Κάνε με δική σου!

Τις βέρες!

Οι καθαρίστριες σφουγγάριζαν το πάτωμα μισή ώρα πριν ανοίξει η εταιρεία και όλοι οι υπάλληλοι ξεκινήσουν να τρέχουν αριστερά και δεξία υπό τις διαταγές του Τζον. Τελίκα ο Φίλιπ δεν με πήγε ένα τέταρτο, αλλά μισή ώρα νωρίτερα. 

Πατούσα προσεκτίκα το μάρμαρο στο πάτωμα, για να μην γλυστρίσω, αλλά τα ψηλοτάουνα δεν βοηθούσαν. Όσο θα περνούσαν οι μέρες θα έπρεπε να ρωτήσω, αν μπορώ να έρχομαι αθλητικά στην εταιρεία, γιατί η μέση μου πονούσε αφόρητα ορισμένα στιγμές.

Μπήκα στο ασανσέρ, πάτησα τον όροφο που βρισκόταν το γραφείο μου και περίμενα υπομονετικά βγάζοντας τα πόδια μου ελάχιστα από τις γόβες για να ξεκουραστούν.Όταν πλησίαζα στον όροφο μου φόρεσα κανονικά τα τακούνια και ίσιωσα την φούστα και το σακάκι μου. Οι πόρτες άνοιξαν και και μπροστά μου εμφανίστηκε ο Ντέρεκ με τον δίσκο του. 

<Καλήμέρα!> Είπε και έκανε στην άκρη για να περάσω.

<Καλημέρα Ντέρεκ!> Είπα χαμογελαστά και βγήκα από το ασανσέρ. 

<Πως και τόσο νωρίς σήμερα?> Με ρώτησε όταν μπήκε στον ανελκυστήρα.

<Είπα να είμαι νωρίς σήμερα, γιατί από ότι φάνηκε νευρίασα χθες το αφεντικό> Έδειξα πίσω το γραφείο του Τζον.

<Κατάλαβα> Είπε και οι πόρτες του ασανσέρ πήγαν να κλείσουν, αλλά πρόλαβε και έβαλε το χέρι του σταματώντας τες. <Τι θες να σου φέρω για πρωινό?> 

<Χυμό ρόδι και μια τυρόπιτα!> Ξεκίνησα για το γραφείο μου, ενώ τον κοιτούσα ακόμα.

<Πες ότι έφτασαν!> Έβγαλε το χέρι του από τις πόρτες και εκείνες άρχισαν να κλείνουν.

<Τέλεια!> Του έκλεισα το μάτι και χαμογέλασα. 

Έβαλα την τσάντα  στην καρέκλα μου και πήγα στο γραφείο του Τζον. Φαινόταν σκοτεινό και η πόρτα ήταν ανοιχτή. Στην εταιρεία δεν βρισκόταν κανένας εκτός από εμένα τις καθαρίστριες και τα άτομα στην κουζίνα που ετοίμαζαν τον πρωινό. Μπήκα μέσα πήγα στο παράθυρο και πάτησα τον διακόπτη για να αρχίσουν να ανεβαίνουν τα στόρια. Μόλις αυτά ξεκίνησαν να ανεβαίνουν προς τα πάνω οι ακτίνες του ήλιου άρχισαν να φωτείζουν το δωμάτιο και οι θέα όλου του κέντρου της Νέας Υόρκης να εμφανίζεται μπροστά μου.

<Χίλιες φορές σου είχε πει ο πατέρας σου να χτυπάς την πόρτα, αλλά εσύ συνεχίζεις ακάθεκτη!> Τρόμαξα ακούγοντας την φωνή του Τζον και γύρισα να δω που ήταν.