Γάμος χωρίς επιλογή-Σταχτοπούτα-

Part 12

"δεν ξερεις ποσο ευτυχισμένη είμαι νόμιζα ότι θα νευρίαζες " είπα εγώ και εκείνος ανταπέδωσε την αγκαλιά μου χαιδευοντας τη πλάτη μου..

εμ Αμέλια νομιζω ότι παρά ενθουσιαστηκες.. είπα στον ευατό μου όταν συνειδητοποίησα πώς ο Εβαν άρχιζε να εκμεταλλεύεται την αγκαλιά μου.

"απεναντιας. θέλω να είσαι ευτυχισμένη" είπε εκείνος και με κοίταξε στα μάτια..

Τα δικά μου μάτια βέβαια ψάχναν το έδαφος..

"και πότε πάτε;" είπε εκείνος ελευθερωνοντας με απ τα χέρια του.

"ναι εμ εδω έχουμε ένα θεματάκι.." είπα εγώ σαν παιδάκι που έχει σπάσει ένα πανάκριβο βάζο

το βλέμμα του σοβάρεψε..

 "Ακούω" είπε εκείνος σταυρώνοντας τα χέρια του..

"Αύριο το απόγευμα, για 2 εβδομάδες" είπα εγώ και εκείνος με κοίταξε λοξά.

"πολύ δεν είναι;" ρώτησε 

"όχι απαραίτητα, ετσι κι αλλιως θα είμαστε απ το ενα επαγγελματικο ραντεβου στο άλλο, θα την βοηθάω κιολας, εχω καιρό να πάω κάπου" είπα εγώ και εκείνος χαμογέλασε.

"αν ήθελες τοσο πολύ να πας ταξίδι θα μπορούσες να μου το πεις ετσι κι αλλιως δεν έχουμε πάει ακόμα ταξίδι του μέλητος" είπε εκείνος χαμογελώντας και εγω αρχισα να νιώθω πιο αμήχανα απο ποτέ.

"τα ταξίδια για μένα ειναι οπως οι γοβες για τις γυναίκες, όσες και να αγοράσεις πάντα θες κι αλλες" είπα εγω φυσικά και εκείνος γέλασε ξανά. Η Αλήθεια είναι οτι είναι τόσο όμορφος όταν γελάει.. 

"ωραία τότε αφου σου αρέσει τόσο πολύ να ταξιδέυεις όταν γυρίσεις θα κανονίσουμε που θα πάμε" είπε εκείνος χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου.

"με την Μπλερ και τον Ιαν;" ρώτησα εγω αμήχανη καθώς ήμουν..

"και αυτο μπορεί να γίνει αλλά έλεγα μόνοι μας" είπε εκείνος και έπειτα σηκώθηκε απ την θέση του ωστε να κάτσει πάλι στη καρεκλα του γραφείου του. 

"εντάξει!" είπα εγω δηθεν αδιάφορα, τι τον έχει πιάσει τελευταία.. και γιατί προσπαθει να είναι καλός μαζί μου.. 

νομίζω οτι μου την πεφτει..

μου την πεφτει ο Αντρας μου σε ποιον να το πω και ποιος να με πιστεψει!!!

ωχ θεε ωχ θεε ωχ θεε.. 

"εμ εγώ πάω να κάνω ένα μπάνιο" είπα κατευθυνόμενη προς την έξοδο του γραφείου του.