YARIMIN TAMI

10. Bölüm

"Bu gülüşlerinin sebebi sadece ben olmak isterdim." Yazmıştı Ali.

Bu nasıl bir mesajdı? Ben burdan ne anlam çıkartmalıydım? Yoksa Ali de benden hoşlanıyor olabilir miydi? Peki ama öyleyse neden bana inanmamıştı? Ali yine tek bir hareketiyle tüm dengemi bozmuştu. Tüm düşüncelerim sanki yoluna koymamışım gibi daha da karışmıştı. Ama tüm karmaşama rağmen kalbim o kadar berraktı ki hızlanması için Ali'nin adının geçmesine bile gerek yoktu onu düşünmem bile yetiyor. Her ne kadar bu mesaja cevap vermek istesemde buna ne aklım ne de beynim hazırdı. En azından isteğini kabul edip onu geri takip etmiştim.
Ben dalgınlıkla telefona bakarken birden telefonumun çalması ile irkilmiştim. Babamın aramasını cevapladım.

" Efendim baba." Dedim.
"Kızım ne yapıyorsunuz? Nerdesiniz?" Dedi.
"İyiyiz babacım. Şimdi eve geldik sen ne yapıyorsun bakalım?" Dedim.
"Bende iyiyim bebeğim. Akşam geleneksel aile yemeğimiz var ya büyükannende onu hatırlatmak için aradım seni. Siz hazırlanmaya başlayın bende yarım saate evde olurum. Bende üstümü değiştiririm sonra çıkarız." Dedi babam.

"Ay! Yemek vardı di mi akşam? Ben unutmuşum onu iyi ki hatırlattın baba. Tamam o zaman babacım biz hazırlanmaya başlatız şimdi." Dedim.

"Tamam kızım. Bu arada bu arada az önce büyükannenle konuştum Adam'ı da çağırdı. Sen Adam'a söylersin."Dedi.

"Söylerim baba. Hadi görüşürüz." Dedim.
"Görüşürüz bebeğim." Dedi babamda ve aramayı sonlandırdık.

" Ne yemeyi kuzum." dedi Zeynep.

"Canım ya kusura bakma ben sana söylemeyi unuttum. Bizim geleneksel aile yemeklerimiz vardır büyükannem düzenler. Bu akşam da yemek var." dedim.
" Senin için sorun olur mu? Hep beraber gidelim. Bu arada büyükannem seni de davet etti Adam." Diye devam ettim.

"Tamam ben gelirim zaten Lisa teyzemin yemeklerini özlemiştim." Dedi Adam ve merakla Zeynep'in vereceği cevabı bekledi.
Adam'ı o kadar uzun süredir tanıyordum ki artık bir hareketinden bile ne düşündüğünü, neler hissettiğini alayabiliyordum. Benim çocukluğum aşık oluyordu. Bu durum beni o kadar mutlu ediyordu ki arkadaşım için Zeynep'ten iyiysini düşünemiyorum. Kendileri her ne kadar farketmeseler de ben onların ne kadar uyumlu olduklarını görüyordum. En basitinden şimdi bile içten içe birbirlerinin fikirlerini merak edip dikkate alıyorlardı.
Umarım biran önce birbirlerini fark edip aşklarını dolu dolu yaşarlar.

"Benim için sorum olmazda ayıp olmasın şimdi gelmem." Dedi Zeynep çekinceyle.

" Ne ayıbı canım hem ben eminim büyükannemleri çok seveceksin." Dedim.

"O zaman bana müsaade kızlar eve gidip bir duş alayım ordanda Lisa teyzelere geçerim. Görüşürüz orada." Dedi Adam. Adam'ı yolcu edip bizde Zeynep'le hazırlanmak için odalarımıza geçtik. Önce ılık bir duş aldım üzerimi dizlerimin bir karış üstünde bir tane kalın askılı,çiçekli elbisemi giydim. Saçlarımı kurutup bol bir örgü yaptım. Ayakkabı olarakta parmak arası sandaletlerimi giydim. Makyaj yapmadım. Son kez aynada kendime baktim. Bir eksiğimin olmadığına karar vediğimde çantamı alarak aşağıya indim. Zeynep ortalıkta görünmüyordu demekki daha hazırlanıyordum tam ona bakmak için odasına yönelmiştim ki çalan kapıyla rotamı değiştirdim. kapıyı açtığımda babam gülerek içeri girdi. Elimi tutup beni etrafımda döndürdüğünde kıkırdayarak ona ayak uydurdum.

"Benim Miam ne kadar da güzel olmuş bu akşam." Dedi flörtöz bir havayla.

"Teşekkür ederim babacım ama en çirkin halim bile olsa bana güzel diyeceğinden eminim ve hoşgeldin." Dedim bana açtığı kollarının arasına girerken.