Dare: Kiss a Stranger

Chapter 19

Luke's POV

Dear Luke,

Alam ko sasaglit lang tayo nagkita, at alam ko din na never na magtatagpo ang tadhana natin, kaya goodbye na Luke. Anyway, spending time with you is probably one of the precious memories I would always cherish. Who would've thought that I will lose my first kiss becasue of a dare? I don't know what you saw in me, but you made me feel special. Kahit saglit lang, feeling ko tayo. Feeling ko boyfriend kita, kahit imagination lang naging masaya ako. Hindi ko alam kung kelan nagumpisa mahulog ang puso ko sayo. Sinabihan pa kitang bad boy at play boy, yun pala mahuhulog din pala ako sayo. Ilang beses ko idininay na wala akong gusto sayo, na never akong mahuhulog sayo. Pero wala eh. Hindi ko man nasabi sayo in person na may gusto ako sayo, hopefully this letter can. Oo Luke may gusto din ako sayo, super duper gusto kita. You will always have a place in my heart.

Love Rain.

I don't know what to feel. I don't know what to do. Why did she insist for me to read this after midnight? Anong meron? Hindi na ako nagdalawang isip pa at nagtungo na ako sa hotel nila Rain. I won't accept this, I need to hear it from her. I need to hear it coming from her mouth. Bakit kailangan nya pa isulat kung pwede naman nyang sabihin sa akin kanina.

Ng makarating ako sa may receptionist ng hotel ay tinanong ko kaagad kung meron ba silang Rain na nagcheck in, ng sinabi ng babae na wala I tried her friend's name, Karen.

"Oh yes, all four of them just checked out a while ago." What!? Damn it Rain! Why are you punishing me like this? Damn it!

Hindi ko na nagawang mag-thank you at umalis na agad agad. Maybe they're just moving to a different location.

I took my phone out and dial a friend of mine. "Hack."

"What?" He sounded sleepy.

"What flight leaves at 12 am?" Tanong ko habang.

"I don't know." Sagot nya.

"Look it up!" Sabi ko. Napasigaw na ako dahil, baka mamaya nga bumalik na si Rain sa pinas.

"Ok ok, what is this about anyway?" Narinig ko ang pag galaw nya sa kabilang linya. "Um...ok I got it. Philippines flight leaves at 12 am." Hindi ako sumagot. So bumalik na nga pala talaga sya sa pinas. She didn't even give me a chance to say something. "Luke? Are you still there?"

"Yeah, thanks man." I hung up. I hit the accelator as hard as I can, I dodge all the car in front of me. Kailangan ko makita si Rain, kailangan ko ma-confirm ang lahat sa kanya.

Nakarating ako sa airport at ng tinanong ko kung nakaalis na ba ang airplane patungong Pinas ay nakaalis na daw ito.

Kinuha kong muli ang sulat nya sa bulsa ko at binasa ito ng paulit-ulit. Ano bang ginawa mo sa akin Rain, bakit ko kailangan maramdaman to sayo? Bakit ikaw pa? Sa dami-rami ng babae sa paligid ko, sa lahat ng ikinama ko, sa lahat ng naging ex ko. Pero bakit ikaw pa? Siguro ikaw na ang karma ko, dahil sa dami ng babae na sinaktan ko ngayon ako naman ang nasasaktan.

Isang karma na nagpatibok sa puso ko, at sya din ang magwawasak nito.