Κάνε με δική σου!

Ας το διασκεδάσουμε!

Ο φριχτός πονοκέφαλος που ένιωθα δεν ήταν τίποτα μπροστά στην ζαλάδα που είχα. Η μέση μου και η πλάτη μου είχε μουδιάσει ολόκληρη και με το ζόρι μπορούσα να κουνηθώ. Με το ζόρι άνοιξα τα μάτια μου και είδα ένα ξύλινο δοξάρι με άσπρη κουρτίνα. Αν είναι δυνατόν που είμαι! Κούνησα το χέρι μου και αισθάνθηκα κάτι απαλό και τρυφερό να με ακουμπάει. Ήταν μικρά κομματάκι από κάτι βελούδινο και όταν το έπιασα και το έφερα μπροστά στα μάτια μου για να το δω αντιλήφθηκα ότι ήταν τα πέταλα από τα τριαντάφυλλα.

<Άρε μάνα που μάδησες τόσα τριαντάφυλλα> Είπα και άκουσα την βραχνή φωνή μου.

<Μωρέ! Ξύπνησε η γυναίκα μου?> Ακούστηκε η φωνή του από απέναντι μου.

Πήγα να σηκώσω το κεφάλι μου ή τουλάχιστον προσπάθησα να μετακινηθώ, μιας και ήμουν πόσες ώρες ανάσκελα και είχα πιαστεί, αλλά δεν κατάφερα τίποτα.

<Μου δίνεις ένα χεράκι?> Τον ρώτησα και προσπάθησα να τον κοιτάξω, αλλά έπεσα πίσω αναστενάζοντας.

Τον άκουσα να ξεφυσάει και τα βήματα του που με πλησίαζαν.

<Αχ επιτέλους!> Με σήκωσε κι ακούστηκαν δέκα χιλιάδες κρακ.

<Πως κοιμήθηκες πριγκιπέσα?> Με ρώτησε ειρωνικά και πήρε το ποτήρι με κρασί και κάθισε πάλι στον καναπέ.

<Το κεφάλι μου πονάει λες και με βαράνε με σφυρί!> Παραπονέθηκα και έπιασα το κεφάλι μου. <Θα μπορούσα και καλύ....> Όμως ένιωσα κάτι να ανεβαίνει προς τα πάνω και άρχισα να τρέχω στην τουαλέτα.

<Ποιος το περίμενε ότι την πρώτη μέρα μετά τον γάμο μου θα την περνούσα κάπως έτσι!> Άκουσα την φωνή του όσο εγώ έβγαζα ότι είχα πιει. 

Μου μάζεψε τα μαλλιά σε έναν κότσο, όσο εγώ ακόμα προσπαθούσα να συνέλθω αλλά δεν τα κατάφερνα. Είχε σκύψει από πάνω μου και με χάιδευε λέγοντας μου να ηρεμήσω. Το χέρι μου πήγε να τον απομακρύνει, αλλά έτσι όπως ήμουν εκείνη την στιγμή ο αγκώνας μου τον βρήκε στο σημείο του, και  τον άκουσα να γρυλίζει και απομακρύνθηκε βρίζοντας.

Αφού ήμουν λίγο κάπως καλύτερα και είχα βγάλει όλο το περιεχόμενο του στομαχιού μου γύρισα να τον δω πως είναι. Καθόταν πάνω στο μάρμαρο της μπανιέρας και είχε βάλει τους αγκώνες του πάνω στα γόνατα με το κεφάλι να είναι πεσμένο στα χέρια του και να τραβάει τα μαλλιά του.

<Σόρρυ δεν το ήθελα> Είπα ήρεμα, αλλά μόλις με άκουσε με αγριοκοίταξέ και δεν είπε τίποτα. <Αυτή είναι συμπεριφορά δωδεκάχρονου!> Τον φώναξα!