Δεν πρέπει!

9.9K 426 52
                                    

<Τι θες να σου φτιάξω?> Τον ρώτησα και γύρισα να τον κοιτάξω.

<Σου πάει πολύ το πουκάμισο μου> Μου χαμογέλασε και εγώ του πέταξα την πετσλετα που κρατούσα. <Ότι σου είναι πιο εύκολο και μπορείς να τακαταφέρεις χωρίς να κάψεις το σπίτι> Και μου έκλεισε το μάτι.

<Θα έπρεπε να ντρέπεσαι!> Φώναξα παρεξηγημένη και άρχισα να ψάχνω για κάποιο τηγάνι.

Το βλέμμα του με έκανε να νιώθω αρκετά άβολα. Ήξερα ότι καθόταν στο κρεβάτι γυμνός, έχοντας το σεντόνι να καλλύπτει το επίμαχο σημείο του μόνο. Επίσης ήξερα ότι δεν θα έπαρινε το βλέμμα του ποτέ από πάνω μου και πως θα συνέχιζε να μου χαμογελά με εκείνο το πονηρό χαμόγελο κάθε φορά που γυρνούσα και τον κοιτούσα.

<Τι σκέφτεσαι να μου μαγειρέψεις γυναίκα?> Με ρώτησε και άκουσα το κρεβάτι να τρίζει.

Πάει το κρεβάτι! Με τόσο κούνημα χάλασε! Είπε η φωνούλα μέσα μου και χαμογέλασα.

<Να υποθέσω ότι άρχισες να χωνέβεις την λέξη "γυναίκα"> Ψυθίρισε στο αφτί μου, ενώ ήμουν πάνω από το τηγάνι και έλιωνα το βούτυρο πάνω του.

<Καλά θα κάνεις να μην το υποθέσεις, γιατί έτσι και το κάνεις σε βλέπω με ένα καρούμπαλο στο κεφάλι> Και.έδειξα με τα μάτια μου το τηγάνι.

<Ουυυ... με τρομάζεις! Δεν μου είπαν ότι θα πάρω μια αγριόγατα για γυναίκα> Και κόλλησε πάνω μου πιάνοντας την κουτάλα, που ανακάτεβα το βούτυρο.

<Πολλά δεν σου είπαν για την γυναίκα που παντρεύτηκες και κανονικά θα έπρεπε να ανησυχείς!> Και ένιωσα το κεφάλι του στο μέρος που ήταν ανάμεσα στον λαιμό και τον ώμο μου.

<Θα έπρεπε να ανησυχώ?> Γύρισε και με κοίταξε με το πιο αθώο του βλέμμα.

Πρώτη φορά που με έκανε να χάνω τα λογικά μου, με την αθωότητα του. Πρώτη φορά που άρχισα να αισθάνομαι τύψεις. Όχι όμως!Κανονικά αυτός θα έπρεπε να αισθάνεται τύψεις που παντρεύτηκε κάποια πολύ μικρότερη του και που δεν τον ήθελε.

<Θα κάνω τηγανίτες!> Άλλαξα την κουβέντα και γύρισα να κοιτάξω το τηγάνι που σε λίγο θα καιγόταν το βούτυρο.

<Τότε καλά θα κάνεις να ανοίξεις τα μάτια και τα αφτιά σου και να παρακολουθήσεις τον ειδικό!> Και ήρθε δίπλα μου. <Ζύμη έφτιαξες?> Με ρώτησε και άρχισε να ψάχνει τον πάγκο.

<Αν είχα φτιάξει δεν θα το είχες δει πριν?> Τον ρώτησα θυμίζοντας του, ότι δεν είχε πάρει το βλέμμα του από πάνω από την στιγμή που βγήκα από το μπάνιο που κάναμε.

Κάνε με δική σου!Donde viven las historias. Descúbrelo ahora