Γάμος χωρίς επιλογή-Σταχτοπούτα-

Part 40

"Μην χάνεις την ουσία! το θέμα δεν είναι να βρεις εμενα, το θέμα είναι να βρεις εσένα! Για να σου δώσω κι άλλο στοιχείο, το άτομο που ψάχνεις δεν είναι για να βρεθεί όπως ακριβώς και εγώ"

Η νευρικότητα μου ήταν ολοφάνερη..

"Τι σκέφτεσαι;" Ρώτησε ο Εβαν τραβοντας με να ξαπλώσω στον καναπέ μαζί του.

"Το άτομο δεν είναι για να βρεθεί όμως πληρώνεται έτσι δεν είναι? Κι πληρώνεται απ' την εταιρεία που σημαίνει ότι υπάρχει τραπεζικός λογαριασμός άρα μπορούμε να βρούμε τον κάτοχο" ανακοίνωσα

"Δεν είναι κι τόσο απλό, αλλά γιατί δεν αφήνεις λίγο αυτά κι να ασχοληθείς λιγο με εμάς?" Ρώτησε εκείνος απομακρύνοντας τα μαλλιά Μ από το πρόσωπο μου.

"Τι εννοείς?"

"Έχω να σου κάνω μια σημαντική πρόταση" είπε εκείνος κι εγώ τον κοιτούσα με απορία..

"σημαντική;" ρώτησα κοιτάζοντας τον με σηκωμένο φρύδι, ήμουν 100% σίγουρη ότι επρόκειτο για βλακεία ή για κατι που δεν θα ήθελα να ακούσω. Είναι γεγονός. 

"ναι, έχω ένα επαγγελματικό ταξίδι για Ισπανία, μπορούμε να πάμε μαζί και να συναντήσουμε και την μητέρα σου η οποία θα έχει σίγουρα περισσότερα να σου πει από οποιονδήποτε, ειδικά όταν αφορά την εταιρεία" ανακοίνωσε ο Εβαν και επιβεβαίωσε τις σκέψεις μου.

Η Ιδέα να συναντήσω την ανεστημένη δεν μου άρεσε καθόλου. Όμως ο Εβαν δεν είχε άδικο, αν κάποιος ήξερε τα πάντα για την εταιρεία αυτος θα ήταν σίγουρα η μανα μου. Αυτό που με προβλημάτιζε όμως ήταν η καθοδήγηση του Εβαν, απ την μια ταραχτηκε οταν είπα θα παω στον πατερα μου απ την άλλη να με βοηθησει να βρω την λυση.. σαν να ήθελε να διαλέξω τον αργό δρόμο... 

"λοιπόν;" ρώτησε διακόπτοντας με απο τις σκέψεις μου.

"θα έρθω στην Ισπανία μαζί σου αλλα δεν είμαι σιγουρη οτι θέλω να συναντησω την ανεστημενη" ανακοινωσα και εκείνος με κοίταξε απορρημένος. Ήταν και ένας τρόπος να καταλάβω απο τις εκφράσεις του τι έχει στο μυαλό του.

"χωρίς όφελος θες να έρθεις επαγγελματικό ταξίδι μαζι μου;" ρώτησε με το ιδιο βλεμμα απορίας. 

"ναι, γιατί σου κάνει τόσο εντύπωση; μιλάμε για ταξίδι, ισπανία την οποια λατρευω, μεξικανικο φαγητο, ξεκούραση αποδραση κι ο τρελος δεν θα μου στελνει ανθοδεσμες!!" ανακοίνωσα κι εκείνος χαμογελασε.. όμως πίσω απο το χαμογελο του κρυβόταν κατι που με προβληματιζε, η απλα εγώ ήμουν καχυποπτη.

Το κουδύνι χτυπουσε μανιωδώς, η Τζες πάτησε τα καταλληλα κουμπιά για τις εξώπορτες κι έπειτα περίμενε στην πόρτα για να ανοίξει στους βιαστικούς επισκέπτες που δεν ήταν αλλοι παρα ο Ιαν και η Μπλερ. 

"Τι εγινε βρε παιδια προς τι τοσο βιαστικό χτυπημα στα κουδουνια;" ρώτησε ο Εβαν καθως έφτασαν στο καθιστικό.

"Η Μπλερ έχει τα νεύρα της" ανακοίνωσε ο Ιαν.

    Εκείνη πέταξε στον καναπέ τη τσάντα της και καθισε κοιτάζοντας το κενο. Παντα έκανε σαν παιδι οταν νευριαζε. 

"Γιατι;" είπε ο Εβάν κι έπειτα έκανε νοημα στην Τζες να φτιαξει καφέδες.

"Ήθελε να παει για ψώνια, της εξηγησα ποσες φορες οτι μονη της δεν θελω να τριγυρνάει ειδικα αποσυντονισμένη απο τα ψωνια, της ειπα θα παμε μαζι αυριο σημερα εχουμε να ερθουμε εδω αλλα εκει" είπε ο Ιαν αγανακτησμένος.

"ψωνια? Παμε;" ρώτησα εγώ αυθόρμητα τη Μπλερ η οποια με κοιταζε με ένα βλέμμα εκπληξης κι αποριας μαζι, ηταν η πρωτη φορα μετα απο καιρό που ζηταγα απο την Μπλερ να κανουμε κατι μαζι. 

"Αμέλια δεν μιλας σοβαρά;" ρώτησε ο Ιαν που προφανώς δεν του άρεσε η ιδέα. 

"Σοβαρά μιλάω, πως θα πάω ισπανία;; να μην ψωνίσω; πως θα κανω βολτα στα μαγαζια εκεί με παλιας σεζον ρουχα; αποκλειεται!!" ανακοίνωσα 

"Αυτο του έλεγα κι εγώ! θα ερθω κι εγω στην Ισπανια!" ανακοινωσε η Μπλερ, ο Ιαν είχε σηκωσει τα χερια ψηλά κι ο Εβαν γελαγε. 

"Ας πάνε ρε Ιαν, ετσι κι αλλιως έχουμε δουλειες εδώ" ανακοινωσε ο Εβαν.

"τι μόνες τους;" ρώτησε ο Ιαν 

"χαλάρωσε ρε" είπε κάνοντας του ένα νόημα που δεν καταλαβα. 

"Αμέλια πήγαινε να ετοιμαστείς μη περιμένει ώρα η Μπλερ" ανακοίνωσε ο Εβαν κι κοιταξα τον Ιαν που φάνηκε να μην εχει αντίρρηση. κουνησα τα δαχτυλακια μου μπροστα στη μπλερ κι εκανε κι αυτη το ιδιο, ετρεξα να ετοιμαστώ. Ηθελα λιγο να ξεχαστω απο οσα συνεβαιναν..

  ΠΛΕΥΡΑ ΕΒΑΝ 

Τα κορίτσια έφυγαν κι ήμουν σίγουρος ότι είχα να αντιμετωπίσω έναν οργισμένο Ιαν.

"γιατι ρε τις αφησες να πανε μονες τους; ας πηγαιναμε αυριο ολοι μαζι" ανακοινωσε ο Ιαν κι εγω τον αγριοκοιταξα.

"πολυ πιεζεις την Μπλερ Ιαν κι πρόσεχε, θα την χασεις στο τελος" του ειπα επικριτικα 

"Επειδη θέλω το καλό της;" ρώτησε εκείνος

"Ελα τωρα Ιαν απλα σε τρώει η ζήλια με ποιον θα μιλησει αν θα της την πεσει κανεις κλπ κλπ, την πνίγεις, κι η Μπλερ είναι τελειως ανεξαρτητη παιζεις με την υπομονη της" ηλπιζα να καταλαβει.

"κατσε ρε Εβαν τι ξερεις εσυ απο κανονικες σχεσεις ;" παντα οταν εχει νευρα θα κοιταξει να εκνευρισει κι τον αλλον.

"Η Αμέλια δεχτηκε να ερθει στην Ισπανια απλα για ερθει μαζι μου, δεν θελει να συναντησει την μητερα της" ανακοίνωσα κι ο Ιαν με κοιταξε εκπληκτος.

"έχουμε εξελίξεις;" ρώτησε 

"Δεν ξέρω ρε Ιαν είμαι τρομερα προβληματισμένος, δεν περιμενα να θελει να ερθει μαζι μου.. της εδωσα συμφερον και εκεινη το αρνήθηκε, δεν ηξερε καν οτι θα είστε κι εσεις. Και είναι και ενθουσιασμένη αυτο που το πας; είδες με τι χαρα πήγε για ψωνια;" 

"καλα ρε Εβαν δεν χαιρεσαι; ενταξει τα πηγαινατε καλα αλλα αυτο ειναι ενα βημα πιο περα" ανακοινωσε ο Ιαν κι εγώ ξεφύσησα.. 

"Απλά νιώθω παγωμένος, ξεκίνησα κάτι ανούσιο, χωρις λόγο και το μονο που καταφερα είναι να την ταραξω, ενω δεν χρειαζοταν" ανακοίνωσα..

"Και αν με ολη αυτη την Ιστορια με τα ανωνυμα σημειωματα την εφεραν ακομα πιο κοντα;" ρώτησε ο Ιαν κι εγω τον κοιταξα με μισο ματι.

"θα την απομακρυνουν ακομα πιο πολυ αν μαθει ότι εγώ βρίσκομαι πίσω απο αυτό" ανακοινωσα σφίγγοντας τα χέρια μου σε γροθιες. 

"Διαφώνω ειδικά αν αρχίσει να μαθαίνει όλα αυτα που ήδη ξέρει, θα είσαι εσυ αυτός που της έχει ανοίξει τα ματια" είπε ο Ιαν κι εγω για αλλη μια φορα ειχα τις αντιρρησεις μου 

"Η Αμέλια αναφέρει συνεχεια οτι δεν θελει να ξέρει τιποτα , οτι θελει να μείνει στην αγνοια" 

"ε τοτε κερδισε περισσοτερο χρόνο, καθυστερησε τις αποκαλυψεις ωστε να δεις αν θα τις αναζητησει μονη της" με συμβουλεψε κι εγω εγνεψα καταφατικά.. 

"αυτό θα κάνω, τώρα προέχει να περάσουμε καλά στην ισπανία, χωρις ομως να παρουν κι τα μυαλα αερα, για δουλειες παμε" ανακοινωσα. 

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, βρισκομαι σε κατασταση εξεταστικης , επειδη διαβαζω απο το πρωι ως το βραδυ δεν προλαβαινω να ανεβασω παρτ, η εμπνευση μου εχει μπλοκαριστει, παραδοξως σημερα ειστε τυχεροι γιατι μου ηρθε εμπνευση!! ευχαριστω για την υπομονη σας. σε καμια εβδομαδα θα εχω πιο χαλαρο προγραμμα, μεχρι στιγμης δινω τριπλα μαθηματα... :/