Κάνε με δική σου!

Η Πρόσληψη

<Πόσο δίκιο είχες Φίλιπ!> Μουρμούρισα μόλις μπήκα στην εταιρεία. Φαινόταν από έξω ότι πρόκειται για μία μεγάλη εταιρεία, καθώς βρισκόταν σε ουρανοξύστη που είχει 80 με 100 ορόφους. Στεκόσουν μπροστά στο κτήριο και όταν σήκωνες το κεφάλι για να δεις μέχρι που φτάνει δεν έβλεπες καλά την κορυφή, επειδή έκρυβε τον ήλιο καιτο λιγοστό φως μου έβγαινε σε τύφλωνε. Ο ουρανοξύστης αυτός ήταν όπως μια λαμπάδα. Ο κορμός του κτηρίου ήταν χοντρός και όσο ανέβαινε προς τα πάνω λεπτεναι, έτσι ακριβώς ήταν και η λαμπάδες που μου έφερνα η νονά μου όταν ήμουν μικρή. Και στην κορυφή του υπήρχε μια τεράστια μύτη που εμπόδιζε την λάμψη του ήλιο. Ένα ακόμα στοιχείο που μου έφερε την εικόνα όταν ανάβαμε τις λαμπάδες και εκείνες έπαιρναν φωτιά. Κάπως έτσι ήταν η μύτη πέρα από την ωραία θέα που έβλεπε εκεί πάνω καιγόταν κι από τις ακτίνες του ήλιου.

<Καλησπέρα!> Απεθύνθηκα σε μία κοπέλα της ρεσεψιόν. <Ονομάζομαι Λίζα Στίλεν και έχω συνάντηση για την θέση της γραμματές του διευθυντή>  Μόλις τελείωσα την πρόταση μου πήρε τα μάτια της από τον υπολογιστή και με καλημέρισε. Με εξέτασε από πάνω μέχρι κάτω και για λίγο αισθάνθηκα αρκετά μειονεκτηκά που είχα επιλέξει αυτά τα ρούχα. 

<Την ταυτότητα σας παρακαλώ> μίλησε σοβαρά και γύρισε ξανά το βλέμμα της στον υπολογοστή. Της έδωσα την ταυτότητα και περίμενα υπομονετικά να περάσει τα στοιχεία μου. 

Όσο περίμενα ξαφνικά η είσοδος γέμισε με δημοσιογράφους και φωτογράφους. Μάλλον κάποιο σημαντικό πρόσωπο θα είχε καταφτάσει και εκείνοι είχαν ετοιμαστεί να αποθανατήσουν την στιγμή που θα βγαίνει από το αμάξι και θα μπαίνει στην εταιρεία. Οι σωματοφύλακες μαζεύτηκαν κάτω και προσπαθούσαν να διαλύσουν την μάζα που είχε δημιουργηθεί μπροστα στην είσοδο και εμποδιζε όσους ήθελαν να φύγουν ή να προσέλθουν στην εταιρειά. Οι φωνές είχαν αρχίσει να μου προκαλούν πονοκέφαλο και ζαλάδα από την ταραχή που υπήρχε στον χώρο. 

<Ορίστε. Θα έρθει η κυρία Λίνκον σε δύο λεπτά. Μπορείτε να περιμένετε εκεί> Μου έδειξε τους καναπέδες απέναντι.

Πήρα την ταυτότητα μου και κατευθύνθηκα προς τους καναπέδες χαιδέυοντας την κοιλιά μου να ηρεμίσει. Το έπιανε κάτι ώραιες και αυτό το παιδί! Μόλις κάθισα ξεφύσηξα. Το μέρος με είχε εντυπωσιάσει και θα ήθελα να δουλέψω εδώ. Για αυτό οι αναγούλες έπρεπε να σταματήσουν σύντομα αλλιώς θα την έχανα την ευκαιρία. Οι δημοσιογράφοι δεν έλεγαν να φύγουν και έξω σπρωχνώντουσαν και βγάζανε φωτογραφίες. Δεν είχα μπει στον κόπο να ρωτήσω ποιος είχε έρθει δεν μου προκαλούσε ενδιαφέρον. Αυτή την στιγμή σκεφτόμουν τι ακριβώς έπρεπε να πω στην συνάντηση με την κυρία Λινκον για να δείξω ότι είμαι η κατάλληλη για αυτή την θέση.