοντας ένα θαύμα για να κρατήσει τη θέση του"είπε ο Κάιλ κι δεν μπορούσα να καταλάβω τι γίνεται

"Ευχαριστώ τα λέμε μετά στο συμβούλιο" του είπα με αυτοπεποίθηση κάτι που τον δυσαρέστησε φαίνεται..

Έφτασα στο γραφείο του εβαν κι χτύπησα μια φορά ανοίγοντας αμέσως όμως..

Ο Έβαν εξέταζε κάτι φακέλους όμως στο άκουσμα της πόρτας σήκωσε το κεφάλι του..

"Αγάπη μου ποτέ ήρθες, γιατί ήρθες έγινε κάτι;" Ρώτησε ανήσυχα

"Εσύ θα μου πεις τι έγινε, τι λέει ο Καιλ ποια θεση τι συμβούλιο τι έγινε;" Του είπα κι κάθισα σε μια από τις αναπαυτικές καρέκλες..

"Τίποτα ανησυχητικό απλά πρέπει να παρουσιάσω τον απολογισμό κι γενικά μια έκθεση με τη κατάσταση της εταιρείας στα χέρια μου" είπε κι σήκωσα το ένα μου φρύδι..

"Και?? Για να πρέπει να είμαι εγώ στο συμβούλιο κάτι άλλο παιζει!"

"Αυτό άστο πάνω μου"

"Όχι Έβαν υποτίθεται ότι θα τα συζητάμε όλα"

"Αυτό δεν είναι κάτι που θα συζητήσουμε"

"Μα γιατί?"

"Το μόνο που χρειάζεται είναι να αρχίσει ο τύπος να γράφει πάλι για εμάς μετά θα είναι πάλι ολα καλά!"

"Ωραία πάμε βόλτα τότε" του απάντησα

Έτσι θα έχω χρόνο να αποσπάσω περισσότερες πληροφορίες..

Πηγαμε για φαγητό σε γνωστό εστιατόριο και όντως οι δημοσιογράφοι δεν άρχισαν να περιστρέφονται γύρω μας σαν τα κοράκια..

"Τι έγινε θα μου πεις επιτελους;"

"Ο Κάιλ παντρεύεται.."
"Και? Παντρεύτηκες πρώτος!"

"Δεν θέλω να επηρεαστεις από αυτό το μόνο που θέλω είναι να τελειώσεις το μεταπτυχιακό εντάξει;" Μου είπε χαϊδεύοντας το χέρι μου.

"Μπορώ να κάνω κάτι εγώ;"

Τον ρώτησα και εκείνος μου χαμογέλασε..

"Να μείνεις δίπλα μου" ειπε και του χαμογέλασα..

"Σου είπα θα έρθω στο συμβούλιο"

"Εννοούσα γενικά αλλά δεν θέλω να έρθεις στο συμβούλιο!" Είπε απότομα..

"Μα γιατί; Κάτι δεν θες να μάθω πάλι έτσι;;"

"Βρε αγάπη μου καλά δεν είμαστε:" είπε χαϊδεύοντας το μάγουλο μου.

"Για να συνεχίσουμε να είμαστε" απάντησα εγω..

"Ωραία έλα αλλά υποσχεσου μου ότι ότι ακούσεις οτι σου πουν οτιδήποτε κι αν πουν θα αφήσεις εμένα να το διαχειριστώ" Είπε εκείνος κι τώρα ήμουν εντελώς σίγουρη ότι κάτι σίγουρα δεν θα μ αρέσει...

"Δεν σε έχω απογοητεύσει ποτέ σε τέτοιες καταστάσεις αν θυμάμαι καλά" του είπα και εκείνος γέλασε..

"έχεις δίκιο αλλά όταν νευριάζεις τα χάνεις.."

"Ε τότε προετοίμασε με..."

"Ναι λοιπόν ο Κάιλ παντρεύεται και.." τα μάτια του κοκαλωσαν πάνω μου..

"Είσαι καλά αγάπη μου;"

"Ναι απλά ο Σολωμός με αηδιασε.. απαίσιος.. " είπα προσπαθώντας να ηρεμήσω..

"Πρέπει να είναι χαλασμένος"...

Είπα κι με κοίταξε επικριτικά..

"Παράτα το έτσι κι αλλιώς έχουμε το συμβούλιο.. πάμε;"

"Παμε" είπα κι σηκώθηκα από τη καρέκλα μου..

Εκείνος τύλιξε το χέρι του γύρω από τη μέση μου κι με τράβηξε πάνω του ώστε να με αγκαλιάσει..

Οι δημοσιογράφοι θα είχαν τέλειο άρθρο κι το περίεργο είναι ότι αυτή τη φορά είναι όλα αληθινά..

Φτάνοντας στο συμβούλιο ολοι μας κοιταζαν προσεκτικά σαν να περίμεναν ποτέ θα κάνουμε το επόμενο λάθος...

"Λοιπόν Έβαν σε ακούμε" είπε ο πατέρας του ο οποίος είχε υπερβολική αυτοπεποίθηση κάτι που με τρόμαξε.. αυτό σημαίνει ότι κάτι έχει αποφασίσει το οποίο δεν θα μαρεσει....