Square One (DaraGon Fanfic)

Special Chapter

Hello, Applers!

Happy 20k reads! 3years ago nang sinulat ko tong story na to. Ibig sabihin nun, Nene pa ko nun kaya sorry sa typos and grammatical erros. 😘  Di ko talaga in-expect na aabot sa ganito karaming reads at likes. Thank you so much. At dahil dyan, may special chapter ako sa inyo. Wuhoooo! 🎉

PS. Try nyo rin other stories ko. It's not DaraGon fanfic anymore pero baka magustuhan nyo rin. 😉

Enjoy reading. Mwah 😘😘

___________________________________

"You okay, Dee? You look pale.”

Tanong ni JD sa akin pagbaba ng sasakyan.

May outing kasi kami dahil birthday ni Lei kaya nag rent sya ng private resort sa Laguna.

“Napagod lang siguro ako sa byahe.”

Pag pasok namin sa loob ng bahay, lalong umikot ang paningin ko at biglang nag black out.

Pag gising ko, nakita ko si JD sa tabi ko. Niyakap at hinalikan nya muna ang noo ko bago magsalita.

“How are you feeling?”

“I’m fine. Nasaan sila?”

“Nasa baba nagluluto.”

“Hala! Tara na, kailangan nating tumulong.” Tatayo na sana ako pero pinigilan nya ako.

“Stay there, wife. You need to rest.”

“Nakakahiya sa kanila.”

“They’ll understand. Do you feel queasy?”
Kumunot ang noo ko sa tanong nya.

“Hindi na. Bakit?”

Nag-buntong hininga sya bago may kinuha sa side table at tsaka iniabot sa akin.

“PT? Saan mo nakuha to?"

"Sa bestfriend mo."

"You think I’m pregnant? Imposible kasi—"

Napahinto ako sa sasabihin ko at kinuha ko yung phone ko. Chineck ko kaagad yung MyCalendar App ko. May ganito ako kasi nakakalimutan ko yung date dahil papalit-palit ako kahit regular ako.

“My hunch is probably right. Please, do it, wife.”

Tumayo ako at inalalayan pa nya ako papuntang CR. Ginawa ko yung instructions sa Pregnancy test. Nawindang ako sa resulta ng PT. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Kasing lakas ng pintig ng puso ko yung katok ni JD sa pinto kaya binuksan ko na.

“What is it?” Pambungad na tanong nya sa akin.

At dahil lutang pa ako, hindi ako nakapagsalita at iniabot ko na lang sa kanya yung PT. Nakita ko kung paano lumaki ang mga mata nya at nag iba bigla ang ekspresyon nya. Niyakap nya ako ng sobrang higpit.

“Shit! You’re pregnant!” Sabi nya habang nakayakap pa rin sa akin.

Narinig ko namang suminghot sya. Teka? Umiiyak ba sya? Kumalas ako sa yakapan namin para tingnan sya.

“You don’t know how happy I am right now. Finally, someone will call me Daddy soon.”
Pinunasan ko yung pisngi nyang may luha.

“Kinakabahan ako.” I blurted out kasi yun yung nararamdan ko.

“Sshh. Ako rin kinakabahan pero kaya natin to, okay? Stop worrying. We’ll be the best parents for sure.”

“Ayan ka na naman sa kayabangan mo.”

“Mahal mo naman. Mauuna na tayong umuwi sa kanila bukas para makapagpa-check up tayo. What do you want to eat?”

“Wala.”

Bumaba na lang kami papunta sa mga kaibigan naming nagkakasiyahan na. At ang magaling kong asawa, in-announce agad ang magandang balita. At sa sobrang saya nya, imbes na libre ni Lei ang bayad sa renta ng resort, sya na ang sumagot. 😒

“It’s getting late, you should sleep.”

“Uuwi na nga tayo bukas eh. Dito muna ako.”

“Huwag na matigas ang ulo, Dara. Masama sayo ang magpuyat.”

“Fine! I hate you! Huwag kang matutulog sa tabi ko. Ilo-lock ko yung pinto.”

“Uh-oh!” Basty

“Yari ka, Dude!” Sky

“Kamukha mo yang baby nyo, JD.” Biglang sabat ni Avah.

“No way!” Angal ko.

“See? Mukhang pinaglilihian ka ni Bebs.” Dagdag pa nya na lalong nagpa inis sa akin.

“Bahala kayo dyan! Kainis!”

Buong trimester ko,  pinaglilihian ko si JD. Walang araw na hindi ko sya inaaway. Naiinis kasi ako sa pagmumukha nya, pero pag di ko naman sya nakikita, naiiyak ako dahil nami-miss ko sya.

Hindi sya pumasok sa trabaho ngayon kasi ayokong mawala sya sa paningin ko.

Umupo ako sa lap nya sideway tapos niyakap ko sya at binaon ko yung mukha ko sa leeg nya.

“I’m sorry. Alam kong nahihirapan ka na sa moodswings ko. kahit ako hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit minsan naiinis akong makita ka, minsan naman gusto lang kitang yakapin, halikan at panggigilan. Bare with me please. Okay lang na magalit ka sa akin sa mga pinaggagagawa ko sayo pero huwag mo kong iiwan ha. ”

“Hey, what made you think that I’m leaving you? Hmmm?”

Tanong nya habang pinupulupot nya ang mga braso nya sa waist ko.

“Hindi na kasi ako maganda tapos ang sungit-sungit ko pa. Feeling ko kapag napuno ka na sa akin, iiwan mo na ako.”

“I love you, okay. Alam kong mas nahihirapan ka pero para kay baby tinitiis mo. I'm very proud of you, my wife. Stop worrying, please. Hindi kita iiwan.”
Sabi nya sabay halik sa shoulder ko.

Lumayo ako ng konti para makita ko yung mukha nya pero hindi pa rin namin kinakalas yung pagkakayakap namin sa isa’t-isa.

“Promise?” Tanong ko.

He gave me a peck... “Promise stamped.” Sabi nya.

At dahil natuwa ako sa ginawa nya. Hinalikan ko sya, nanggigil kasi ako bigla sa kanya.

“I love you so much, JD.” I said between our kisses.

“I love you more, wife.”

AND THEY LIVE HAPPILY EVER AFTER. 😉