Κάνε με δική σου!

Κυριακάτικο τραπέζι

<Κοριτσάκι μου γλυκό!> Άκουσα την φωνή της μητέρας μου και άνοιξα τα μάτια μου.

Αχ τι τέλεια ήμουν στο σπιτάκι μου και ποιο συγκεκριμένα στο κρεβάτι μου.

<Πως είσαι κοριτσάκι μου?> Με ρώτησε γλυκά χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου.

<Πες μου πως όλα είναι όνειρο μαμά?>

<Κοριτσάκι μου σε παρακαλώ μην ....> Και η πόρτα του δωματίου άνοιξε.

<Ξύπνησε?> Εμφανίστηκε ο μπαμπάς μου.

<Ναι μόλις τώρα> Του απάντησε η μητέρα μου.

<Μπαμπά τι ήταν όλα αυτά στην γιορτή της εταιρίας?> Και έσπρωξα την κουβέρτα από πάνω μου.

<Τι τι ήταν κορίτσι μου? Σου βρήκα το καλύτερο παιδί. Άντε έλα κάτω σε...>

<Μπαμπά πας καλά? Ποιο παιδί είδες εσύ? Αυτός είναι 30 και... Δεν το λες και παιδί. Και έπειτα σου ζήτησα εγώ να μου φέρεις γαμπρό?> Τον έκοψα και σηκώθηκα από το κρεβάτι να τον αντιμετωπίσω.

<Πρώτον χαμήλωσε τον τόνο της φωνής σου, γιατί κάτω περιμένει...>

<Ποιος περιμένει μωρέ? Το πουρό? Που αμφιβάλω κιόλας αν ακούει.> Έτρεξα προς την πόρτα για να με ακούσει, αλλά άνοιξε απότομα και εμφανίστηκε μπροστά μου.

<Κύριε και κυρία Στίλεν μπορείτε να μας αφήσετε λίγο με την κόρη σας?> Είπε ευγενικά, για να δείξει το καλό παράδειγμα η μουσίτσα.

<Ασφαλώς παιδί μου> Είπε ο πατέρας μου και μπήκαν έξω μαζί με την μαμά.

<Λοιπόν...> Πήγε να ξεκινήσει, όμως τον διέκοψα.

<Κοίτα εγώ δεν είμαι σαν αυτές τις νοικοκυρούλες και μην νομίζεις πως θα κάτσω με σταυρωμένα τα χέρια.>

<Να μιλήσω λίγο?>

<Όχι αυτήν την στιγμή μιλάω εγώ! Και μην με ξανά διακόψεις!> Και έκανα μία παύση παίρνοντας βαθιά ανάσα. <Λοιπόν! Αν νομίζεις πως θα πάρεις την εταιρεία στα χέρια σου με αυτόν τον ηλίθιο γάμο, κάνεις πολύ μεγάλο λάθος! Μόνο πάνω από το πτώμα μου θα πάρεις την εταιρεία....>

<Σκάσε!> Φώναξε και χτύπησε το χέρι του στο θρανίο μου. <Τελείωσες?> Ρώτησε και μόλις πήγα να μιλήσω άρχισε εκείνος. < Πρώτον θα ήταν καλό να ήξερες, ότι δεν έχω μια τόσο μικρή εταιρεία όση του πατέρα σου, αλλά αντιθέτως πολύ μεγαλύτερες> Πήγα να τον διακόψω, όμως πάλι άρχισε να μιλάει. <Δεύτερον ήθελες δεν ήθελες η εταιρεία δεν θα περνούσε ποτέ στα χέρια σου, ο πατέρας είχε άλλα σχέδια για εσένα>