Κάνε με δική σου!

πρωϊνό μαζί

<Μου την σπάει όταν ξαπλώνουμε να απομακρύνεσαι> Είπε και σηκώθηκα από το κρεβάτι.

<Και εμένα μου την σπάνε πολλά πράγματα, όμως δεν μιλάω> Πήρα το σεντόνι μαζί μου και πήγα στο μπάνιο.

Όπως πάντα κλείδωσα την πόρτα και πήγα για ένα ντουζάκι.

<Επίσης μου την σπάει να κλειδώνεις συνέχεια την πόρτα του μπάνιου> Άκουσα την φωνή έξω από την πόρτα.

<Κι εμένα μου την σπάει που θα ακούω μέχρι να πεθάνω την σπαστική φωνή σου!>

Όταν άρχισε να τρέχει το νερό πάνω μου δεν άκουγα τίποτα. Μπορεί να ήθελε να συνεχίσει την κουβέντα, όμως εγώ δεν θα απαντούσα.. Άφησα το ζεστό νερό να πέφτει πάνω μου και το απολάμβανα σαν να μην υπήρχε αύριο. Κάποια στιγμή κρύωσε και τραβήχτηκα, όμως όταν επανήλθε συνέχισα να χαλαρώνω κάτω από την ντουζιέρα.

Μόλις τελείωσα τύλιξα μια πετσέτα πάνω μου και ξεκλείδωσα την πόρτα. Είχε φύγει και αυτό ήταν πολύ ευχάριστο για εμένα. Θα είχα επιτέλους λίγο χρόνο για τον εαυτό μου και την ησυχία που πάντα αναζητούσα.

Άνοιξα την βαλίτσα μου και έβγαλα ένα από τα μαγιό μου. Έριξα την πετσέτα και πήρα στα χέρια μου το κάτω μέρος του μαγιού. Ξαφνικά ένιωσα ένα χέρι να τυλίγει την κοιλιά μου. Τα αντανακλαστικά μου δούλεψαν γρήγορα και γύρισα να τον χτυπήσω, όμως έπιασε το χέρι μου.

<Μάθε λοιπόν να ελέγχεις πρώτα το δωμάτιο και να κοιτάς πίσω από τις πόρτες μωρό μου!> Μου είπε και έκλεισε το μάτι του.

<Είσαι γελοίος!> Τράβηξα το χέρι μου έβαλα γρήγορα το μπικίνι μου.

<Τι γίνεται τώρα δεν ντρεπόμαστε?> Και κόλλησε πάλι από πίσω μου.

<Θα με αφήσεις να ντυθώ?> Τον ρώτησα εκνευρισμένη και πήρα το πάνω μέρος.

<Θα το σκεφτώ πολύ σοβαρά!> Ψιθύρισε στο αφτί μου και στην συνέχεια δάγκωσε τον λοβό μου.

<Πάνε κάνε μπάνιο> Του είπα και τον σκούντηξα, για να απομακρυνθεί.

<Εγώ λέω να κάτσω κι άλλο με το άρωμα σου πάνω μου> Και ξανά κόλλησε πάνω μου.

<Μπιχλιάρη!>

<Καλά πάω για μπάνιο!> Είπε γελώντας και επιτέλους ξεκόλλησε από πάνω μου.

Εγώ χωρίς να του απαντήσω φόρεσα γρήγορα το μαγιό μου και το έδεσα όσο πιο σφιχτά μπορούσα, κάνοντας έναν τεράστιο κόμπο. Σίγουρα μετά το μπάνιο θα είχε πάλι όρεξη, όποτε γιατί να μην τον καθυστερούσα λίγο?