Κάνε με δική σου!

Γεννάμε?

<Είσαι καλά?> Με ρώτησε ενώ το τρέμουλο στα χέρια του μεγάλωνε όλο και περισσότερο και με το ζόρι μπορούσε να πληκτρολογήσει στο κινητό του τον αριθμό του γιατρού.

<Ναι Τζον μου, είμαι καλά... προς το παρόν> Συμπλήρωσα και έπαιρνα βαθίες ανάσες για να χαλαρώσω, όμως η εικόνα του φοβησμένου Τζον δεν με βοηθούσε καθόλου.

<Γιατρέ!?> Φώναξε στο τηλέφωνο και με τρόμαξε ακόμα περισσότερο. <Μ' ακούτε?> 

<Και να μην σε άκουγε από το τηλέφωνο δεν πειράζει, μέχρι το σπίτι του πρέπει να έφτασαν οι φωνές σου> Είπα αλλά δεν έδωσε σημασιά.

<Σπάσανε τα νερά τι κάνουμε?> Τον  ρώτησε αυτήν την φορά πιο ήρεμα, αλλά με την ίδια ταραχή.

<Τζον σε παρακαλώ φέρε μου τον γιατρό ή βαλ' τον σε ανοιχτή ακρόαση> 

Η αγουροξυπνημένη φωνή του γιατρόυ ακούστηκε σε όλο τα σαλόνι μολιςπάτησε το κουμπί της ακρόασης και ένιωσα λίγο καλύτερα που μέσα στην ταραχή του ο Τζον μπορούσε να κάνει ότι του έλεγα προς το παρόν.

<Σίγουρα έσπασαν τα νερά και δεν είναι κολπικές εκκρίσεις?> 

<Σεμπάστιαν είναι πολλά υγρά δεν νομίζω> Του απάντησα και ο Τζον με κοίταξε. 

<Από πότε ξεκίνησες να τον λες με το κανονικό του όνομα?>

<Τότε πρέπει να δείτε την διαστολή> Ακούστηκε ο γυναικολόγος από το τηλέφωνο και δεν ήξερα σε ποιον να απαντήσω.

<Τζον σταμάτα> Ψιθύρισα και επικεντρώθηκα σε αυτά που είπε ο γυναικολόγος. <Μωρό μου πρέπει να δει πόση διαστολή έχω> Του είπα και τον έσπρωξα να κάτσει στον καναπέ δίπλα από τα πόδια μου και τα άνοιξα για να μου αφαιρέσει το εσώρουχο. 

<Τι να κάνω?> Ρώτησε τρομαγμένος και τραβήχτηκε μακριά μου. 

<Πρέπει να δείς πόσο έχει ανοίξει ο τράχηλος για να δούμε σε ποιο στάδιο και φάση του τοκετού βρίσκεται!> Φώναξε ο γιατρός από το κινητό.

<Μάλιστα!> Πήρε μια βαθία ανάσα και έκατσε στον καναπέ. <Δεν υπάρχει περίπτωση να βρω κανένα κεφάλι ή χέρι όπως εμφανίζεται στις ταινίες> 

<Το μόνο χέρι που θα δείς θα είναι το δικό μου που θα σε μουτζώνει με τις βλακείες που λες!> Του φώναξα και έπιασα το μέτωπο μου που είχε αρχίσει να ιδρώνει. <Ανάθεμα τις ταινίες που βλέπεις!> Ξέσπασα και στην συνέχεια άκουσα τον γιατρό να μου λέει να πάιρνω βαθιές εισπνοές και εκπνοές.